Met de aankondiging komt een einde aan de strijd die enkele labels voerden om een krabbel van de jonge muzikanten. Willem Smit, gitarist en de tekstschrijver van de band, is er nuchter onder: “Het zijn uiteindelijk gewoon zakenmensen; politici die je van alles beloven. Uiteindelijk had de helft van de band een voorkeur voor Top Notch en twee anderen maakten het niet uit. Dan is het snel duidelijk.” De band kan volgens Willem niet wachten om nieuw materiaal uit te brengen. Een eerste EP is inmiddels al opgenomen, gemixt en gemasterd.
Al enige tijd zit Palio SuperSpeed Donkey elke dag zes uur in de studio. “Gewoon voor de lol”, zegt Willem. “We zijn in juli lekker gaan spelen om te vieren dat we even geen school meer hadden. We werken ook wel aan wat nieuwe nummers. Het is leuk om dat op deze manier te doen, meestal schrijf ik in eerste instantie toch in mijn eentje.” De gitarist zegt heel veel nieuwe liedjes te hebben geschreven. De invloeden en stijlen lopen volgens hem flink uiteen. De sfeer binnen de band is volgens Willem hartstikke goed. “We hebben heel veel zin om nu eindelijk weer stappen te zetten. Het viel niet mee om te moeten wachten.”
Top Notch labelbaas Kees de Koning is verrukt over de nieuwe signing. “Ik kreeg ruim een jaar geleden via via de demo in handen en was op slag fan. Ik ben toen naar een aantal optredens geweest en was toen helemaal verkocht. We hebben de tijd genomen om te praten. De wensen van ouders spelen dan ook mee en toen werd Sam ook nog ziek. Puur op eigen kwaliteit zijn ze door velen al uitgeroepen tot een van de meest veelbelovende talenten van het moment en is er al veel om ze heen gebeurd. Nu geven ze aan toe te zijn aan een volgende stap. Er zijn plannen voor een album, maar zij bepalen het tempo.”
Palio SuperSpeed Donkey tekent bij Top Notch
EP met oud en nieuw materiaal in oktober
Met hun eerste demo-opnames kwamen ze als een van de weinige ongetekende bands op de 3FM playlist. Ook kwam een van die demo’s in een Franse en in een Nederlandse commercial. Palio SuperSpeed Donkey gaf diverse optredens, speelde in het voorprogramma van Bettie Serveert en was een van de smaakmakers op festival Into the Great Wide Open. Na een rustige periode, door ziekte van zanger Sam Vermeulen, is het tijd voor de volgende stap. Zojuist kondigde de band aan dat het heeft getekend bij platenmaatschappij Top Notch. Een nieuwe EP zal in oktober verschijnen. Hierop komen enkele van de demo-tracks die opnieuw zijn opgenomen, gecombineerd met nieuw materiaal. Je kunt Palio Superspeed Donkey dit najaar op de Popronde aan het werk zien. Verder is de band net gestrikt om de hele clubtour het support voor Bombay Show Pig te verzorgen.
Eerder interview met Palio Superspeed Donkey
Enkele maanden terug sprak 3voor12 met de band minus zanger Sam Vermeulen, die toen nog herstellende was van de ziekte van Pfeiffer. Ze moesten er een plek op showcasefestival Noorderslag voor opgeven. Inmiddels is hij er helemaal van genezen. Hieronder volgen enkele fragmenten uit dat gesprek.
Drummer: Camiel
Zanger: Sam
Gitarist: Willem
Bassist: Ruben
“Toen we die studio in gingen had ik het idee dat het voor de lol was”, zegt Ruben die op dat moment nog geen twee maanden onderdeel van de band was. Willem vult aan: “Er lagen drie liedjes die we met z’n allen konden spelen. We hadden de mazzel dat we bij iemand betaalbaar konden opnemen en hebben toen allemaal ingelegd en daar de demo opgenomen.” In no-time werden nog drie nummers uitgewerkt en demo-EP Wateramp was geboren. De interesse volgde snel en de boekingen vlogen binnen. Helaas mochten de tieners maar vierentwintig shows spelen per jaar. Inmiddels zijn dat er dertig, maar echt gelukkig zijn ze er nog niet mee. Honger lijkt het toverwoord en dan zorgt de ziekte van hun zanger er ook nog voor dat ze die dertig niet eens halen.
Ruben: “Het is geen schande als je één keer blijft zitten.” Tijdens het gesprek vertellen de drummer en bassist dat de band vóór school gaat. Gitarist Willem, zoon van Scram C Baby zanger John-Cees Smit, gelooft zijn oren niet. “Okay, dit is nieuw voor me.” Zijn bandgenoten lachen en wijzen er op dat Willem, als het aan zijn vader lag, al lang was gestopt met school. “En daarom doe ik ook niet alles wat mijn vader zou willen”, de jongens lachen en Ruben verzucht: “We zijn gewoon sukkels dat we op dat stomme Barlaeus zitten.” Hierna wordt het Amsterdamse gymnasium toch nog even geprezen.
“Mijn eerste liedje heette Saai en ging over hoe saai alles wel niet is”, Willem heeft het over zijn jongere zelf. Zeven jaar was hij toen hij zijn eerste drie akkoorden-liedje schreef. Inmiddels gaat het schrijven hem erg makkelijk af. “Thuis bedenk ik de basis van het liedje. Daarna ben ik een maand lang om de dag een kwartier met een nummer bezig. Zo ga ik alle lopende projecten langs, schaaf ik en bedenk ik er steeds wat elementen bij. Ik kan niet aan één track werken tot die af is, daar raak ik door verveeld. Heel veel van mijn liedjes zijn heel persoonlijk, maar die ga ik dan zo extreem abstract maken dat je het totaal niet meer herkent. De teksten zijn helemaal niet bedoeld om te begrijpen, ik vind het leuk dat ik ze zelf begrijp. Soms is het enkel associatief en ontstaat later de essentie voor mezelf.”
Volgens zijn bandleden zou Willem met gemak tien nummer één hits kunnen schrijven. Ongemakkelijk schudt hij zijn hoofd om verrassend te antwoorden dat iedereen dat kan. “Dat zegt hij altijd. We hadden afgesproken dat je bij dit interview niet zou zeggen dat wat wij doen niet bijzonder is”, verzucht Ruben. Willem: “Ik denk dat een hit schrijven op dit moment niets meer is.” Over zijn eigen werk is de tekstschrijver in ieder geval erg kritisch. “Van de tien nummers vind ik er drie à vijf goed genoeg. Als ik echt tevreden ben over een nummer ga ik er mee naar Sam om de tekst en zanglijnen door te nemen. Dan klinkt het meestal nog nergens naar en is het aan Ruben om er goede baslijnen onder te leggen. Vervolgens zorgt Camiel voor de power en de muzikale grapjes. Zonder hem zouden onze nummers nog. veel. saaier. zijn”, de drie jongens lachen.
Ja, de drie hebben er vooral heel veel lol in. Vragen over druk of stress wuiven ze weg. Gevraagd naar de hoofdpersoon in het nummer Mr. Dickhead schieten de drie weer in de lach. Willem: “Dat is Sam. Ik had een periode waarin ik snel gefrustreerd raakte als iemand zich heel goed voelde. Ik vond het wel grappig als hij over zichzelf zou zingen. In het begin had ‘ie het helemaal niet door. Later heb ik het hem maar verteld.”