"And then we arrived at this empty fairground, where little elephants were cleaning up everything. And we got to sleep in a boat, which was really cool". Nog nooit werd een verlaten Valkhof - waar groene Dar-wagentjes de rotzooi van de vorige avond aan het opruimen zijn - zo sprookjesachtig beschreven als door Jessie Stein van Miracle Fortress. Een onbevangen, dromerige sfeer die ook in de muziek van de aanstekelijk zomerse popband naar voren komt. Het belangrijkste bandlid van Miracle Fortress is Graham van Pelt. Hij heeft het project opgezet en treedt soms alleen op, soms met band. Vanavond bestaat Miracle Fortress uit vier leden: frisse jonge mensen, gekleed in snoepkleuren en met een grote glimlach op hun gezicht. Een regenboogdekentje siert het tafeltje op het podium, de gitaarband van Jessie staat vol bloemetjes. Als er dan ook nog een tamboerijn wordt bijgehaald, lijkt een feestje met onbezorgde bloemenjeugd gegarandeerd. Op het podium is het een gezellige boel, zonder dat deze chaos ook in de muzikale prestatie te merken is. De band produceert vooral een kakafonie aan geluiden, de teksten – die niet eens altijd even opbeurend zijn – lijken ondergeschikt te zijn. Blije deuntjes en hoge koortjes doen denken aan de zonnige muziek van de Beach Boys. Miracle Fortress zet weliswaar overtuigend een sfeer neer, maar blinkt niet uit in variatie. Graham en de zijnen nemen je mee op een zomerse reis naar een ver en stralend strand, zonder dat je daarin gestoord wordt door al te veel onderscheid tussen de nummers.