Lucky Fonz III zit in de trein van Leeuwarden naar Groningen. Hij is net van de boot af die hem na een week Oerol op Terschelling naar het vaste land heeft gebracht. “Ik heb geen optreden in Groningen, maar ik ga wel even langs de Vera”, zegt hij. “Dat is mijn nieuwe hangplek. Daar had ik de laatste show van mijn tour en dat was zo leuk. Ik heb me laten vertellen dat The White Stripes hun hoeden kopen in de hoedenzaak daar tegenover. Ik ben mijn hoed kwijtgeraakt tijdens de tour in Zuid-Afrika, nu ga ik daar een nieuwe aanschaffen.”

De Amsterdamse singer-songwriter is sinds zijn tweede plaat Life Is Short veel in de weer. Oerol zit er net voor hem op. Daarvoor was hij op tour in Denemarken, Schotland en Zuid-Afrika. In Zuid-Afrika stond hij onder meer op het Oppikoppi festival. “Dat festival is een soort van Lowlands meets The Lion King. Je hebt er ook apen en zo. Ik heb ook in Johannesburg gespeeld. Ik en de mensen daar vonden het erg leuk. In augustus  ga ik terug.”

Lucky Fonz staat bekend om zijn grappen tussen de nummers door. Daarmee kan hij ook in het buitenland goed uit de voeten. “Ik vertel ze gewoon in het Engels.  En dan zijn ze toch wel minstens zo goed.”

Tussen de optredens door werkt hij aan de opvolger van Life Is Short. Ondanks hij nauwelijks tijd heeft om daar aan te werken-  “het is drie jaar geleden dat ik voor het laatst een week lang zonder optreden zat”- heeft hij al zo’n 26 liedjes opgenomen en liggen er nog 25 op de plank. “Toch lijkt het me aardig om een keertje e vrij te nemen om echt aan het album te werken, zoals serieuze bands dat doen. In oktober, november en december gaat er een dikke kruis door mijn boekingsagenda. Die periode neem ik vrij.”
Het nieuwe album hoopt hij begin volgend jaar uit te kunnen brengen. “Het wordt een andere plaat dan Life Is Short. Ik geneer me steeds minder in het toegankelijk zijn. De nummers klinken allemaal super poppy en gaan meer richting Jan Smit.”

Luister naar het gehele interview met Lucky Fonz III in Dubbel Check over zijn zoektocht naar een bijzonder instrument gezien bij My Morning Jacket, Lowlands, Jan Smit en zijn immer gestructureerde leventje.