Soms valt alles op zijn plek. Motel Mozaique, het festival dat behalve veel muziek en theatraal vermaak ook elk jaar heel bijzondere slaaplocaties voor haar bezoekers regelt, koos dit jaar voor het slapen in geloofshuizen. Pas later realiseerde de organisatie zich dat het festival dit jaar in het paasweekend zou vallen. Het leek een gedurfd staaltje goden verzoeken: een kerk vragen om op een van zijn twee jaarlijkse topdagen de deuren te openen voor ongewassen festivalpubliek. Het bleek een gouden greep die het festival zegende met een barmhartig aura. Moskeeën, scheepskerken, de Pauluskerk, allerlei geloofshuizen toonden wat gastvrijheid is en rolden matrassen en matjes uit om moegefeeste bezoekers een gezegende nachtrust te geven. Het degradeerde de koude vrachtwagens van vorig jaar goddank tot het stoffige verleden. Niet alleen op slaapgebied was Motel Mozaique een topeditie. Organisator Harry Hamelink was dit jaar heel tevreden over de balans tussen muziek en andere festival ‘attracties’: “Voorgaande jaren bleef het heel erg een muziekfestival, dit jaar was er vooraf, tijdens en na het festival ook heel veel oog voor alle andere programma-onderdelen.” En zoals altijd wanneer het goed gaat, maakt Hamelink zich nu al een beetje zorgen dat de balans doorslaat. “ Muzikaal waren er dit jaar geen superhete acts zoals vorig jaar LCD Soundsystem en Antony & The Johnsons. CocoRosie werd vooraf ingeschat als een mogelijke revelatie en maakte dat ook waar, zowel op het intieme podium in TENT als later in de Rotterdamse Schouwburg. The Cardigans mochten zichzelf als bekendste act bestempelen en maakten die status waar: misschien niet superieur, wel heel goed. Zita Swoon tenslotte was de kleine naam die in de afgelopen jaren met heel veel spelen tot een grote is uitgegroeid in België en Nederland. Voorman Stef Kamil Carlens kwam al vaak, maar overwon ook deze keer weer met zijn Band In A Box-formule waarbij hij met zijn muzikanten in het midden van de zaal staat en het publiek zich op elke beschikbare plek daaromheen mag begeven. Kleinere namen deden dat elders ook op het podium met soms verbluffende overtuiging. Als er dan toch gezeurd moet worden: ondanks een veel uitgebalanceerder programma en aanpassingen bij het binnenkomen in Nighttown toch ook dit jaar weer hommeles bij de entree van de zalen. Bleef het vrijdag nog beperkt tot een half uurtje in het begin van de avond, zaterdag was het soms weer afzien. Door het ontbreken van een echte superact bleef de ellende beperkt, zeker vergeleken met vorig jaar. De organisatie waarschuwt nu vooraf uitgebreid dat je op tijd moet komen, maar het blijft een domper. Het festival blinkt zeker meer als bezoekers echt kunnen rondlopen. Maar juist dat is steeds minder het geval. Na zoveel jaar zijn er meer ervaren Motel Mozaique-bezoekers en die weten wat ze te doen staat: kiezen voor de schouwburg of Nighttown en dan niet meer van je plek af. Dat is jammer. We kunnen alleen maar hopen dat de verbouwing van Nighttown, die binnenkort gaat beginnen, volgend jaar eindelijk voor een vloeiende publieksstroom kan zorgen. Als dat lukt, valt er echt niks meer te zeuren. Dan is Motel Mozaique gezegend voor de toekomst. Heel veel concerten komen deze week online op de speciale festivalsite die we maakten op Motel Mozaique. Daar vindt je ook uitgebreide sfeerverslagen van duivelsuitdrijving en andere zaken en recensies van de vele concerten. De speciale Motel Mozaique tv-uitzending die we afgelopen zaterdag maakten kun je ook nog een paar keer zien op 3VOOR12TV/Central: Woensdag 19-4: 17.00 - 20.00 Donderdag 20-4: 00.00 - 03.00 Vrijdag 21-4: 22.00 - 01.00 Zondag 23-4: 15.00 - 18.00 Dinsdag 25-4: 21.00 - 00.00 Vrijdag 29-4: 00.00 - 03.00