Zaterdag 28 oktober kunnen liefhebbers van het old school acid house gevoel terecht in het Amsterdamse Docklands op de NDSM-werf voor een nieuwe editie van O.W.A.P., the original warehouse acid party. Bovenaan op de flyer, naast de onvermijdelijke smiley, prijkt de naam van Mike Pickering. Maar wie denkt dat de achtenveertigjarige dj, die eigenhandig in 1988 de ‘summer of love’ de clubs van Manchester binnen liet, alleen maar reüniefeestjes afloopt met zijn oude platenkoffer heeft het mis. Pickering: “Ik doe maar twee tot drie keer per jaar dit soort acid house feesten. Normaal draai ik eigentijdse sets.”
Maar O.W.A.P. is niet alleen leuk voor overjarige sportschooleigenaren die jong waren tijdens de zomer van 1988. Pickering: “In Engeland is er momenteel een revival gaande van het oude acid house geluid. Je ziet weer smiley T-shirts op straat en een rockband als The Klaxons gebruikt ook acid-geluiden.”
Wie de film 24 Hour Party People over de Manchester muziekscene -waarin de kijker de bands Joy Division en The Happy Mondays geboren ziet worden- heeft gezien, herkent in de dj van de beroemde Hacienda club in Manchester Mike Pickering. Het moet een bizarre tijd geweest zijn, de zomer van ’88. Pickering: “Aan een marsmannetje uitleggen hoe dat was? Wij waren zelf marsmannetjes! En het mooie was dat niemand doorhad wat er eigenlijk aan de hand was. Het was alsof we een geheim genootschap hadden en dat buitenstanders niet wisten wat we deden.”
Het is misschien moeilijk voor te stellen voor mensen die ‘the summer of love’ niet bewust mee hebben meegemaakt, maar die hete zomer bracht heel wat teweeg. Je zou zelfs van een bescheiden revolutie kunnen spreken: een nieuw geluid, popularisering van XTC en een vrijere seksuele moraal. Op mysterieuze wijze kwam je op grote illegale feesten in pakhuizen die doorgingen tot de zon al weer hoog aan de hemel stond. Mensen die erbij waren zullen het nooit vergeten. Nu, bijna twintig jaar na dato, kun je je alleen nog maar afvragen hoe iets dergelijks ineens kon plaatsvinden. Pickering: “Het was totaal niet gepland. Het gebeurde gewoon. Of zoiets in de toekomst nog eens gebeurt, zou ik niet weten.”
Het is niet zo dat Pickering zijn leven in de clubs heeft vergooid. Hij werd na zijn doorbraak als dj, een producer. Pickering was de grote man achter de dance/popband M-People en begon een eigen succesvol label: Deconstruction Records. Daarnaast is hij nog altijd dj. “Inmiddels heb ik een pakhuis vol met platen staan. Echt, ik heb er honderdduizenden. De platen uit de periode 1988-1992 waarvan ik zaterdag veel ga draaien heb ik allemaal bij elkaar gezet in twee grote dozen,” vertelt Pickering. Toch is hij niet altijd even enthousiast geweest over zijn vak: “Midden jaren negentig had ik het helemaal gehad met de dancescene. Het was heel erg saai geworden. Sommige dj’s kregen een soort supersterstatus: heel vervelend allemaal.”
Maar op het ogenblik geniet Pickering weer van de danscultuur: “Het gaat bij mij op en neer. Soms heb ik genoeg van magere blanke mannetjes met gitaren en dan stort ik mij weer in de dance. Op het ogenblik komen er veel geweldige, nieuwe platen uit in Engeland. Maar over een paar jaar zal dat weer minder zijn.”
Vlak voor de zomer van 1988 woonde de dj twee jaar in Rotterdam. Maar hij keerde net op tijd terug naar Manchester waar het allemaal stond te gebeuren. Pickering: “En dat is maar goed ook. De ‘summer of love’ kon alleen maar in Manchester beginnen. Het was typisch Mancunian!”
