Skunk Anansie moest donderdag rennen voor het leven toen het Pukkelpop podium waarop ze speelden geveld werd door de rampzalige storm. Dat kan twee dagen later maar tot twee dingen leiden: of de band staat hier met knikkende knietjes op het podium, of ze zijn tot de tanden toe bewapend. Het laatste blijkt het geval.

CONCERT
Skunk Anansie, Lowlands Alpha, zondag 21 augustus 2011

MUZIEK
Skunk Anansie werd misschien wel het meest genoemd door mopperaars om te bewijzen dat het Lowlands-programma van 2011 niet deugde. De band was tien jaar afwezig en sloeg het boek open waar de bladwijzer nog zat. Bij hits als 'Twisted', 'Weak' en 'Charlie Big Potatoe', nineties klassiekers waarin onhippe muziekstijlen als grunge, 80s hardrock en funkrock samen komen. Wie zit er in godsnaam nog op deze band te wachten? Op het hoofdpodium nota bene! En wat blijkt?: heel veel mensen.

PLUS
Het belangrijkste wapen van Skunk Anansie is natuurlijk frontvrouw Skin. Ze heeft zo'n uitgesproken karakter - provocatief, theatraal, licht hysterisch - dat je maar twee opties hebt: je houdt van haar of je haat haar intens. Als solo-artiest kon ze de afgelopen jaren geen deuk in een pakje boter slaan, maar vanavond staat weer die gevaarlijke, onberekenbare charismabom op het podium. Ze begint de set in een waanzinnig verenpak, speelt theremin, maakt seksuele bewegingen tegen de gulp van de cameraman, trekt grimassen. Aan het slot van de set geeft ze een nieuwe draai aan een oud kunstje: Skin vraagt iedereen te gaan zitten, en vervolgens loopt ze over de ruggen van de mensen een flink eind de tent in. Als iedereen vervolgens opspringt is Skin het middelpunt. Tot ver buiten de tent gaan de handen omhoog. Wat een verschil met Pinkpop, waar de band een comeback meteen de nek om leek te draaien.

MIN
De set van Skunk Anansie drijft volledig op de oude hits, sterker nog: de hits van de eerste twee albums. Enkel het nieuwe nummer 'Because Of You' komt enigszins in de buurt van het niveau van die songs. Een nieuw nummer als 'My Love Will Fall' is niet vooruit te branden, 'Over The Love' is niet meer dan slappe powerpop. 'Tear the Place Up' heeft wel de energie, niet te brille. Ook onder de oude songs zitten overigens redelijk wat mindere goden, vierkante songs met een gedateerde sound.

CONCLUSIE
Wat zegt het over Lowlands dat Skunk Anansie een van de hoogtepunten is? Dat mensen uit volle borst meezingen dat het nog niet automatisch goed is omdat het pijn doet? Maar vergeet die scepsis, Skunk Anansie zag er vandaag fantastisch uit en was misschien wel de enige in het hele weekend die de Alpha zo in de houdgreep had.

CIJFER:
7,5

Meer Lowlands op de speciale festivalsite