Warme kilte en koele hitte bij Joan As Police Woman

Koningin van de onderhuidse spanning krijgt tent voorzichtig mee

door Erik Zwennes, foto's Tim van Veen ,

Joan As Police Woman heeft even tijd nodig om op te warmen. Maar dat is niet zo erg bij het eerste optreden van de dag in de danstent. Halverwege het optreden is de Bravo goed gevuld en wordt het publiek getrakteerd op warme kilte en koele hitte.

Koningin van de onderhuidse spanning krijgt tent voorzichtig mee

Joan As Police Woman heeft even tijd nodig om op te warmen. Maar dat is niet zo erg bij het eerste optreden van de dag in de danstent. Halverwege het optreden is de Bravo goed gevuld en wordt het publiek getrakteerd op warme kilte en koele hitte.

CONCERT
Joan As Police Woman, Lowlands Bravo Stage, vrijdag 19 augustus 2011

MUZIEK
Ze speelde onder meer met Antony and the Johnsons, Lou Reed, Elton John, Rufus Wainwright en Jeff Buckley. Van die laatste was ze zelfs de verloofde. Maar ook op eigen kracht werkt Joan Wasser (naamgever van de band Joan As Police Woman) aan een mooie carriere. Sinds 2006 bracht ze vier albums uit waarin ze met elke release iets verder van de jazzy-rock opschoof richting soul, r&b en elektronica.

PLUS
In 2006 stond Joan As Police Woman ook al op Lowlands. Toen schreef onze recensent van dienst ‘Joan as Policewoman moet vooral in kleine theaters of voor zittend publiek spelen, want dit zou verzuipen in een doorsnee rocktent’. Tegen het einde van haar set heeft Joan vandaag een mooi gevulde tent voor zich. Het is dan ook een knappe set die ze met haar twee bandleden speelt. De koningin van de ingehouden spanning kiest er (in sexy wit broekpak) voor om voornamelijk nummers van haar laatste album The Deep Field te spelen. 'The Action Man', 'The Magic' en 'Chemmie' zijn kil en kalm, maar charmant dankzij Joan’s warme soulstem. Halverwege de set is de band los met spannende uitbarstingen in 'Run For Love'. Tijdens dat nummer tweakt Joan haar stem als een hardrockgitaar en rockt met veel soul het nummer naar een spetterend einde.

MIN
Dat naast het festival ook de band even op gang moet komen, is prima. Het duurt alleen zo lang. Tot halverwege de set is het toch allemaal wel heel ingehouden en braafjes. Er wordt ook niets gezegd tussen de nummer en het publiek vraagt zich af of het in andere tenten niet wat leuker is. Bij vlagen doet de virtuositeit van de band wat af aan de spontaniteit en de soul. Arrangementen worden dan wel heel perfect ingekleurd waardoor je je even op een lokaal jazzfestival waant.

CONCLUSIE
Maar Joan en haar mannen trekken uiteindelijk veel mensen over de streep. Ze ontdooit zelf, zegt tegen het einde Lowlands een van de mooiste festivals te vinden (nee, maar echt) en neemt buigend het applaus in ontvangst. Het oudere nummer 'Christobel' krijgt een funky sausje en bij 'Nervous' is haar stem fenomenaal. Met een duidelijke opbouw in de set en een warm slot wordt het een heel muzikaal, swingend en hartelijk openings-optreden in de danstent. Maar je kunt niemand kwalijk nemen dat ze halverwege even verder zijn gaan kijken.

CIJFER:
7

Meer Lowlands op de speciale festivalsite