Zet de namen van drie dagen Lowlands onder elkaar en je krijgt een enorme lap met namen, bekend en onbekend. Zie daar maar eens een weloverwogen keuze uit te maken. Welke verdienen er zeker omcirkeld te worden? Mezz programmeur Marco Petersen, muziekjournalist Jacob Haagsma, dj Quince en filelezer René Passet tippen.

Marco Petersen is de ene helft van electroduo Quick ’n Brite en programmeur bij poppodium Mezz. Hij kijkt uit naar Kasabian, op de vrijdagmiddag in de Alpha. “Ik versta versteld van de locatie, ben benieuwd of de band de tent vol krijgt. Eerder dit jaar zag ik ze in Paradiso. Daar stond ik met een paar Nederlanders tussen grotendeels Engelse hooligans. Ik kreeg ontzettend de behoefte om met bier te gooien. De band bruist van de energie, live stralen ze een enorme kracht uit. Je waant je in vervlogen Manchester tijden.” Zijn eigen energie bewaart Marco voor de zondag. “De laatste avond is belachelijk goed geprogrammeerd. Van twee bands verwacht ik vooral veel.” De eerste is Bonde Do Role. “Denk aan M.I.A, maar dan rauwer en puurder met ranzige gitaarriffs. Een goed optreden kenmerkt zich door het moment dat je vergeet dat je bij een concert staat. Dat je je gevoel van tijd en ruimte kwijtraakt. Grote kans dat dat daar gebeurt.” Hij verwacht ook veel van een oudgediende: Sonic Youth. “Ik noem het afgekaderde noise. Ze zijn het scherpe randje binnen de rock. Na zoveel jaar vind ik de optredens van hen nog altijd boeiend.”

Jacob Haagsma is muziekjournalist voor NRC Handelsblad, Oor en Leeuwarder Courant. Hij heeft een dik kruis staan voor Richie Hawtin. “Een groot technopionier: experimenteel én houdt van een feestje. Het verschil tussen zijn producties en djsets is vooral interessant. Onder de naam Plastikman bracht hij in de jaren negentig vrij donker, abstracte muziek uit. Op het podium is hij veel meer een feestdj.” Mary Anne Hobbs staat op de tweede plek. “Ook wel de beschermvrouwe van dubstep genoemd, een stroming met een opmerkelijk geluid. Er komt veel interessants uit deze hoek. Op Lowlands moeten we het doen met deze veertigplusser en Shackleton, ook dubstep.” Iets heel anders is The Answer. “De band uit Noord- Ierland maakt hardrock zoals ik het graag hoor: zonder gêne gehuld in hippiebroeken en met lang haar spelen ze jaren zeventig rock. Erg Led Zeppelin, maar toch van nu. Het is met zoveel overtuiging gebracht, dat je zou geloven dat ze de uitvinders van het genre zijn.”

Van Utrechtse dj Quince alias Bram Sluiter kwam vorige maand zijn eerste album uit, En.vi.sion. Hij ziet zichzelf graag nog eens op het Bravo podium staan. Dit jaar loopt hij er nog als bezoeker rondt. In de avonden gaat hij in ieder geval naar Laurent Garnier: “De man die toch wel een dikke basis heeft gelegd voor de house en techno die we vandaag kennen en dan ook nog een keer live met zijn eigen muziek.” Een tijdje geleden stond Quince samen met Trentemøller in het Patronaat: “Ik heb toen maar een klein stukje van zijn concert mee kunnen pakken. Ik was erg onder de indruk, dus op Lowlands zorg ik ervoor dat ik vanaf het begin aanwezig ben.” Groove Armada is Bram een tijdje uit het oog verloren. “Ik weet niet helemaal wat ik er van moet verwachten. Maar als ze nog altijd dezelfde kwaliteit brengt als vroeger kan het bijna niet mis gaan.”

René Passet begon zijn journalistieke loopbaan bij Basic Groove, toentertijd de tegenhanger van Oor. Tegenwoordig is hij bovenal filelezer. Dagelijks brengt hij via de radio Nederland op de hoogte van het fileleed. In zijn vrije tijd schrijft hij voor Dj Broadcast en Kindamuzik. Jake The Rapper kan volgens hem verrassend uitpakken: positief of negatief. “Het kan twee kanten bij hem op gaan. Deze man met woeste baard komt uit de Bronx en is via omwegen in Duitsland neergestreken. Hij maakt raps op beats met electro en techno-invloeden. Dat kan er maf uit gaan zien, of tegenvallen.” Battles heeft Passet al twee keer eerder gezien, maar staat wederom op zijn to see lijstje. “Het is een geniale band. Beide keren heb ik met open mond gekeken. De jongens moeten lange tijd in de oefenruimte hebben doorgebracht. Ze spelen heel strak: complexe ritmes met abrupte tempowisselingen en intense drums. Ze fucken met je hoofd. Wat je ziet, is niet wat je hoort. De storm is voorbij voordat je het weet.” Ook is hij blij dat dj Karotte op Lowlands draait. “Maar hij staat wel op de verkeerde plek. Hij hoort natuurlijk onder de wortel te staan in plaats van in de Bravo. Het is geen techno, geen minimal, geen house. Hij heeft die platen in zijn koffer waarvan je denkt: hoe kom je hier aan!” Aansluitend geeft hij nog een extra tip: kom met het openbaar vervoer.