De band van het jaar speelde dit jaar op Vlieland de sessie van het jaar tijdens Into The Great Wide Open. Met de veerboot op de achtergrond geeft deze sessie een prachtig beeld van een belangrijk deel van het festival. Maar nog belangrijker dan dat: Alt-J is in topvorm en speelt de nummers griezelig goed. Zie hier de korte masterclass: Hoe overrompel ik het publiek binnen 3 nummers.

De absolute headliner van Motel Mozaique dit jaar was Patrick Watson. Nuchter als hij is wilde hij nog best een sessie voor 3voor12 doen voor een paar honderd gelukkigen in BIRD. De zaal is muisstil en Patrick speelt zijn breekbare nummers vol enthousiasme en gedrevenheid. Vooral het moment dat de hele band rond 1 microfoon gaat staan om single Into Giants te doen geeft kippenvel.

Dé buzzband op het afgelopen Le Guess Who?-festival moet Allah-Las zijn geweest. Hun show in Tivoli Oudegracht was druk bezocht, maar viel veel bezoekers een beetje tegen. Misschien was de zaal te groot, want 's middags in sessie in The Village was het fantastisch. Voor alle fans van de plaat is het alles wat ze hadden gehoopt, voor alle anderen een aangename kennismaking.

Techno door een liveband. Zo veel bands dachten hiermee een gouden formule in handen te hebben, maar net zo veel bands faalden in de uitwerking. Elektro Guzzi krijgt het dankzij hun machinaal strakke drummer toch voor elkaar en het resultaat is bezwerend. Hun avondshow kreeg een 9, maar in de middag bewijst de band de magie ook in een kwartiertje in een droge container te kunnen opwekken.

Een van de grote beloftes van 2013 heet Polica. Paradiso gelooft er zelfs dusdanig in dat ze de band begin volgend jaar in de grote zaal hebben geboekt. Aan hun performance zal het in ieder geval niet liggen. Op Crossing Border laat de band horen wat de toegevoegde waarde van een tweede drumstel is. Een enorm spannende sessie waarvan je op het puntje van je stoel gaat zitten.

Op Noorderslag overstijgt Rutger Hoedemaekers alias Bart Constant zichzelf door zijn dan gloednieuwe album griezelig perfect live te brengen. Een paar maanden later op Motel Mozaique laat hij zien dat het geen toevalstreffer was. De sessie is tot in de puntjes perfect en BIRD ziet hoe veel Bart Constant in zijn mars heeft. Doodzonde dat deze jongen de kans niet heeft gehad om de zomerfestivals plat te spelen.

Wie kende Jake Bugg al toen hij afgelopen zomer op Into The Great Wide Open stond? Vrijwel niemand. Een maand later heeft iedereen het over hem, niet in de minste plaats vanwege zijn fantastische sessie in de zon. Sterke liedjes, maar nog niet de arrogantie van een gehypete artiest. Gewoon Jake Bugg zoals hij de liedjes waarschijnlijk ook schreef

Wat een hondenweer was het tijdens Metropolis dit jaar. Vanwege de hevige storm moesten concerten gestopt worden en iedereen moest de festivaltenten verlaten. Als ware het magie keert de zon echter terug op het moment dat Jungle By Night begint met spelen. Dit is ook geen muziek voor in de regen. De overgebleven bezoekers dansen de zonnedans met de band om tot een euforisch hoogtepunt van de dag te komen.

Als er één band is die de afgelopen jaren met zevenmijlslaarzen stappen heeft genomen als liveband dan is het wel Skip & Die. Eind vorig jaar was niet iedereen nog onverdeeld enthousiast over de band rond Cata Pirata, op Metropolis, Pitch en Lowlands werd duidelijk dat de band live aan het groeien was en tijdens hun album release op ADE is de band in topvorm. Dat is ook te zien in deze uiterst dansbare sessie in Chicago Social Club.

Ieder die Mac DeMarco live ziet gunt hem direct de wereld. Zijn onuitputtelijk enthousiasme is in al zijn nummers terug te horen al straalt hij tegelijkertijd een overdreven luiheid uit. In een kleine tien minuten krijgt hij met gemak de lachers op zijn hand, zonder muzikaal zijn krachten uit het oog te verliezen. Daarmee overtuigt de jonge Canadees in het bijzondere Mirliton Theater in Hoog Catharijne.

3voor12 heeft dit jaar ook een hoog aantal concerten vastgelegd. Een selectie van onze favorieten kun je hier terugzien.