Gang Gang Dance heeft een Japanner met een stok op het podium die niets anders doet dan dansen. Althans, zo lijkt het. In werkelijkheid is het de 'vibes manager' van de experimentele en psychedelische band uit New York. Een soort sjamaan die zorg draagt voor een succesvol optreden. Zouden ze hem echt nodig hebben? Het doet er niet toe. Indrukwekkend is het optreden in ieder geval.

GEZIEN:
Gang Gang Dance, Tivoli Oudegracht, Le Guess Who, 27 november 2011

MUZIEK:
Experimentele en psychedelische rock met veel invloeden uit Afrikaanse, Arabische en Oosterse muziek.

PLUS:
De opbouw van de show is perfect en doet van begin tot einde aan als een intense trip. De psychedelische visuals met onder andere toepasselijke paddenstoelen sluiten hier geweldig op aan. Soms is het hemels mooi, om even later weer intens lelijk of angstaanjagend te worden, maar constant perfect binnen het vervreemdende gevoel dat Gang Gang Dance aan hun optreden wil meegeven.

MIN:
Lang niet iedereen kan iets met psychedelica en al helemaal niet met psychedelica van deze intensiteit. Net zoals techno voor sommige mensen klinkt als een saaie aaneenschakeling van bliepjes, zo klinkt deze muziek voor sommigen als een ratjetoe aan instrumenten, met een maniakaal zingende zangeres en als klapper nog een gestoorde dansende Japanner die niets toevoegt.

CONCLUSIE:
Het geheel is een vervreemdende ervaring die zeker niet van begin tot einde mooi is, maar dat ook niet beoogt te zijn. De band vraagt je om je over te geven en te laten meenemen door de geest die de 'vibes manager' oproept. Als trip werkt het perfect en is het zelfs prachtig, maar wanneer je angstig vasthoudt aan de werkelijkheid, blijft er helemaal niets over. Voor de een is Gang Gang Dance een hoogtepunt op het festival, voor de ander het slechtste optreden van het jaar. Ondergetekende valt in de eerste categorie.

CIJFER:
8,5