“Ik ben wel heel veel uitgegaan in Berlijn,” lacht Pascal, “maar de plaat is niet echt op de Berlijnse sound geïnspireerd. Ik wilde eigenlijk voor mezelf echt iets nieuws doen, mijzelf een beetje opnieuw ontdekken en op een andere manier aan muziek werken. Het moest een wat spontanere plaat worden, ik wilde dat het voor mezelf ook leuk was.” Begon de verveling dan al toe te slaan? “Ik ben pas 27 maar ik draai stiekem toch al een tijdje mee. Op een gegeven moment ga je dan jezelf een soort trucje aanleren voor de manier waarop je muziek maakt. Dat is iets waar ik voor deze plaat vanaf ben gestapt, ik ben bijvoorbeeld veel meer muziek van andere platen gaan samplen. Ik heb heel veel Japanse muziek gezocht, dat gesampled en eigenlijk helemaal opnieuw in elkaar gezet om zo een nieuw, fris, eigen geluid te creëren.” Die samples en invloeden uit Oosterse culturen waren ook al te vinden op Terstappens vorige EP Mirage. “Mirage en For zijn ongeveer in dezelfde tijd gemaakt, maar ik heb uiteindelijk toch besloten om voor het album qua geluid een andere kant op te gaan. De Mirage EP was eigenlijk een soort tussenstap van mijn oude werk naar het nieuwe, waarbij Mirage echt clubmuziek was en For meer elektronica is geworden, meer luistermuziek.

Voor For zette Applescal een bewuste stap weg van de clubs en terug naar de studio: waar hij eerst voornamelijk een live-act was, zal hij nu alleen nog als dj optreden. Dat gaf hem in het maakproces voor dit album meer vrijheid: “Ik wilde eigenlijk geen concessies doen, het album moest echt worden wat ik mooi vind, en ik merk dat ik op productioneel gebied heel erg neig naar luistermuziek. Ik zat altijd in een soort tweestrijd met mezelf, ik vond ergens dat ik ook clubmuziek moest maken. Zeker als je live speelt, dan speel je altijd laat, echt op peak time, en dan kan ik niet ineens een soort luisterachtig ding gaan neerzetten. Toen heb ik besloten om echt alleen als dj in de club te staan, waardoor ik als producer daarmee geen rekening hoefde te houden bij het maken van mijn album.”

Als dj krijgt Terstappen ook de kans om muziek van anderen te laten horen: “Er wordt zoveel mooie muziek gemaakt, dan is het eigenlijk zonde om alleen je eigen muziek te spelen.” Veel van die muziek komt hij tegen bij het runnen van zijn label Atomnation samen met compagnon Guido Hollaers. Atomnation gaat met acts als David Douglas en Weval steeds harder, en dat is dan ook de reden dat Terstappen terugkeerde naar Nederland. “We willen een kantoor openen, misschien wel een platenwinkel starten, het echt een beetje naar een nieuw level gaan tillen.”

Atomnation streeft er als label naar om platen uit te brengen die een samenhangend verhaal vertellen, die een duidelijk geheel vormen. Voor zijn eigen plaat was Terstappen daar echter niet zo mee bezig: “Om heel eerlijk te vind ik het gewoon heel leuk om muziek te maken, en op zo’n moment denk ik dan niet ‘wat voor idee wil ik overbrengen?’. Ik ben echt puur bezig met het geluid. Wat is het achterliggende verhaal? Ja, eigenlijk ben ik dat gewoon, ik die op zoek ben naar een cool geluid om neer te zetten.” Toch is er uiteindelijk wel een overkoepelend thema te vinden. “Eigenlijk is dit album een soort souvenir van mijn tijd in Berlijn, de tijd die ik daar heb doorgebracht terwijl ik het album maakte. Dat is wat For persoonlijk voor mij betekent.”

For komt op 18 mei uit, digitaal en op 12” vinyl. De officiële releaseshow vindt plaats op 28 mei in Paradiso.