Het is de grote, maar ook enige eyecatcher van de Oh Mega!: een grote vagina van waaruit de artiesten opkomen en een dikke laserinstallatie ingebouwd in de clitoris. Voor de rest valt vooral het gebrek aan props op, of je moet de catwalk meerekenen en een aantal borstvormige lampen dat aan de tentwanden hangt.
Lowlands: Oh Mega! heeft het (nog) (net) niet
Nieuwe tent kleurt te weinig - en vooral, binnen de lijntjes
'Tijd voor iets anders! klonk het op de burelen van het Lowlands kantoor na vier jaar Titty Twister. En al zijn de gitaren ingewisseld voor discobeats en is het interieur van de nieuwe Oh Mega! een stuk 'meer uitgekleed dan de tietendraaier, in de kern draait ook de nieuwe tent om seks. Verwacht niet het vuige soort, maar meer een koket ‘oepsasa’ dat niet verkeerd had gestaan op… Joost van Bellens Valtifest. Maar dit is Lowlands, en hier gelden andere regels, met tot gevolg een publiek dat wel wil, maar het niet mag, tenzij het The Vengaboys zijn.
De Oh Mega! is geïnspireerd op cultfilm Barbarella en de scifi-softcore porno komt mondjesmaat voorbij in de vorm van korte intermezzo’s met bizarre taferelen zoals een driekoppige alien die ontkoppelbare nepborsten, piemels en konten heeft plus onverstaanbare ‘transmissions’ vanaf een scherm. De twee spacey dj’s draaien voornamelijk heerlijke, onshazambare (italo) disco nummers, maar het publiek reageert er wat lauwtjes op. Dat lijkt vooral te komen voor…
The Vengaboys? Jawel en gelet op het succes van jaren 90-revue Always Hardkoor vorig jaar, is het kwartet niet eens zo vreemd. Al helemaal met opener ‘Rocket To Uranus’ dat nauw aansluit op het thema. Maar het luidste gejoel wordt bewaard voor de klassiekers: ‘Boom Boom Boom’, ‘Up And Down’ en uiteraard ‘The Vengabus is Coming’. Er wordt gesprongen, gezongen, gejuicht en we zien zelfs vrouwen op de schouders van vriendlief klimmen, een uitzinnige menigte heeft het twintig minuten naar hun zin en…
In een klap is het weer voorbij. De Vengabus Is Leaving, er klinkt nog een ‘we want more’, en meer krijgt men in de vorm van weer een kneiterdikke discoplaat. Maar het is uit met de pret; een groot gedeelte van het publiek gaat weg en om nog enigszins sfeer te maken, wagen enkelen zich op de catwalk. Maar dat. Mag. Niet. De beveiliging moet constant een oogje in het zeil houden en haalt iedereen eraf die de liefde probeert te bedrijven met de palen waar de lampen aan hangen.
Met het oog op nog een programma onderdeel best begrijpelijk, maar zolang de disco door de speakers blijft klinken en er voor de rest niets te doen is, valt de tent nogal tegen. Het publiek moet noodgedwongen haar eigen feestje bouwen en doet dat met touwtje springen, wat - begrijpelijkerwijze - ook niet mag. Maar dat er constant mensen van de catwalk worden gehaald, begint te irriteren en het komt de beveiliging op een gejoel te staan. Waarom het looppodium niet is afgezet, is dan ook een raadsel. Het is typerend voor een tent die het publiek beter en meer had moeten vermaken.