Dat geintje was een kleine misrekening misschien, maar de Britse zanger zit er niet mee. "Als het maar grappig is, mogen ze schrijven wat ze willen." Dat deed de overgretige Engelse muziekpers dan ook. Zoals The National Inquirer tot Kele's grote verbazing zijn verzonnen verhaal publiceerde over hoe Madonna door Bloc Party's bodyguards in een headlock afgevoerd werd uit hun kleedkamer. "Indrukwekkend hoe naïef mensen kunnen zijn. Ik heb er geen probleem mee om te liegen in interviews, zolang het maar geen laster is en ik aangeklaagd word. Dat is niet grappig. Nee, ik ben nooit aangeklaagd."
Ook ditmaal speelde de band het spelletje mee. Niettemin waren de wilde speculaties niet helemaal uit de lucht gegrepen. "We wisten echt niet zeker of we ooit nog een album zouden maken. Dat was ook deels de reden waarom we zo geheimzinnig deden over wat we in New York uitvoerden. We wisten niet hoe de vibe zou zijn en of er überhaupt een vibe zou zijn. Bloc Party had daar kunnen eindigen", geeft Okereke toe. "Of het had in een langere pauze kunnen resulteren."
Het werd een vierde album, simpelweg Four gedoopt. Het komt 20 augustus uit. De opvolger van Intimacy (2008) is voorafgegaan door single Octopus, een typisch hoekig en fel Bloc Party nummer.
Kele: "Bloc Party had in New York kunnen eindigen"
Frontman wil na verhalenbundel een roman schrijven
Ondanks berichten dat frontman Kele Okereke uit Bloc Party was geschopt, spelletjes met/in de pers en weinig geslaagde solo- en zij-projecten is de Britse band terug. In de originele bezetting met naast Kele gitarist Russell Lissack, bassist Gordon Moakes en drummer Matt Tong en met een vierde album op zak. Bloc Party zonder hem is volgens zanger Kele Okereke nooit echt aan de orde geweest. "Ik heb dat stomme verhaal gewoon bedacht tijdens een interview in Engeland, omdat ik nog niet mocht vertellen dat we weer samen aan het repeteren waren. Ik vond het grappig en wist zeker dat de journalist begreep dat ik een geintje maakte, maar ze publiceerden het toch." De nieuwe plaat Four is sinds vandaag op de site van de band te beluisteren.
Toen de band in september 2011 een Amerikaanse oefenruimte in dook, moest jij je tweede solo-EP The Hunter nog uitbrengen. Was het vreemd om met twee dingen tegelijk bezig te zijn?
"Nee, ik ben eigenlijk altijd met meerdere creatieve uitingen bezig. De plaat The Hunter was af. Die was in de zomer van 2010 al af, ruimschoots voordat we met Bloc Party weer muziek gingen maken. Het waren twee heel verschillende muzikale periodes."
Hoe beviel het als solo-artiest?
"Te gek. Ik heb van elke minuut genoten; van het maken van de plaat en van de band waarmee ik tourde. Ik heb echt geluk gehad met de band, zij maakten het hele proces non-stop de moeite waard."
Dus na deze plaat ga je misschien weer het solo-pad op?
"Jazeker, ik heb van de ervaring genoten. Maar we zullen zien wat de toekomst brengt."
Als Bloc Party niet weer bijeen was gekomen, dan...
"Dan had ik waarschijnlijk nog een solo-plaat gemaakt. Of ik had nog wat meer tijd vrij genomen. Ik ben naar New York gegaan om een boek te schrijven, de eerste zes maanden voltooide ik een bundel van mijn korte verhalen. Nu zijn ze af en zijn we het aan het redigeren, maar ik denk al veel aan de volgende stap. Ik zou graag een roman schrijven. Dat wordt vast een erg arbeidsintensieve maar ook zeer lonende ervaring. Ik ben een creatief iemand, daar haal ik mijn levensvreugde uit. Het is tof om in een band te spelen en een muzikant te zijn, maar het betekent ook verdomd veel reizen en je leven op pauze zetten. Een deel van mij zou dat niet missen, als ik stopte. Dus ik zou zeker iets doen, maar wat..."
Het lange touren na een nieuwe plaat zou je niet missen?
"Ik zou het anderhalf jaar touren na een release niet missen nee. Ik hou er erg van om live te spelen en om mijn muziek met mensen te delen. Maar er gebeurt zoveel om die anderhalf uur op het podium heen, dat misschien niet zo goed voor je lichaam en je geest is. Maar de show maakt dat grotendeels goed."
Heb je wat van je solo-ervaringen geleerd en meegenomen naar Bloc Party?
