Goud Graven: Bright Eyes, Simian en Zita Swoon

Arend Jan van der Scheer (LPG): “Hoe kan een band ooit zo goed spelen?”

3VOOR12 vraagt iedere maand twee prominenten uit de muziekwereld om Goud te Graven in het archief van dj-sets en concertopnamen. Vandaag de keus van LPG's zanger/gitarist Arend Jan. Hij gaat voor bands als Zita Swoon en My Morning Jacket, bands die net als LPG flexibel van het ene in het andere genre stappen.

Arend Jan van der Scheer (LPG): “Hoe kan een band ooit zo goed spelen?”

Het debuutalbum van LPG uit 2005, I Fear No Foe, is zo’n plaat waar je bij het luisteren voortdurend jezelf afvraagt: waar komt het allemaal vandaan? Het ene moment lief, vrolijk en catchy, bijvoorbeeld in het nummer Belly Rollercoaster (uitgezocht door Nokia voor een commercial). Het volgende moment klinkt de Groningse band weer ruig en venijnig. Het leverde LPG een nominatie op voor een 3VOOR12 Award, maar de luisteraar bleef gissen naar het hoe en waarom. Een tipje van de sluier kan nu worden opgelicht. 3VOOR12 vroeg zanger en gitarist Arend Jan om eens te grasduinen door het uitpuilende archief van concerten op onze site. Aan de hand daarvan wordt iets duidelijker waar het Groningse vijftal (één van hen in ieder geval) de muzikale mosterd vandaan haalt. 1. Bright Eyes, live in Tivoli, 23-2-2005 “Ik had zijn cd gekocht en ik was er helemaal gek van. Mijn vriendin trouwens ook. Nu ga ik helemaal niet vaak naar grote bands kijken, maar dit moest ik zien. Het was een speciale ervaring. Ik zat er echt als fan. Als je bij een concert bent van iemand die je hoog hebt zitten, dan kun je er niet meer op een kritische manier naar kijken. Je wordt gewoon meegezogen.” 2. Millionaire, live in Club Lek, 19-12-2001 “Ik heb een vroeger concert van ze gekozen omdat ik ze toen in de Vera in Groningen heb gezien. Dat was fantastisch, echt een briljant optreden. Ik was toen ook al met muziek bezig, maar dat was allemaal nog heel simpel. Bij die performance vroeg ik me echt af: ‘Hoe kan een band ooit zo goed spelen?’ Het was bruut hard, maar er zitten ook van die kleine details in die het maken. Hun dagboek op 3VOOR12 lees ik ook graag trouwens, ik blijf ze volgen.” 3. My Morning Jacket, live in Club Lek, 30-05-2001 “Die zou ik heel graag nog eens willen zien. Hun eerste cd is ook zo anders als de kant die ze op zijn gegaan. Het is een wereld van verschil, de eerste was heel schattig en ook wel een beetje kneuterig, maar ook ergens heel indringend. Vanaf de tweede cd zijn ze heel strak en tot in de puntjes uitgewerkt. Dat is ook wel een goede plaat. Je merkt dat bands zich in het begin meer op sfeer richten en dat het muzikale talent dan nog ontwikkelt. LPG ontwikkelt zich ook nog steeds en ik kan me goed inbeelden dat je op een gegeven moment ineens heel anders muziek maakt.” 4. Simian, live op London Calling 2002 “Ik heb ze nooit live gezien, maar het is een heel goede band. Ze zijn heel goed met stemmen en electronica. Met stemmen spelen doen wij ook veel, misschien komt het daarvandaan. Simian is ook een band waar een groot verschil zit tussen de eerste en tweede plaat. Ze zijn nooit heel groot geworden, dus een derde plaat zal er wel niet meer komen.” 5. Zita Swoon “Welk concert, dat maakt eigenlijk niet uit. Ik twijfelde tussen Spinvis en Zita Swoon, maar de Belgen hebben toch gewonnen. Ik heb ze heel erg vaak gezien en begin 2005 mochten wij ook twee keer in hun voorprogramma spelen. Die mensen kunnen echt alles. Ik ben er telkens weer van onder de indruk hoe ze een liedje anders spelen als je gewend bent. Hoe ze het publiek op het verkeerde been zetten, zonder de essentie van het liedje kwijt te raken. We hebben ook als band veel van ze geleerd. Ze vonden onze muziek ook heel leuk, maar ik heb maar even met ze kunnen praten.”