In drie jaar tijd zag het personeel van club 11 in Amsterdam langzaam het fraaie uitzicht aan de stadskant van gebouw Post CS verdwijnen en plaatsmaken voor spiksplinternieuwe hoogbouw. In diezelfde periode veranderde er natuurlijk veel meer. Het hippe meubilair vertoont inmiddels slijtplekken, de liften zijn oud en de vetput, die in de kelder van het gebouw als opslag voor oud frituurvet dient, zou wel eens kunnen overstromen. Is het einde van het Bastion Tegen De Monocultuur dan echt in zicht?

Mede-eigenaar en creatief directeur Lex Pacific blijft ondanks de nieuwe buren blij met het uitzicht vanaf 11: “Ik raak echt nooit uitgekeken. Het uitzicht is ongekend en de luchten boven de stad zijn magistraal.” 11 was voor Lex het toevluchtsoord toen zijn geliefde Westergasterrein - ook in Amsterdam - op de schop ging. Met vier partners nam hij zijn intrek in Post CS, dat aan een tweede jeugd begon toen naast 11 ook het Stedelijk Museum en een aantal multimediabedrijfjes hun intrek namen in het pand.

Lex raakt nog altijd opgewonden als hij praat over het begin van de club: “Het was een moeilijke klus. 11 is groot en ligt hoog boven de stad. Alle problemen die we tegenkwamen waren nieuw. De voorraad moest naar de kelder dus die liften zijn echt onontbeerlijk. Pas nu gaan we over op kelderbier. De tanks komen niet echt in de kelder maar zullen met een hoogwerker 11 in worden getild. We lopen steeds tegen dat soort problemen aan, maar dat maakt het juist leuk.”

De club op de elfde verdieping van het oude postverdeelcentrum naast Amsterdam CS begon ooit, evenals soulmate Now&Wow in de Rotterdamse Graansilo, als aanklacht tegen de monocultuur in de uitgaanswereld: nieuwe muziek dus waarbij verschillende culturen elkaar ontmoeten. Maar soms loopt alles anders dan je plant. 11 blijkt een magneet voor toeristen die op Amsterdam Centraal aankomen en de knipperlichtjes van verre zien. Daarnaast weet vooral de ‘dure’ grachtengordel de club te vinden. Lex: “Ik moet toch concluderen dat we alleen maar blanke mensen binnenkrijgen. Wat dat betreft groeit Rotterdam veel meer mee met de huidige maatschappelijke ontwikkelingen en wordt het echt een melting pot. Een club als 11 is levende materie en dus blijf je het oorspronkelijke idee bijstellen. De zaal is ook zo groot dat je dat wel moet doen.”

En zo werd Lex met 11 door schade en schande wijs: “Ik wilde drie jaar terug eigenlijk alles laten gebeuren vanuit mijn eigen liefde en voorkeuren voor muziek. Veel acts kon je voor het eerst bij ons zien. Nu wordt bijvoorbeeld heel druk gedaan over Simian Mobile Disco, maar die speelden al op ons eenjarige jubileum. Maar al snel bleek dat ik met promotors moest samenwerken om de tent draaiend te houden en dat publiciteit daarbij een grote rol speelt. De Rauw-avond van Joost van Bellen was de eerste samenwerking met een externe promotor. Die avond is door de tijd echt gegroeid. Het duurde wel even voordat het publiek Rauw een plaats kon geven. Soms hebben we te veel op de kudde vooruit gelopen. Maar dat krijg je als je doet wat je zelf leuk vindt.”

Lex beseft wel degelijk dat de jeugd de toekomst heeft: “Zelf zit ik nooit op die dance-websites omdat dat niet mijn belevingswereld is. Nu merk ik dat zoiets wel heel belangrijk is. Als ik om mij heen kijk in 11, ben ik meestal de oudste.” Toch blijft Lex Pacific -eigenwijs als hij is - zijn eigen koers varen: “Daar geloven we gewoon in. De aanhouder wint. Want je kunt ook iedere avond Erick E. neerzetten: dat kost veel geld en is eigenlijk heel safe. Maar we zouden dan het avontuur missen.”

Het besef dat 11 een bedrijf is en dat de kachel moet branden is sterk aanwezig bij Lex: “We hebben nu zo’n 100 mensen in dienst, dat is een hele verantwoordelijkheid. We doen dan ook banqueting en catering naast het draaiend houden van de club. Maar we doen alles met dezelfde identiteit.”

Het is niet zo dat de einddatum als een zwaard boven 11 hangt. Lex: “We zijn afhankelijk van de nieuwbouw van het Stedelijk Museum, maar daar is de eerste paal pas kort geleden in de grond gegaan.” Ook nog altijd is onduidelijk of Post CS wordt gesloopt of dat het pand grondig gerenoveerd gaat worden. Lex Pacific: “Het bloeit echt hierbinnen. Door de nieuwe invulling van dit gebouw is dit gebied een stuk dynamischer geworden.” Maar Lex plaatst daar snel een kanttekening bij: “Je moet iets ook niet te lang blijven doen. Je wordt dan van koploper ineens hekkensluiter en dat wil je niet. Maar dat speelt bij 11 nog lang niet, hoor.”

Zaterdag 5 mei 11.3: 3 jaar 11 vanaf 22.00 uur to 05.00 uur met Cobblestone Jazz, Bart Skils, Melon en veel meer.

3VOOR12 maakt opnames