De film vertelt vooral het verhaal van Steve Ostrow die in 1968 het geniale idee bedenkt van een badhuis voor gays in combinatie met een dansvloer. Continental Baths is dan het grootste indoor zwembad ter wereld, gevestigd in het chique Ansonia Hotel, vlakbij Central Park in New York. Bij binnenkomst word je geacht je kleren uit te doen en alleen nog maar een handdoek om je edele delen te slaan. Dan kom je in de club met lichtgevende dansvloer die vol staat met mannen, gehuld in alleen een handdoek. Achter de draaitafels Frankie Knuckles, de godfather van de house, die hier het vak leerde met dagelijkse marathonsessies in het badhuis dat 24 uur per dag geopend is. Voorbij de dansvloer vind je de zwembaden, de sauna, de darkroom en 400 private rooms. Homosesksualiteit is dan nog officieel verboden in New York. Mannen mogen zelfs niet met mannen dansen.
De politie doet maar liefst tweehonderd invallen in The Continental. Het gebeurt zelfs dat honderden mannen, gehuld in alleen een handdoek, in de sneeuw op straat belanden. The Continental en haar clientèle zetten een stevige campagne op en halen 250.000 handtekeningen binnen voor de legalisatie van homoseksualiteit wat leidt tot een coulanter beleid van de Newyorkse autoriteiten. De club wordt gedoogd, trekt een breder publiek en gaat entertainment programmeren. Bette Midler speelt er begin jaren zeventig iedere avond, Barry Manilow is haar pianist. Vaste gasten zijn ook de dames van Labelle, hun wereldhit Lady Marmelade is geboren in Continental Baths. "Hey sister, go sister, soul sister," was het anthem van de club. Maar nog belangrijker is misschien nog wel dj Frankie Knuckles die hier de basis legde voor de sound decennia later zou heersen op de dansvloeren over de hele wereld.
In 1975 gaat eigenaar Ostrow een paar maanden naar het buitenland. Als hij terug komt in de Continental ziet hij dat het mis is. De muziek is fout, de lichtshow ziet er niet uit, de mannen met de handdoeken zijn onderdeel van het entertainment geworden, aangestaard door toeristen. Tot overmaat van ramp zijn er grote financiële problemen. Continental Baths moet sluiten. Een paar straten verderop is inmiddels Studio 54 geopend, de club die disco van de gay community naar een breder publiek zal brengen.
Continental is als documentaire niet 100% geslaagd. Daarvoor drijft het te veel op talking heads die te veel in herhaling vallen. Er zijn niet heel veel historische beelden in verwerkt, maar het weinige dat er is oogt wel spectaculair. Maar met zo'n verhaal heb je natuurlijk goud in handen, dat kan nooit ernstig fout gaan. Het is een perfecte film om te vertonen op het Amsterdam Dance Event, vergezeld door een nagesprek met Eddy de Clercq en Joost van Bellen.
#SXSW13: Continental, een badhuis aan de basis van disco en seksuele revolutie
Dansen in alleen een handdoekje op 's werelds eerste lichtgevende dansvloer
Op SXSW is de documentaire Continental te zien, een film over de Continental Baths, een club annex badhuis in New York waar tussen 1968 en 1976 de carrières gelanceerd werden van Bette Midler, Barry Manilow, Labelle en niet in de laatste plaats resident dj Frankie Knuckles. Hij draaide jarenlang iedere dag en woonde boven deze club die zich beroemt op de eerste dj booth en de eerste lichtgevende dansvloer ter wereld. Continental Baths lag in de frontlinie van de seksuele revolutie en speelde een belangrijke rol in de acceptatie van homoseksualiteit in Amerika.