In 12,5 jaar gebeurde er veel met Moss. Er werden vier platen uitgebracht, de een wat succesvoller dan de ander, er was een hit met 'Dear Simon (I Apologise)' en hier en daar viel er wel eens een bandlid weg, dat weer werd opgevangen door een andere. Zoals deze zomer, toen na het vertrek van bassist Koen van der Wardt, Daniel Rose (Skip and Die) de band te hulp schoot. ‘We hadden al eens eerder met hem gewerkt en hij heeft ons geholpen met het inspelen van alle baspartijen’, vertelt frontman Marien Dorleijn. Maar voor de liveshows zijn we er nog niet helemaal uit. Daniel heeft ook nog andere projecten, we weten niet wat hij verder voor ons kan betekenen. We hebben nu een shortlist van drie bassisten, maar als ik eerlijk ben, zie ik wel hoe het gaat lopen. Het is een beetje de vraag waar Moss staat, wat dat betreft. We kunnen net zo goed met z’n driëen verder als de band met live een extra muzikant. Ik sta er in ieder geval een stuk opener in.’
Iets wat een paar jaar geleden nog heel anders was voor Dorleijn, die nu inderdaad ook opener dan ooit lijkt en in het honderduit praat over het bandproces. In de tussentijd begon hij meer aan Moss te twijfelen: ‘Ik heb best een tijdje gedacht: moet er nog wel een vijfde plaat komen? Als band hebben we twee jaar stilgestaan, Finn (Kruyning, drums) en Michiel (Stam, gitaar) begonnen met Klangstof mee te spelen, ik schreef liedjes in de studio’s van Kytopia. Ik vroeg me af of ik niet een solo-plaat aan het maken was. Uiteindelijk kon het ook niet anders dan een Moss-plaat worden.
Moss viert 12,5 jaar bestaan met nieuwe bassist
'Fuck it, we zien wel wat er gebeurt'
Moss is na twee jaar terug voor een spot in de schijnwerpers. Met in ieder geval een nieuwe bassist voor de vijfde, net afgeronde plaat die deze week gemixt en gemasterd wordt. En dan was er nog het 12,5 jarig jubileum. Frontman Marien Dorleijn: ‘We kwamen er een maand geleden achter en vroegen ons af: moeten we daar niet iets mee doen? Ja dus! We gaan uit van minstens 25 liedjes per show, vijf van alle vijf albums. We zijn trots op al die platen.’
In het diepe gooien
Voor die vijfde plaat pakte de band het iets anders aan dan met de vorige vier platen. ‘We hebben eindelijk het productieproces losgelaten en een producer ingeschakeld om ons te begeleiden. Moss is ook een band van duizend ideeën en geen enkele uitvoeren. De gedachte om een plaat niet zelf te produceren en live in te spelen, wat we nu wel doen, dat wilde we al twee platen geleden doen. Onze producer Arne van Petegem (Styrofoam) heeft ons wat kritischer in de spiegel laten kijken toen we deze zomer in Antwerpen in de studio van dEUS konden opnemen. Een hele fijne plek, waar we ons volledig in konden onderdompelen. We kunnen als band vrij lang over een liedje doen. Arne heeft ons wat dat betreft bevrijd omdat we onszelf hebben overgegeven aan de nieuwe situatie. Dat is ook het verhaal van deze plaat. Fuck it, we zien wel wat er gebeurt. Jezelf gewoon in het diepe gooien.’
In het diepe gooien, zo hoorden we Marien Dorleijn nog niet eerder over een nieuwe Moss-plaat. De keuze om de productie los te laten werkte als een bevrijding voor de band: ‘Je denkt dat je het weet, maar uiteindelijk blijk het dan weer anders te zijn. Na 12,5 jaar weet je nog niet alles. Dat is wel de les van de nieuwe plaat. De ongeschreven regels bepaalden altijd hoe we te werk zijn gegaan. Die belemmeren je alleen in je werkwijze. Die zijn nu weg, doordat we Arne hebben laten produceren. Akoestische gitaar, bijvoorbeeld. Ik vond dat altijd te zoet klinken. Door Arne is die is nu weer terug, voor het eerst sinds de eerste plaat. De wil om liedjes schrijven stopt nooit. Ik denk alweer aan een volgende plaat. Doordat ik overal nu opener in sta, ontstaat het idee dat je kan jezelf blijven verrassen.’