Motel Mozaique: White Rabbits slaapt vanavond alleen

Het zweten gebeurt bij White Rabbits op het podium

Erik Zwennes ,

White Rabbits opereert al enkele jaren in de schaduw van grote broer Spoon. De ritmische indierock zit met elke plaat vernuftiger in elkaar. Rotown staat vanavond afgeladen vol voor een strakke, zweterige show van de Amerikanen.

CONCERT
White Rabbits, Motel Mozaique, Rotown, vrijdag 20 april 2012

MUZIEK
White Rabbits uit Missouri en tegenwoordig woonachtig in Brooklyn, NY maakt ritmische indierock in de lijn van Spoon, de oude Walkmen, Clap Your Hands Say Yeah en Wolf Parade. Een cynicus zou kunnen stellen dat de drie albums steeds iets minder werden; betere productie, maar mindere liedjes. Tegelijkertijd kun je niet heen om hits als Percussion Gun (van album nummer twee) en Heavy Metal van de nieuwste plaat Milk Famous.

PLUS
Hard, strak en nog steeds enorm ritmisch dat is White Rabbits rond het derde album. De band is twaalf handen op één buik. De balans is goed en de zang bij vlagen geweldig. Er zijn nog wat meer postrockinvloeden in de muziek geslopen waardoor de liedjes minder zijn geworden, maar de sound is smullen. Opvallend genoeg zijn het voornamelijk de nummers van debuut Fort Nightly (2008) die de meeste reacties oproepen. Tracks als While We Go Dancing en The Plot behoren nog steeds tot het beste dat de band in huis heeft. Percussion Gun is een beestachtige afsluiter waarna de heren nog snel twee nummers als toegift spelen.

MIN
White Rabbits is elk jaar een beetje vierkanter geworden. Zo strak als de kaaklijn van zanger Greg Roberts, zo hoekig is de sound van de band anno nu. Het is enorm strak, maar ook kil en voornamelijk rechtdoor. De subtiliteit en de knappe melodieën raken zo naar de achtergrond. Dan is een uur echt genoeg, terwijl de band materiaal heeft voor een langere show. En misschien wel het belangrijkst: je krijgt er de dameslichamen niet mee op je hand. Die wil je als band toch ook zien dansen? Bouw dan wat meer dynamiek in je set. Dan hoef je wellicht ook niet alleen naar bed.

CONCLUSIE
In het begin was White Rabbits een soort Spoon met frisse melodieen, nu is het een Spoon zonder humor en swing. Het is niet erg, het tweede album namens ze immers ook gewoon op met Spoon’s Britt Daniel. En wat ze doen, doen ze enorm goed. Wel jammer dat White Rabbits gaandeweg wat minder speels is geworden. Nu krijgt Rotown een massief blok indierock voor de kiezen. Met zweet en overgave gespeeld, dat zeker

CIJFER
7