Zondagmiddag spacen met Wooden Shjips

Psychkraut matinee in dB's zeer geslaagd

Tekst en foto's Atze de Vrieze ,

Een psychkraut matinee op zondagmiddag, waarom ook niet? Le Guess Who? heeft zijn tentakels uitgeslagen naar vele subgenres, en ook voor dit soort muziek is het publiek gevonden. Rond half zeven vult de zaal zich met rook voor de spacers van Wooden Shjips, een kwartet uit San Franscisco.

Psychkraut matinee in dB's zeer geslaagd

Een psychkraut matinee op zondagmiddag, waarom ook niet? Le Guess Who? heeft zijn tentakels uitgeslagen naar vele subgenres, en ook voor dit soort muziek is het publiek gevonden. dB's liep al vol voor Eagle Boston en het venijnige Cave, rond half zeven vult de zaal zich met rook voor de spacers van Wooden Shjips, een kwartet uit San Franscisco.

GEZIEN:

Wooden Shjips, Le Guess Who?, dB's, 28-11-2010

MUZIEK:
Het is donker in dB's, op een felle straal licht na, die van achter uit de zaal op het podium gericht wordt. Een mooi richtpunt voor de band, want hun muziek is ook als het lichtje aan het eind van de tunnel dat maar niet dichterbij komt. Drummer en bassist spelen in de songs van tien minuten min of meer constant hetzelfde ritme, gitaar en orgel brengen textuur aan. Niet met solo's of melodielijnen, maar met aanzwellende feedback en orgeldrones of subtiele akkoordverschuivingen.

PLUS:
Wat zien die mannen er onverstoorbaar uit. De gitarist heeft een lange grijze baard die doet vermoeden dat hij er al bij was toen de krautrock uitgevonden werd. De bassist is tenger, maar heeft Gallische vlechtjes met magische krachten. En dan de toetsenist, met zijn robuuste kop. Geen van allen voelen ze de drang om de aandacht op te eisen. De vocalen van de gitarist zijn ver in de mix geplaatst en met dusdanig veel galm overgoten dat ze wegzakken in het geheel. Het gaat Wooden Shjips dan ook niet om de liedjes, maar om de trip. Waar het laatste album van de band een meer clean geluid kreeg, is Wooden Shjips live ouderwets ongepolijst. Die vuile grooves doen het uitstekend na vijf dagen festival.

MIN:

Het enige luxeprobleem waarmee Wooden Shjips kampt is het feit dat voor hen een band speelt met min of meer dezelfde uitgangspunten: Cave. Ook die band draait minutenlang stationair op hetzelfde ritme, maar dan net wat venijniger en spectaculairder. De kaalheid is de charme van deze band, maar met een paar goed getimede explosies in het geluid zou het nog wel naar een hoger niveau getild kunnen worden.

CONCLUSIE:
Wooden Shjips geeft gewoon rustig op zondag om half zeven een van de betere shows van het weekend, al was het maar omdat het binnen de context van het festival precies op zijn plek valt. Vorig jaar kende de slotdag een extreem goede singer-songwriter matinee in de Helling. De zondagmiddag in dB's is totaal anders, maar minstens zo geslaagd. De lat ligt hoog voor volgend jaar.

CIJFER:
7,5

Alles over Le Guess Who? op de speciale festivalsite.