Niets blijkt minder het geval. Waar Bob Geldof vorig jaar in zijn SXSW keynotespeech met prikkelende stellingen over social media kwam - 'Even Shakespeare had an editor' -, geeft Bruce Springsteen ons vooral een inkijk in zijn leven als muziekfan. Halverwege zijn boeiende verhaal grijpt Bruce een gitaar en speelt hij 'We Gotta Get Out Of This Place' van The Animals: 'That's every song I've ever written. I'm not kiddin', that song mirrored my whole life, my childhood. It struck me so deep. And no good looking bandmembers, good for me too!'. Een zelfde rol speelde Dylan voor Springsteen: 'Dylan didn't write about something, he wrote about everything, he gave us kids the words: How does it feel to be on your own”.

Springsteen heeft direct de bomvolle zaal op zijn hand als hij een enorme lijst aan muziekgenre's voorleest die op SXSW te horen zijn. 'Zet er post- of neo- voor en de lijst wordt nog veel langer'. Zijn statement: het doet er niet toe in welk genre iemand zich begeeft, 'there's no right way of doing it, it's just about doing it' en 'The power of creativity is what you do together'. Muziek is en blijft in zijn ogen het vehikel om sociale en politieke veranderingen gezicht te geven en ze vooruit te brengen.

Springsteen neemt ons mee in zijn muzikale leven, via de Doo-wop, Elvis Presley, Roy Orbinson – the coolest uncool singer -, naar Beatles, Phil Spector (inclusief human beatbox), Sex Pistols – they shocked the earth - en staat lang stil bij country en soulmuziek, genres met 'subjects of darkness you could simply not ignore'. 'Countrymusic was provincial and so was I', Hank Williams schreef songs met een prachtige simpliciteit, teksten die de jonge Springsteen meende te begrijpen ook al wist hij niet zeker waar ze over gingen. Soulmuziek – Stax maar ook Motown - vormde in zijn ogen de soundtrack van de civil rights movement. Springsteen ging in de jaren tachtig James Brown eens live bekijken. James Brown riep hem on stage als 'Mr Born In The USA', hij kon niet meer op zijn naam komen. Curtis Mayfield en James Brown worden nog altijd ondergewaardeerd, stelt Springsteen nadrukkelijk.

Het enthousiasme waarmee Bruce Springsteen over vrijwel alle muziekgenres uit diverse tijden verhaalt, geeft een duidelijk beeld van iemand die graag de kracht van muziek wil gebruiken om kleine verhalen te vertellen, maar ook niet bang is om grote standpunten in te nemen en daar desnoods een prijs voor te betalen. Nora Guthie – eveneens dochter van Woody Guthrie – liet de zaal al voor de komst van The Boss zelf weten dat Bruce Springsteen juist vanwege de komende presidentsverkiezingen het van belang vindt om op SXSW en overal in de VS zijn muziek en boodschap te laten horen.

De paradox die Bruce Springsteen heet, vat hij wellicht onbedoeld zelf samen: 'We live in a post-authentic world, authenticity is a house of mirrors. It is all about what happens when the lights go down'. Om vervolgens relativerend af te sluiten met ' It's only rock 'n roll'.