Hospital Bombers bevindt zich aan de vooravond van een drukke tijd. Noorderslag komt er voor de tweede opeenvolgende keer aan, en nog in december gaan de Amsterdammers uit de Excelsior-stal het land door voor de Fine Fine Music tour met Johan en Scram C Baby. En, niet te vergeten, deze week kwam het debuut Footnotes van de persen. Die gaat de band pas in januari echt presenteren. Een weekje werkvakantie in Barcelona komt dan ook niet slecht uit, beaamt violiste/zangeres Susanne Linssen vanaf een terras, tussen onderbrekingen van bandleden en straatmuzikanten door.

“Het duurde lang voordat het album af was,” vertelt Linssen, “maar of het zwaar en moeilijk was? Het mixen heeft wat meer tijd gekost dan we dachten, maar we zijn er erg blij mee.” De vertraging - de band werkte anderhalf jaar aan Footnotes - heeft vooral te maken met het perfectionisme van de band. “We hebben er even over gedaan om het geluid te vinden waar we allemaal achter staan.” Verwacht Linssen, met alle ervaring die ze al opdeed met orkesten en bands waarin ze eerder speelde, veel van het album? “We gaan kijken wat er gebeurt met die plaat. Ik ben misschien wat realistischer geworden, maar ik vind dit het leukste wat ik tot nu toe heb gedaan.”

De zangeres praat opvallend nuchter, bijna nonchalant over de band. En dat voor iemand die zich eerder tegenover 3VOOR12 ‘de zeikende bandnazi’ noemde. Maar Hospital Bombers is toch echt meer dan een veredelde hobby, benadrukt Linssen: “We vinden het allemaal leuk en de band is heel belangrijk. Natuurlijk. We hebben anderhalf jaar aan Footnotes gewerkt, dus het zou raar zijn te zeggen dat we er niet serieus mee bezig zijn. We nemen onszelf niet te serieus, dat is ook wel lekker.”