Arjan Witte is toetsenist bij Hank the Knife and the Jets en bij Spinvis, maar ook schrijver. Zijn roman Rode zeep, die inmiddels de cultstatus heeft verworven, verscheen vijftien jaar geleden en om dat te vieren werd een potpourrie van muziek en voordrachten gepresenteerd in de ogoNONogo tent. Voor een bezoeker zonder voorkennis waren de optredens even onbegrijpelijk als de tentnaam, een vreemd woordspelletje met de woorden NO GO. We waren te gast bij een weerzien van oude vrienden die iets deelden waar je niet bij kon, een jubileumfeest voor insiders rond een boek waarvan je de faam niet kende. 

Rode zeep ging over opgroeien in Zuilen, een beruchte wijk in Utrecht. Roos 'Roosbeef' Rebergen zong een intens liedje over slapende kinderen en gillende sirenes. Tommy Wieringa trad op als beat poet met een tekst van Witte. Zo kenden we Tommy Wieringa nog niet: het was bijna rap, maar dan een witte-mannen-van-een-zekere-leeftijd variant. Hij droeg een bijzonder verfijnd (Italiaans) overhemd met plooitjes aan de mouwaanzet, waarschijnlijk als enige op Lowlands, en een hoedje. Hank the Knife and the Jets - in zwarte hemden met zonnebrillen voor de ogen ondanks de donkere tent - besloten het jubileumviering met 70's glamrock. Het was het fijn erbij geweest te zijn, al was het dit sympathieke mini-Crossing Border niet helemaal ons feest. In plaats van notities maken, is je verslaggever op het laatst maar wat gaan tekenen.

Een bijdrage van DORST, het nieuwe jongerenmagazine van de VPRO

Meer Lowlands op de speciale festivalsite