5 Days Off zit erop. Het was de best bezochte editie tot nu toe. Sterker nog: het was 5 days sold out. 21.500 bezoekers vonden hun weg naar de Melkweg en Paradiso. Maurice Spijker, programmeur van 5 Days Off, vindt het festival ook artistiek geslaagd. Hij geeft de editie een 8, maar bedenkt zich nog eens als hij wordt geconfronteerd met het cijfer van vorig jaar. “Gaf ik toen een 7,6? Dan maak er nu maar een 8,2 van.”

Op 5 Days Off stonden nogal wat headliners die op eerdere edities present waren, zoals Tiga, Richie Hawtin, !!! en Miss Kittin. Voor een festival dat vooruitstrevend wil zijn, lijkt dat op armoe, zou je zeggen. Spijker vindt van niet: “Er waren ook een hele hoop headliners zoals Boys Noize, Digitalism en Sebastian; die zijn nog nooit eerder geweest. Maar we boeken Richie Hawtin of Tiga omdat het goede vertegenwoordigers zijn van een stroming. Het zijn publiekstrekkers, zekerheden.” De vooruitstrevendheid zat ‘m dan ook vooral in de kleinere acts, zegt Spijker. “Neem de dubstep-avond in de Melkweg op donderdag. Dizzee Rascal was de magneet en het publiek ziet daarna ook Kode 9, een hoogtepunt.”

De London Calling-avond op de vrijdag in Paradiso was dit jaar een noviteit. “Een goed begin”, oordeelt Spijker. “Al was het nog niet af, nog niet waar het moest zijn. We wilden die avond eerst op de woensdag houden, dan hadden we nog wat scherper kunnen programmeren, maar het werd vrijdag.” Wat hem betreft komt de avond volgend jaar terug, óf onder dezelfde noemer, óf zonder die vlag, maar wel met dezelfde muziek. “Het is echt een ding. Die cross-over tussen electro en rock is er bij veel Britse bands.”

5 Days Off was dus vijf dagen volle bak, maar dat betekent niet dat het festival volgend jaar ook per se groter wil. “Natuurlijk wordt daar over gediscussieerd”, zegt Spijker. “We zouden er echt een stadsevent van kunnen maken, maar dit was de eerste keer dat we 5 dagen Paradiso en de Melkweg helemaal vol geprogrammeerd hebben en we moeten eerst alles nog bespreken.”