De dance op vrijdagnacht

Zaagtandenhemel voor de Clearasil-boys

tekst en foto's René Passet ,

Dansen. Wie vrijdagnacht nog een ‘dj'tje wil meepikken’ heeft de keuze uit brullende dupstep, dikke techno en UK bass. Waarbij de oude held Grooverider het een beetje laat afweten en de jonge honden de goede waar leveren, of ze nou Ramadanman, Nymfo of Kyle Hall heten.

Zaagtandenhemel voor de Clearasil-boys

Vlak voor zijn dj-set scheurt Pearson Sound nog even snel wat cellofaan van verse plakken vinyl die hij uit z’n platenkoffer trekt. De Britse dj, die je wellicht ook wel kent als Ramadanman, is behalve opperhoofd van het hippe Hessle Audio-label ook een van de betere dj’s uit het Verenigd Koninkrijk. Vanavond staat hij samen met zijn buddy Ben UFO in de X-Ray. Een volgepakte X-Ray, want de golfplaten loods loopt vandaag als een tierelier.
Zo was er een half uur voor de optredens van Beardy Man en Tripple Nipples al geen doorkomen aan en kun je tot diep in de nacht over de hoofden lopen onder het oranje dak.

Voor Lady Aïda is het een soort van thuiskomen. Ze was in 1989 een van de eerste dj’s die dance draaiden op Lowlands en stond er sindsdien zes keer. De ‘grand old lady of techno’ viert vanavond het slot van haar 25-jarige jubileumtour. Logisch dat ze begint met 'My House' van Mr. Fingers. Daarna volgt in rap tempo de ene na de andere technoklassieker. Aril Brikha’s 'Groove la Chord', 'The Force' van Reese en veel Kraftwerk. Wie gekomen is voor een avondje nostalgie proeven, zit geramd bij de Eindhovense.

Branding
In de India maakt Makam inmiddels golven met zijn nieuwe live-set. Leterlijk, want Guy Blanken danst alsof hij in de branding staat. In slow motion kronkelend achter zijn controllers, waarbij hij zijn haar regelmatig achterin zijn nek werpt. Zijn techno is aanvankelijk diep en donker, als de modder naast de tentharingen van de India. Maar langzaam kruipen zijn grooves in je spieren en halverwege zijn gig volgt de eerste ontploffing in de volgepakte tent. Makams techno is als een ninja, subtiel en dodelijk.
Jammer dat Seth Troxler voor vanavond heeft afgezegd wegens ‘gedoe met z’n paspoort’. Invaller Bart Skils weert zich danig en zet een degelijke set in de India neer, waarmee de teleurstelling voor het wegblijven van de Amerikaanse dj uit het Wolf + Lamb-kamp al snel is weggespoeld.

Zaagtandenhemel
Wie harder wil, krijgt het voor zijn kiezen in de Bravo vannacht. Voor het eerst in de historie is de grootste danstent van Lowlands een hele nacht ingeruimd voor dubstep en drum ’n bass. Maar wie 5000 man aan het dansen wil houden moet met grof geschut komen en dat wreekt zich een beetje. Het duo Borgore mag dan tientallen leuke meisjes op het podium hijsen, hun stylo druipt van het testosteron. Dit is dubstep op z’n extreemst. En lompst. De bassins scheuren niet, ze barsten zo spontaan in duizend stukken. Borgore is de zaagtandenhemel voor Clearasil-jongens, de ideale preventie van agressie op straat.
Nee, dan zou je Trolley Snatcha’s dj-set bijna subtiel kunnen noemen, terwijl de jonge hond uit Northampton toch ook behoorlijk gas geeft. Hij ziet er met z’n chubby looks en houthakkershemd uit als het dubstep-neefje van Tim Knol maar houdt met z’n ‘Joker-on-Speed’-achtige platen de vloer vol.
Ronduit teleurstellend is het optreden van drum ’n bass-pionier Grooverider. Zero podiumpresentatie en matig mixen is tot daar aan toe, maar airhorns en rewinds uit Tractor in een scene waar acetates en vinyl nog vaak de norm zijn, is even slikken.
Gelukkig zet de Brabantse Bardo Nymfo de zaken diep in de nacht recht met bulderende drum ’n bass.

Stotteren
In de X-Ray blijkt Kyle Hall het hoogtepunt van de avond. Met een even avontuurlijke als gedurfde dj-set waarin ruimte is voor Detroit techno van zowel de morsige als retestrakke variant. Je set openen met twee stotterende cd-spelers op pauzestand en daarmee dan een nieuwe track bouwen getuigt bovendien van moed.

Pearson Sound en Ben UFO mixen op het podium net zo strak als op hun recente Fabric-mix. Maar blijven aan de veilige kant, als je weet dat ze ook wel eens soca en dub in hun sets verpakken.
De eerste avond dansen op Lowlands beviel prima, al waren de energielevels in de drie tenten soms wat ongelijk verdeeld en blijkt dubstep voor de massa toch vooral een afscheid van de nuance. Terwijl dat nu juist de kracht van het genre was.