De Jip Golsteijn Journalistiekprijs is ingesteld na het overlijden van Jip Golsteijn op 22 februari 2002. Hij was tot aan zijn dood een populaire en productieve cultuurjournalist en interviewde duizenden popsterren, schrijvers, acteurs en regisseurs. Hij schreef voor de Telegraaf over film, litaruur en pomuziek. Eerdere winnaars van de prijs waren onder andere Sander Donkers, David Kleijwegt en Rob van Scheers. Frank Provoost kreeg de prijs, een oorkonde en een geldbedrag van tweeënhalfduizend euro, vanmiddag uitgereikt in Paradiso.

Uit het juryrapport: "Er was één verhaal dat er voor een meerderheid van de jury onverbiddelijk meteen al uitsprong. Muzikaal werd het omlijst door het "Hey! Ho! Let's go, I wanna be sedated" van de Ramones en via onder andere Captain Beefheart voerde het naar de tragische ontknoping, begeleid door de volgens sommigen larmoyante klaagzang van Morrissey. En toch was het geen verhaal over popmuziek. Wel een uiterst origineel verhaal, dat, heel dualistisch, zijn stijl tegelijkertijd ontleent aan het betreurde onderwerp, inclusief het gebruik van humoristische voetnoten. Dat het werd gepubliceerd in het Leidse universiteitsblad Mare ligt voor de hand. Als hoofdredacteur van Mare werkte Frank Provoost, die ook regelmatig in de NRC publiceert, dagelijks nauw samen met (eind)redacteur Thomas Blondeau. De beschrijving van hun samenwerking en werkwijze is ook een hommage aan de journalistiek. Het eerbetoon aan Blondeau is, behalve origineel van opzet, ook literair, geestig en ontroerend. Oops, dit schreeuwt om een voetnoot over teveel bijvoeglijke naamwoorden. Bovendien toont het aan hoe muziek en songteksten voor de echte liefhebber op volkomen natuurlijke wijze onderdeel zijn geworden van dagelijks leven en werken. En Provoost slaagt in iets waarnaar elke muziek-, literair- of filmjournalist zou moeten streven: zijn verhaal maakt nieuwsgierig. Eigenlijk wil je zo snel mogelijk meer weten over en lezen van deze Thomas Blondeau. Het rouwboek als een nieuwe start."