"Ja, het heeft me een hoop geleerd over zingen, optreden en het smeden van songs. Het was interessant om met producer Alex aka XXXChange te werken, omdat hij een hele andere muzikale achtergrond heeft dan ik. Hij is meer van de hiphop, R&B en beats en heeft me veel verteld over mijn frasering, hoe ik moet zingen en songs construeren. Veel dingen waar ik echt nog nooit aan had gedacht, omdat ik alleen had gewerkt met mensen met een rockachtergrond. Hij heeft me anders doen denken over...over alles eigenlijk en ik heb een aantal ideeën van het maken van (solo-EP, red.) The Boxer en het touren daarna meegenomen naar de opnames van Four. En ik ben benieuwd waar we uitkomen als we die ideeën nog verder doorvoeren. Een ander deel van mij is vooral benieuwd hoe het - met wat ik nu weet van songs en composities - zou zijn om nog een eigen plaat te maken. Ik heb nog veel meer geleerd en wil verder gaan."
Het schijnt dat Mick Jagger voor The Stones' plaat Exile On Main Street kreten op papier zette, die door elkaar husselde en dat de band vervolgens de songteksten bijeen puzzelde. Hoe schreef jij teksten?
"David Bowie heeft ook eens zoiets gedaan, ik geloof voor Young Americans. Brian Eno suggereerde hem die techniek. Zo impliceren de teksten en de beelden iets anders, iets dat groter is dan wat je je had kunnen voorstellen. Je moet niet bang zijn voor chaos en wanorde. Het kan heel bevrijdend werken als dingen opeens nergens meer op slaan. Ik verknipte de teksten niet, maar probeerde meer naar mijn onbewuste geest te luisteren dan naar mijn rationele geest."
De plaat begint nogal raar, met een soort van overleg in de studio. Aan het eind van Real Talk komt het gepraat terug.
"Dat was een idee van de producer. Hij hield tijdens de opnames de microfoons open en nam ook ons gepraat op. Hij liet me na afloop al die verzamelde fragmenten horen en ik besloot dat we moesten proberen er zoveel mogelijk van te gebruiken. Dat maakt de ervaring echter, dat ze ons horen praten en hoe we opbouwen en stemmen."
Four begint met Now He Begins To Lie, weer een referentie aan de berichtgeving in de pers over jullie veronderstelde break-up?
"Nee, hoewel het dat op een bepaalde manier ook wel is. Het gaat meer over het concept van leven in de schijnwerpers. Net zoals ik jou nu vertel over mijn gedachten en meningen. Jij gaat daar later een verhaal van maken, dat misschien wel helemaal niks te maken heeft met wat ik bedoelde. Ik vind het erg fascinerend hoe we delen van onze persoonlijkheid weggeven voor gebruik in de media matrix. Hoe ziet de realiteit eruit als je alleen zo'n verdraaid beeld krijgt? Soms heb je iets wat van jou is, alleen van jou en is de enige mogelijke verdediging om dingen te verzinnen. Daar gaat dat nummer over: de scheidslijn tussen wat echt is en niet echt in de schijnwerpers."
Was dat de reden om destijds naar New York te gaan?
"Ik woon er nu niet meer, maar toen ik in New York was leefde ik in ieder geval niet echt in de schijnwerpers. Ik ging niet naar clubs of shows, maar vooral bezig met schrijven. Ik ontmoette geen nieuwe mensen en was ook niet met muziek bezig tot de laatste zes maanden, toen we Four gingen opnemen. Het was heel fijn om een tijdje compleet anoniem te kunnen leven. En ik heb altijd van New York gehouden, van het voedsel, de mensen en de snelheid van de stad. Ik zou er eigenlijk maar zes maanden blijven om het boek te voltooien, dat werd uiteindelijk een jaar."
Je bundel gaat over New York?
"Aanvankelijk niet: het was een verzameling fictieve verhalen over mensen. Maar toen ik daar was en de stad leefde en inademde, besloot ik dat het wel over de stad moest gaan. Het komt waarschijnlijk pas volgend jaar uit en het gaat Midnight on a Bicycle heten. Het staat volledig los van de muziek die ik maak. Een soundtrack erbij zou kunnen, maar is nog niet gepland. Het wordt heel spannend, want behalve mijn agent heeft nog niemand iets gelezen."
Wat was de invloed van producer Alex Newport op de plaat?
"Hij heeft de plaat zeker beïnvloed. Maar we hebben hem heel duidelijk gemaakt, dat de plaat vooral live moest klinken. Het moest heel erg klinken alsof we met z'n allen in één kamer zaten, zonder grootse keyboards of synthesizers, maar heel rauw en soepel. Hij begreep dat en heeft ons onze gang laten gaan."
Four komt 20 augustus uit via Frenchkiss Records, het label van Les Savy Fav bassist Syd Butler en is nu te beluisteren op de site van de band. Bloc Party speelt vrijdag 17 augustus om 20:15 uur in de Alpha op Lowlands.