De druk begint zo langzamerhand aardig op te lopen voor The Mad Trist. Vriend en vijand is het erover eens dat ze met debuutplaat Pay The Piper een ijzersterke troef in handen hebben om dé sensatie van 2010 te worden. Belangrijkste pleitbezorgers? De Staat voorman Torre Florim, die de plaat produceerde, en 3VOOR12 Radio dj Eric Corton. Niet de minste namen dus. Voor een dagje heeft de band een afvaardiging vanuit Maastricht naar de Randstad gestuurd en treffen we zanger Arthur en bassist Luc in het Amsterdamse Backstage Hotel.

Op de drempel van de cd-release, op vrijdag 22 januari, heeft 3VOOR12 deze maand een bijzonder plekje ingeruimd voor The Mad Trist. Als 3VOOR12 Selecteert… staan de Maastrichtenaren extra in de schijnwerpers.

Jullie worden vaak vergeleken met stonerbands als Queens Of The Stone Age. Een hele eer?
"Leuk natuurlijk, maar daar worden we eigenlijk wel een beetje moe van. Het lukt maar niet om van dat imago af te komen, wat weleens voor vreemde situaties heeft gezorgd. We hebben eens in een kroeg gestaan waar driekwart van het publiek bestond uit bikers met leren jassen en lange baarden. Helemaal niets mis mee natuurlijk, maar we voelden ons gewoon niet echt op onze plek."

Maar je kan toch niet volhouden dat er geen gelijkenissen zijn?
"Ons geluid heeft veel meer poppy invloeden en is veel minder hoekig dan dat van QOTSA of bijvoorbeeld De Staat. Natuurlijk zijn er wel wat overeenkomsten, maar op de plaat hoor je ook veel invloeden van bijvoorbeeld Millionaire of dEUS. Ook op het podium hebben we genoeg in huis om een gevarieerd geluid te laten horen, maar dan is het allemaal wel iets rauwer. We zijn nu eenmaal absoluut geen technische muzikanten, ook al heeft een journalist weleens geschreven van wel. Daar moesten we wel een beetje om lachen. Maar juist doordat we geen bijzondere muzikale achtergrond hebben, denk ik dat we veel sneller geneigd zijn om buiten de gebaande paden te treden en de dingen net iets anders te doen."

Jullie worden getipt als dé sensatie voor 2010, worden gesteund door Torre Florim en Eric Corton. Voelen jullie de druk?
"Natuurlijk gaat het een heel spannende tijd worden, het is wel een beetje nu of nooit. Die hulp van Torre en Eric is heel belangrijk geweest, maar het is niet zo dat we daardoor voelen dat we ons tegenover hun moeten bewijzen. Dat hebben we namelijk allang gedaan. Ze helpen ons omdat zij onze muziek goed vinden."

Hoe belangrijk zijn zij eigenlijk geweest?
"Heel belangrijk. Torre is een hele goede vriend, maar ook een hele goede producer. Mede door hem is de plaat zoals ie is. En Eric is echt al vanaf het prille begin een fan van ons. Toen de nummers af waren, zaten we een beetje met de volgorde in onze maag. We zijn lang bezig geweest, en wilden het écht goed krijgen. De volgorde is tegenwoordig een beetje ondergewaardeerd, maar wij vinden het op de plaat minstens zo belangrijk als tijdens een optreden. Daarom hebben we gewoon eens rondgevraagd bij wat mensen waar we vertrouwen in hebben. Eric kwam toen met een volgorde waar we ons wel in konden vinden. Uiteindelijk hebben we wel nog twee nummers omgewisseld, maar verder is het echt zijn volgorde. We zijn echt heel erg blij met Torre en Eric, daar hebben we ongelofelijk veel geluk mee gehad."

Heb je echt zoveel geluk nodig of komt kwaliteit toch wel bovendrijven?
"Natuurlijk moet je het uiteindelijk allemaal zelf doen, maar we weten zelf ook wel dat we ontzettend veel geluk hebben. Maar dat heb je ook wel echt nodig ja. Er zijn zoveel goede bands, met een beetje mazzel - gewoon een kwestie van het juiste moment en plaats - word je uit de massa gepikt."

De Staat is binnen een jaar gigantisch gegroeid. Gaan jullie hetzelfde stadium doorlopen?
"Wat er met De Staat is gebeurd is absurd. Iets meer dan een jaar geleden stonden we samen in kroegen en op kleine podia te spelen, nu staan ze ineens op de grote festivals en wint hun cd prijzen. Natuurlijk hopen wij ook die kant op te gaan. Het wordt wel erop of eronder in 2010 voor ons. Noorderslag moesten we er absoluut staan, binnenkort de cd-release van Pay The Piper en vervolgens heel veel spelen. We zijn op dit moment al een beetje aan het kijken naar de grote zomerfestivals, waarvan sommige al best concreet zijn. Nee, daar ga ik nu niets over zeggen!"

Na de samenwerking met Torre Florim (De Staat) en de opnames in de studio van Frans Hagenaars gingen veel mensen er vanuit dat jullie bij Excelsior zouden tekenen. Toch zijn jullie bij PIAS terechtgekomen.
"Natuurlijk was Excelsior ook een hele mooie kandidaat geweest, maar eigenlijk zijn we daar niet eens echt serieus mee in gesprek geweest. We gingen eerst bij PIAS langs, dat voelde meteen goed. Dat is voor ons het belangrijkste. We zijn best wel eigengereid en perfectionistisch, willen heel veel dingen zelf in de hand houden. Dan is het heel fijn als een label je daar de ruimte voor geeft. We hebben bijna alles zelf of met vrienden gedaan, van de clip tot en met het artwork van de cd. Dat zou bij de meeste labels niet mogelijk zijn geweest, die willen zelf een dikkere vinger in de pap houden. Van PIAS hebben we de ruimte gekregen om zelf te doen wat wij wilden. Natuurlijk helpt het ook wel dat we de opnames van het album volledig zelf hebben betaald. Ook dat is een hele bewuste keuze geweest. We wilden gewoon de tijd nemen en met iets naar buiten komen waar wij achter kunnen staan. Zonder dat daarbij een label in onze nek staat te hijgen. It's done when it's done."

Waar komen jullie nummers vandaan?
"Het zijn eigenlijk dingen die tekstueel gewoon ontstaan. We zijn er niet heel erg mee bezig, meestal komt de muziek eerst. Veel mensen denken dat we door de bandnaam heel erg literair pretenderen te zijn (The Mad Trist is een Middeleeuws verhaal dat genoemd wordt door Edgar Allen Poe in zijn The Fall Of The House Of Usher), maar we kwamen de naam gewoon bij toeval tegen en vonden het erg mooi. Dat geldt ook wel een beetje voor de nummers. We zijn in de eerste plaats bezig met muziek en melodieën, pas daarna komen de teksten. Al heeft bassist Luc wel Engels gestudeerd."

Dus we moeten bijvoorbeeld niets zoeken achter de albumtitel Pay The Piper?
"Niet echt nee. Er wordt heel veel gevraagd waarom we verwijzen naar de Rattenvanger van Hamelen, maar hebben er eigenlijk geen diepere gedachtes over. Het is een goed verhaal, een mooie albumtitel, dat is alles. Al is het beeld van ons als rattenvangers en mensen die achter ons aanlopen natuurlijk wel een leuke bijkomstigheid."

Het album Pay The Piper van The Mad Trist verschijnt 22 januari op PIAS, maar is nu al te beluisteren op de luisterpaal.