#ESNS14: Ambachtelijke folk van Bear’s Den

'I’m sorry our songs are so depressive'

Tekst: Sjoerd Huismans, foto's: Jan Westerhof ,

Uit de actieve West-Londense folkscene komt de ene na de andere band rollen. Bands als Mumford & Sons, Laura Marling en Noah and the Whale boekten grote successen. Bear’s Den is er ook weer zo een: warrige baarden, spijkeroverhemden, banjo’s; dat werk. De Stadsschouwburg is al flink volgelopen als de band aantreedt. Kan Bear’s Den indruk maken in deze fraaie setting, en gaat de band zijn illustere West-Londense kompanen achterna?

HET CONCERT
Bear’s Den, Eurosonic, Stadsschouwburg, donderdag 16 januari 2014

DE ACT
Bear’s Den stond al in voorprogramma’s van Mumford & Sons en Of Monsters And Men, en bracht twee EP’s uit: Agape en Without/Within. Andrew Davie en Kevin Jones waren onderdeel van Cherbourg, een band die in 2009 uit elkaar ging. Na deze breuk sloot Davie zich op in een oude Schotse molen om nieuw materiaal te schrijven. Jones en hij vroegen multi-instrumentalist Johannes Refsdal om hulp en sindsdien is folktrio Bear’s Den een feit.
 
HET NUMMER
Het fraaiste folkliedje dat de band vanavond speelt is wel ‘Isaac’, van de debuut-EP Agape. Een verstild, duister nummer met christelijke thematiek. Het is muisstil in het publiek tijdens het nummer, zelfs als het afgelopen is blijft er na het applaus een soort serene stilte hangen.
 
HET MOMENT
De band bedankt het publiek voor het aandachtig luisteren. 'It’s so quiet here.. thanks, that’s really considerate. And really scary.' Even later vraagt de band nog een keer of alles wel oké is. 'I’m sorry our songs are so depressive…'
 
HET PUBLIEK
Het is opmerkelijk hoe vol de Stadsschouwburg al is als Bear’s Den nog aan de show moet beginnen. Of staan al die mensen echt al op Asgeir te wachten, die pas anderhalf uur later aantreedt? Tijdens het grootste deel van het optreden blijft het publiek stil luisteren. Wel maakt iemand een voor de hand liggende grap als Bear’s Den het nummer ‘Pompeii’ aankondigt. Ee-ee-ooh-ee-ooh, eeh-ee-ooh-ee-ooh doet hij het bekende Bastille nummer na tot gelach van het publiek. Tja, met die songtitel kun je als folkband niet meer aankomen sinds de vorige editie van Eurosonic.
 
HET OORDEEL
Bear’s Den speelt een prima show vol ambachtelijk gesmede folkliedjes. Gaat de band Mumford & Sons achterna? Daarvoor is het grootste deel van het materiaal misschien toch wat aan de… tja, depressieve kant. Geen enkel liedje klokt onder de vier minuten af. Niets mis mee verder. De iets recentere liedjes van Without/Within - later in de set gespeeld - zijn wel wat grootser opgezet en veelbelovend. Nummers als ‘Writing On The Wall’ en ‘Sahara’ hebben wat meer hitpotentie en klinken zowaar enigszins als een folky versie van Snow Patrol. Al met is het een fraaie folkshow van een band met veel potentie. Het is wachten op de debuutelpee.