Het is nog wat vroeg voor I Am Kloot

Routineus Manchester-trio laat strijkers en passie achterwege

door Ingmar Griffioen, foto's Nick Helderman ,

I Am Kloot is een ervaren groep, dat zie je aan alles. Frontman John Bramwell sjokt vijf minuten voor aanvang naar de backstage catering. Met zijn vertrouwde pint bier in de hand, is hij klaar voor de show en de traditionele proost aan zijn trouwe publiek.

Routineus Manchester-trio laat strijkers en passie achterwege

I Am Kloot is een ervaren groep, dat zie je aan alles. Zo sjokt frontman John Bramwell vijf minuten voor aanvang op zijn gemak naar de backstage catering. Met zijn vertrouwde pint bier in de hand is hij klaar voor de show en de traditionele proost aan zijn trouwe publiek. Heel relaxed zet hij 'From Your Favorite Sky' in, even makkelijk volgt de laatste single 'Northern Skies'.

CONCERT
I Am Kloot, Lowlands India, vrijdag 20 augustus 2010

MUZIEK
Een decennium aan pubsongs en folky singer-songwriterspul uit de koker van gewezen straatartiest John Bramwell. Tegenwoordig op plaat groots en orkestraal aangekleed inclusief strijkers en piano. In de India krijgen we de oorspronkelijke I Am Kloot; een trio zonder opsmuk.

PLUS
Het nieuwe materiaal, van het sterke recente album Sky At Night, overtuigt live ook in de kernbezetting, dus zonder extra aankleding. Bramwell toont zich in zijn teksten spitsvondig als altijd: 'You're the guy on the bus, who's not quite one of us, you hear laughter... and they won't let you in, cause everyone knows what you're after' ('To The Brink'), maar heeft geen gevatte of verongelijkte opmerkingen aan het publiek nodig. I Am Kloot lardeert de set met beauties van debuut Natural History ('Twist', 'Storm Warning' en '86 TV's') en de opbouw zit daarmee erg goed in elkaar. Bramwell durft in een volle India de tijd te nemen voor zeer verstilde songs en - net voor hij het laatste nummer inzet - het uitgebreid stemmen van zijn gitaar.

MIN
Mensen die een verstild concert in een snikhete tent aangrijpen om een extra dikke sigaar in hun hoofd te steken. Dat mag alleen bassist Peter Jobson hè! Maar die kan dan ook heel mooi verticaal roken. 'Remember Peter, roken is totally dodelijk,' grapt Bramwell. Het geeft aan hoe relaxed de sfeer op het podium is. En hoewel Bramwell niet op zijn vaste kruk zit, lijkt het er verdacht veel op, zo statisch als hij en de hele band op het podium staan. Drummer Andy Hargreaves wil subtiel spelen en dat lukt, maar als hij dan op de drum mept, zit dat hinderlijk hard in de geluidsmix.

CONCLUSIE
I Am Kloot heeft veel fans. Dat is terecht, zeker op basis van de eerste twee albums, en met het nieuwe album kan het trio nieuw publiek aanboren. De band mag dan live wel wat meer urgentie en beleving uitstralen. Het publiek reageert eerst dankbaar, dan loom en een tikkeltje apathisch, om dan halverwege deels af te haken. Het is nog wat vroeg voor I Am Kloot, niet in het minst voor de band zelf. In november komen Bramwell & Co terug met een hele band, om het nieuwe album waarheidsgetrouwer uit te voeren. Het is de vraag of de show daar beter van wordt, of dat  de band regelrecht op de theaters afkoerst.

CIJFER:
6,5

Meer Lowlands op de speciale festivalsite