Vinnige springpop bij Two Door Cinema Club

Compacte set werkt prima op Pinkpop

Tekst Atze de Vrieze, foto's Jelmer de Haas ,

De Ierse jongens van Two Door Cinema Club handelen in logica: Something good can work, zingen ze in hun beste liedje. Het is een dansbaar popliedje met ooh's en aah's, die net te snel zijn om echt mee te zingen. Zo is het wel razend catchy, maar kun je de band moeilijk crowdpleasen verwijten.

Compacte set werkt prima op Pinkpop

De Ierse jongens van Two Door Cinema Club handelen in logica: Something good can work, zingen ze in hun beste liedje. Daar is natuurlijk geen speld tussen te krijgen. Je zou het zelfs nog wel wat sterker kunnen stellen. Hoe dan ook: het is een dansbaar popliedje met ooh's en aah's, die net te snel zijn om echt mee te zingen. Zo is het wel razend catchy, maar kun je de band moeilijk crowdpleasen verwijten.

CONCERT
Two Door Cinema Club, Pinkpop Mainstage, maandag 13 juni 2011

MUZIEK
Two Door Cinema Club werd onder de hoede genomen door het Franse Phoenix, dat patent heeft op luchtige maar toch slimme popsongs. In dezelfde lijn moeten we ons deze groep ook voorstellen, zij het wat springeriger. De band is nog erg jong en oogt als een clubje eerstejaars studenten, nog niet bezoedeld door de verlokkingen van slecht voer en schraal bier. Een beetje braaf misschien, maar wel lekker fris.

PLUS
Ineens is daar de gedachte aan Jack Penate, die sympathieke jongen uit Londen die met wat moeite een paar heel aardige songs neerpende. Bij Two Door Cinema Club lijkt het allemaal veel gemakkelijker te gaan. Met name aan het begin van de set rijgen ze de sterke liedjes moeiteloos aan elkaar. 'Undercover Martyn', 'Do You Want It All?', 'Something Good Can Work', 'This Is The Life'. De vocalen zijn vaak gejaagd, het gitaargeluid hoog en vinnig.

MIN
Na het vlammende begin volgt een wat moeizamer stuk, waarbij de aandacht verslapt. Het zijn liedjes in dezelfde stijl, maar net wat minder memorabel dan de hits. Echt massief is het geluid ook niet, en dat maakt het lastig om op dit grote podium de achterste rijen te bereiken. Gelukkig zijn nog twee goede liedjes achter de hand gehouden. Eerst 'What You Know', met slim intro: in eerste instantie wel de hook, niet het refrein. Als afsluiter 'I Can Talk', een van de dansbaarste tracks. Jammer dat de prominente blazers die de climax van opener 'Cigarettes In The Theatre' vormen uit een doosje komen, maar dat zal een budgetkwestie zijn.

CONCLUSIE
In een half uurtje speelt Two Door Cinema Club evenveel liedjes als Elbow zaterdag in een uur. In veertig minuten zijn ze klaar. Prima, dat zouden meer bands goed doen. Two Door Cinema Club is bepaald geen band die je leven gaat veranderen, maar op ieder festival kun je ze er prima bij hebben. Benieuwd hoe deze band zich de komende jaren kan ontwikkelen. Nog drie zulke platen erbij, wat meer variatie, en dan zou deze band zomaar Phoenix achterna kunnen.

CIJFER:
7