Het concert: Kamasi Washington, Lowlands India, zaterdag 20 augustus 2016
LL16: Kamasi Washington laat zijn ruimteschip op Lowlands landen
Indrukwekkende verschijning met nog indrukwekkender muziek
The Epic. Niet vaak verschijnt er een plaat met zo’n gepaste titel als het Brainfeeder-debuut van Kamasi Washington, een saxofonist om wie je letterlijk en figuurlijk niet zomaar heen kunt. Drie plakken vol muziek, vandaag gecondenseerd tot een uur epische jazz.
Hij speelde met Flying Lotus en Thundercat, leende zijn sax aan Kendricks To Pimp A Butterfly en was sessiemuzikant bij talloze groten uit de jazzgeschiedenis. Maar de echte meesterproef van Kamasi Washington is er nu pas: zijn volgroeide visie op jazz. Kijk naar zijn band vol bad ass cats en je ziet de connectie met de kosmische jazzband uit de jaren zestig, doordrenkt van psychedelica, maar ook razendsnel en technisch.
Was dat nou zijn vader?
‘The man who taught me everything’, inderdaad: Rickey Washington, beduidend kleiner van stuk dan zijn reusachtige zoon, maar zelf een begenadigd sopraansaxofonist. Ze zetten het iets kalmere 'Re Run' in, een verademing na het wel erg hectische eerste deel van de set.
Veel solo's?
Heel veel, op klassieke wijze. De dubbele drumsolo is dit keer beperkt, terwijl naast Kamasi zelf de psychedelische Moog keytar exercitie de meeste ruimte krijgt. Terecht, want het is het hoogtepunt van de set: funky en meeslepend, virtuoos en vies.
Maakt hij jazz weer hip?
Er zijn sowieso best wel wat jazz-acts die het goed doen op de popfestivals momenteel: gisteren hier Stuff. uit België, en ook BadBadNotGood bracht laatst een sterke plaat uit. Maar Kamasi Washington is van de buitencategorie: hij heeft een directe lijn met de iconen van de 60's en 70's, heeft de 80's in zijn binnenzak en past qua mentaliteit in de LA scene van nu. Hij maakt jazz die rockt, maar maakt geen belegen jazzrock. Kamasi is de te kloppen man.