Melodee is niet alleen een van de hosts van radioshow Future Vintage, ze is ook de frontvrouw van de soulvolle hiphopact La Melodia. Het duo is deze week in Texas voor SXSW en houdt speciaal voor 3VOOR12 een dagboek bij. 

Vandaag is het dan eindelijk zover: ons optreden op SXSW zal vanavond plaatsvinden om middernacht. Als ik ’s morgens mijn email check vind ik daar een minder fijne verrassing. Na 3 weken over en weer te hebben gemaild met de stagemanager van de club waar we op gaan treden stuurt hij me ineens doodleuk een mail dat ze de mixer die wij nodig hebben toch niet hebben. En dat wij die zelf maar moeten gaan huren. Ongelofelijk. Vooral aangezien dit het enige piece of equipment was waar ik om vroeg, aangezien we de rest zelf meenemen. 

En zo worden we gedwongen om op zoek te gaan naar die specifieke mixer in Austin, tijdens SXSW, waar elke zaal, bar, restaurant, grasveld, rooftop, parkeerplaats en lege ruimte bezet wordt door artiesten die aan het optreden zijn. Het lijkt onbegonnen werk, maar gelukkig zijn de goden ons gunstig gezind en vinden we na lang zoeken dan toch een geschikte mixer. Onze cameraman Orville gaat hem ophalen terwijl INT en ik in de hotelkamer nog een laatste rehearsal doen voor de show. Dit gaat ondanks de stress allemaal vlekkeloos en op dat moment weet ik het zeker: we zijn klaar voor de show. Na nog wat zelf gemaakte flyers en posters te hebben gefabriceerd en geknipt (er blijkt namelijk helemaal geen promo te zijn gedaan voor onze avond), en een sms rondje eruit te hebben gedaan naar al onze verzamelde contacten, gaan we downtown waar we nog wat afspraken hebben staan.

Om half elf die avond besluiten we ons te begeven richting venue. We ontmoeten journalist Sander Kerkhof van het Parool die ons gaat volgen in verband met een reportage. Samen lopen we naar Club 115 waar het optreden plaats zal vinden. Eenmaal daar aangekomen staat ons een warm onthaal te wachten. Twee Franse meiden die fan van ons zijn en die op dat moment een paar elders in Texas verbleven, zijn helemaal speciaal voor ons optreden naar Austin gevlogen en hebben ons sinds 5 u ’s middags opzitten wachten bij de venue. Now that’s true love right there. Much appreciated! 

Eenmaal binnen blijkt ook dat onze netwerkrondjes deze week vruchten hebben afgeworpen. We zien veel bekende gezichten waaronder bookers, fotografen, journalisten, radiohosts, maar ook vrienden uit Amsterdam, gewoon muziekliefhebbers, en onze busdrivers en hotelmedewerkers die met vrienden langs zijn gekomen om onze show te checken. Hoe dope. Daar waar de venue, de stagemanager en de promo van het event niet helemaal opleven tegen de verwachtingen, maken de vele mensen die er voor ons zijn, dat ik me toch helemaal in mn element voel. En dus rocken we de stage zoals we dat altijd doen. Energetic en met volle overgave. De crowd voelt het en geeft ons madlove! Iedereen doet mee en dus bouwen we een private party in een club die eigenlijk een gesloten bar is met bouwlampen die je tegemoet knallen en die slechts voor de gelegenheid 3 dagen open is. Fuck it, it just feels right. 

Na de show worden we overwhelmed door mensen die onder de indruk zijn van onze performance en die graag samen zouden willen werken, en met zojuist verworven lamelodia fans die onze cd’s willen kopen. De reacties zijn super. Zelfs de stagemanager maakt zijn excuses en blijkt ook ‘artiest’ te zijn en met ons te willen samenwerken. Oh en of ik alsjeblieft z’n lamelodia cd wil tekenen… Sure. Anytime homie.

We drinken nog een aantal biertjes en kletsen na en alhoewel ik me heb voorgenomen om meteen door te gaan naar het volgende feest, moet de crew ons aan het eind van de nacht er toch uitschoppen, samen met nog wat andere verdwaalde dronkaards en een of andere chick die op een bank in slaap blijkt te zijn gevallen. De feestjes in de stad zijn al allemaal over en dus gaan we noodgedwongen en nog helemaal opgeladen naar het hotel met een dikke stapel businesscards, promo cd’s, en wat burgers van Denny’s. In het hotel doen we nog een kleine afterparty. Today was a good day, we did what we came to do: we rocked the show, en dat moet dus nog even gevierd worden! Pas als het buiten weer wat lichter begint te worden vallen we moe maar voldaan in slaap…