O.W.A.P.: Zaterdag 28 oktober vanaf 22.00 uur op de NDSM-werf met Graeme Park & Mike Pickering, Byron Stingily, Mark Moore, Dimitri, Joost van Bellen en Mark Verbos.
3VOOR12 maakt opnames. Aciiiiiiiiiiiiiiiiiiid!
Maar O.W.A.P. is niet alleen leuk voor overjarige sportschooleigenaren die jong waren tijdens de zomer van 1988. Pickering: “In Engeland is er momenteel een revival gaande van het oude acid house geluid. Je ziet weer smiley T-shirts op straat en een rockband als The Klaxons gebruikt ook acid-geluiden.”
Wie de film 24 Hour Party People over de Manchester muziekscene -waarin de kijker de bands Joy Division en The Happy Mondays geboren ziet worden- heeft gezien, herkent in de dj van de beroemde Hacienda club in Manchester Mike Pickering. Het moet een bizarre tijd geweest zijn, de zomer van ’88. Pickering: “Aan een marsmannetje uitleggen hoe dat was? Wij waren zelf marsmannetjes! En het mooie was dat niemand doorhad wat er eigenlijk aan de hand was. Het was alsof we een geheim genootschap hadden en dat buitenstanders niet wisten wat we deden.”
Het is misschien moeilijk voor te stellen voor mensen die ‘the summer of love’ niet bewust mee hebben meegemaakt, maar die hete zomer bracht heel wat teweeg. Je zou zelfs van een bescheiden revolutie kunnen spreken: een nieuw geluid, popularisering van XTC en een vrijere seksuele moraal. Op mysterieuze wijze kwam je op grote illegale feesten in pakhuizen die doorgingen tot de zon al weer hoog aan de hemel stond. Mensen die erbij waren zullen het nooit vergeten. Nu, bijna twintig jaar na dato, kun je je alleen nog maar afvragen hoe iets dergelijks ineens kon plaatsvinden. Pickering: “Het was totaal niet gepland. Het gebeurde gewoon. Of zoiets in de toekomst nog eens gebeurt, zou ik niet weten.”
Het is niet zo dat Pickering zijn leven in de clubs heeft vergooid. Hij werd na zijn doorbraak als dj, een producer. Pickering was de grote man achter de dance/popband M-People en begon een eigen succesvol label: Deconstruction Records. Daarnaast is hij nog altijd dj. “Inmiddels heb ik een pakhuis vol met platen staan. Echt, ik heb er honderdduizenden. De platen uit de periode 1988-1992 waarvan ik zaterdag veel ga draaien heb ik allemaal bij elkaar gezet in twee grote dozen,” vertelt Pickering. Toch is hij niet altijd even enthousiast geweest over zijn vak: “Midden jaren negentig had ik het helemaal gehad met de dancescene. Het was heel erg saai geworden. Sommige dj’s kregen een soort supersterstatus: heel vervelend allemaal.”
Maar op het ogenblik geniet Pickering weer van de danscultuur: “Het gaat bij mij op en neer. Soms heb ik genoeg van magere blanke mannetjes met gitaren en dan stort ik mij weer in de dance. Op het ogenblik komen er veel geweldige, nieuwe platen uit in Engeland. Maar over een paar jaar zal dat weer minder zijn.”
Vlak voor de zomer van 1988 woonde de dj twee jaar in Rotterdam. Maar hij keerde net op tijd terug naar Manchester waar het allemaal stond te gebeuren. Pickering: “En dat is maar goed ook. De ‘summer of love’ kon alleen maar in Manchester beginnen. Het was typisch Mancunian!”
O.W.A.P.: Zaterdag 28 oktober vanaf 22.00 uur op de NDSM-werf met Graeme Park & Mike Pickering, Byron Stingily, Mark Moore, Dimitri, Joost van Bellen en Mark Verbos.
3VOOR12 maakt opnames. Aciiiiiiiiiiiiiiiiiiid!