Rauwe muziek en rauwe kleding. Cultuur van de straat. Het nieuwe festival Streetlab dat in het kader van de Fashionweek in Amsterdam wordt gehouden, brengt het: kleine modeontwerpers die schijt hebben aan de haute cultuur en hun kleding presenteren met een soundtrack van ongelikte muziek. Ofwel, hoe het ‘do it yourself’-gevoel de catwalks beheerst.
De vrijage tussen mode en muziek is natuurlijk helemaal niet nieuw. Vivienne Westwood maakte in de jaren ’70 de kleding die al snel door de punkbeweging geadopteerd werd, met The Sex Pistols als grootste uithangbord voor haar mode. T-shirts met slogans en veiligheidsspelden. Meer recentelijk zijn het Duitse electro artiesten als Peaches en Chicks on Speed die veel met mode bezig zijn, op een ‘do it yourself’-achtige wijze. Dat lijkt, afgaande op het festival Streetlab, nu ook te zijn overgewaaid naar Nederland.
“Streetlab gaat niet om chique jurken”, zegt Jochem Veen, programmeur van het festival. “Het is een platform voor jonge modeontwerpers die met straatmode bezig zijn. Het gaat om een soort ‘do it yourself’-mentaliteit. Je ziet bijvoorbeeld veel t-shirts en felle kleuren.” Na wat kleinere feesten is de vier dagen durende manifestatie tijdens de Amsterdamse Fashionweek het eerste grote evenement dat plaatsvindt. Honderd ontwerpers doen er aan mee.
Rauw dus. Vandaar ook geen gelikte muzikale omlijsting van het festival. Streetlab benaderde de organisatie Veel Meubelstukken, bekend van de ‘Rauw’-avonden, om de muziek te programmeren. Aux Raus speelt er bijvoorbeeld, samen met de Bimbo’s (een combinatie die trouwens eerder te zien was op Noorderslag, toen op invitatie van 3VOOR12). Voor Joost van Bellen van Veel Meubelstukken is dat logisch: “Het festival heeft een hoog streetgehalte en natuurlijk moeten Aux Raus vs. de Bimbo’s er dan staan. Ze zijn een hype en ze zien er ook heel goed uit. We dachten eerst nog aan internationale acts, maar het festival is Nederlands, dus doen we het ook Nederlands. Het heeft allemaal een erg punky attitute.”
Bastiaan Bosma van Aux Raus is zelf niet met moden bezig, zegt hij in eerste instantie. Hij heeft er ook niets mee; ze zijn gewoon gevraagd om te komen spelen. Hij draait bij als hij hoort om wat voor mode het gaat. “Oh ja, dat vind ik wel heel tof. Ik maak zelf ook kleren; ik koop gewoon een trui en wat verf en dan ga ik stempelen. Vind ik leuk. Het hoort ook wel bij onze muziek. We spelen nog steeds met twee goedkope drumcomputers. Ik houd niet echt van kunst waarvoor iemand eerst een subsidieaanvraag moet schrijven.” Over ‘do it yourself’ gesproken.
Van Bellen constateert dat mode en muziek steeds meer bij elkaar komen. “Neem het label Ed Banger, dat zorgt voor eigen vormgeving en t-shirts. Die zijn ontzettend hot. Hetzelfde geldt voor Steve Aoki, die via MySpace zijn eigen t-shirts verkoopt. Er is steeds meer een crossover gaande tussen mode en muziek."
De vrijage tussen mode en muziek is natuurlijk helemaal niet nieuw. Vivienne Westwood maakte in de jaren ’70 de kleding die al snel door de punkbeweging geadopteerd werd, met The Sex Pistols als grootste uithangbord voor haar mode. T-shirts met slogans en veiligheidsspelden. Meer recentelijk zijn het Duitse electro artiesten als Peaches en Chicks on Speed die veel met mode bezig zijn, op een ‘do it yourself’-achtige wijze. Dat lijkt, afgaande op het festival Streetlab, nu ook te zijn overgewaaid naar Nederland.
“Streetlab gaat niet om chique jurken”, zegt Jochem Veen, programmeur van het festival. “Het is een platform voor jonge modeontwerpers die met straatmode bezig zijn. Het gaat om een soort ‘do it yourself’-mentaliteit. Je ziet bijvoorbeeld veel t-shirts en felle kleuren.” Na wat kleinere feesten is de vier dagen durende manifestatie tijdens de Amsterdamse Fashionweek het eerste grote evenement dat plaatsvindt. Honderd ontwerpers doen er aan mee.
Rauw dus. Vandaar ook geen gelikte muzikale omlijsting van het festival. Streetlab benaderde de organisatie Veel Meubelstukken, bekend van de ‘Rauw’-avonden, om de muziek te programmeren. Aux Raus speelt er bijvoorbeeld, samen met de Bimbo’s (een combinatie die trouwens eerder te zien was op Noorderslag, toen op invitatie van 3VOOR12). Voor Joost van Bellen van Veel Meubelstukken is dat logisch: “Het festival heeft een hoog streetgehalte en natuurlijk moeten Aux Raus vs. de Bimbo’s er dan staan. Ze zijn een hype en ze zien er ook heel goed uit. We dachten eerst nog aan internationale acts, maar het festival is Nederlands, dus doen we het ook Nederlands. Het heeft allemaal een erg punky attitute.”
Bastiaan Bosma van Aux Raus is zelf niet met moden bezig, zegt hij in eerste instantie. Hij heeft er ook niets mee; ze zijn gewoon gevraagd om te komen spelen. Hij draait bij als hij hoort om wat voor mode het gaat. “Oh ja, dat vind ik wel heel tof. Ik maak zelf ook kleren; ik koop gewoon een trui en wat verf en dan ga ik stempelen. Vind ik leuk. Het hoort ook wel bij onze muziek. We spelen nog steeds met twee goedkope drumcomputers. Ik houd niet echt van kunst waarvoor iemand eerst een subsidieaanvraag moet schrijven.” Over ‘do it yourself’ gesproken.
Van Bellen constateert dat mode en muziek steeds meer bij elkaar komen. “Neem het label Ed Banger, dat zorgt voor eigen vormgeving en t-shirts. Die zijn ontzettend hot. Hetzelfde geldt voor Steve Aoki, die via MySpace zijn eigen t-shirts verkoopt. Er is steeds meer een crossover gaande tussen mode en muziek."