All This Dancin' Around begint als een typische Triggerfinger-plaat: met een titelnummer dat na twintig seconden losbarst in een dwingende rocker met de als een hongerige wolf huilende Ruben Block, fel gitaarwerk en een zwaar ronkende groove van de beste ritmetandem in de Benelux. Toch is het derde studio-album zeker geen laatste part van een voorspelbare trilogie. Wat het wel is, is de derde trap van de Triggerfinger-raket en een overtuigend Album van de Week.

Op All This Dancin' Around grooven de Belgen als QOTSA, huilen ze als Wolfmother en rocken ze als een mother......, als Triggerfinger met een psychedelisch randje. Het valt niet te ontkennen dat All This Dancin' Around onverminderd hard, maar toch wat minder ruw dan voorheen uit de speakers vliegt. Dat de plaat een tikje gepolijster is dan de voorgangers. Ruben Block zingt ook iets beschaafder dan op What Grabs Ya. En toch is dit de eerste langspeler die de Vlamingen live opgenomen hebben. Het zal iets te maken hebben met de plaats van de opnames en de productie, waarvoor ze in het voorjaar naar L.A. vlogen.

Waarom naar Californië vraagt u? Nou omdat zanger-gitarist Ruben Block, drummer Mario Goossens en bassist Paul van Bruystegem daar dit voorjaar met producer Greg Gordon aan de slag mochten. Inderdaad de man die platen van Oasis, Wolfmother, Slayer, Helmet, System of a Down en ook Belgen als Soulwax heeft gemixt. In Californië kwamen ze terecht in de legendarische Sound City studio, behangen met gouden platen van Nirvana's Nevermind tot Rage Against The Machine. In die ambiance speelde het trio de nieuwe plaat "gelijk effekes in". Heerlijk spontaan en eerlijk en dat hoor je. Maar tegelijk ook erg strak geproduceerd. Komt daar een straaljager voorbij in Let It Ride, dat zo op een album van de Californische stonerband Fu Manchu had gepast?

Feed Me is ook weer een dijk van een rocker. De opbouw is fenomenaal en spot on. Je hoort in de verte de gitaar al rondcirkelen, de bas en drums nerveus rondtrommelen tot het sein gegeven wordt. De manier waarop de instrumentatie er precies in knalt als Block na "Feed them to me baby... feed them to me..." luid huilend uitschreeuwt: "nowwww", verraadt een juist gevoel voor timing en maakt het tot een euforische rocksong. Rusteloos word je ervan als luisteraar. Zeker als de heren je vervolgens met gierende distorted gitaaruithalen en doffe paukenslagen op de huid zitten in Cherry.

Het absolute prijsnummer - zeker voor liefhebbers van moddervette stonerrock - is My Baby's Got A Gun, waarin Triggerfinger doodleuk acht minuten lang tekeergaat. Het geeft tevens aan dat de band geen concessies heeft gedaan. Zeker niet aan de voorliefde voor uitgesponnen jam-achtige rocksongs, die ze live ook zo goed uitdragen. Het was na het succes van de voorganger (in de Benelux ruim 15.000 exemplaren) een reële vrees dat de Belgen een meer commerciële, op de gemiddelde radioluisteraar toegesneden plaat zouden maken. Het siert de heren dat ze onvervalst doorrocken, zij het met een betere producer achter het stuur. Dat betaalt zich uit in completere nummers en een completer album, wat we zo snel mogelijk op het podium terug willen horen.

All This Dancin’ Around komt vandaag (15 november) uit bij Excelsior Recordings/V2. Op 22 en 23 december presenteert Triggerfinger de plaat in Paradiso, Amsterdam en 23 november op het Twitterfeest van 3VOOR12 Radiojock Eric Corton in Luxor Live, Arnhem. Het album is tijdelijk te beluisteren op de Luisterpaal.