Gepijnigde indierock van Cymbals Eat Guitars

New Yorks gitaarbandje kijkt en heeft het moeilijk

Tekst Maarten van Heuven, foto's Charlie Crooijmans ,

Op de eerste festivaldag opent Cymbals Eat Guitars de Lima; een podium waar over het algemeen wat meer wereldmuziek-geörienteerde artiesten spelen. Cymbals Eat Guitars maakt pure indierock.

New Yorks gitaarbandje kijkt en heeft het moeilijk

Op de eerste festivaldag opent Cymbals Eat Guitars de Lima; een podium waar over het algemeen wat meer wereldmuziek-geörienteerde artiesten spelen. Cymbals Eat Guitars maakt pure indierock.

CONCERT
Cymbals Eat Guitars, Lowlands Lima, vrijdag 20 augustus 2010
 
MUZIEK
Het jeugdige kwartet uit New York zet een muur van geluid neer. Zanger Joseph Ferodious kijkt gepijnigd en schreeuwt zijn longen uit het lijf. Geen idee trouwens waar hij het over heeft, omdat zijn teksten verzuipen in de brij van geluid. De muziek is vrij standaard indie: zang, gitaar, bas, drums en toetsen. Er zijn wat catchy hooks, maar het is ook behoorlijk rechttoe rechtaan. De band speelt veel nummers van het in 2009 uitbrachte album Why there are mountains en aan het eind spelen ze ook wat nieuwe nummers. Geen enkel nummer springt er overigen echt uit. 

PLUS
Goede, degelijke indierock die over het algemeen strak maar ook een tikkeltje doodgerepeteerd gebracht wordt. 

MIN
Oké, het is het eerste optreden en iedereen moet er een beetje inkomen. Maar Cymbals Eat Guitars is toch wel een beetje saai en niet al te origineel. En de bandleden doen nergens hun best het publiek actief te krijgen en bij het concert te betreken. De sfeer komt er dan ook niet in. Vooraan bij het podium is het veelzeggend leger dan achteraan bij de bar. 

CONCLUSIE
Het veelbelovende debuutalbum uit 2009 mag dan goed gerecenseerd zijn, Cymbals Eat Guitars heeft moeite het publiek van Lowlands mee te krijgen. De songs zijn oké, nu de live presentatie nog. 

CIJFER
6

Meer Lowlands op de speciale festivalsite