3VOOR12 recenseert Disque Pop (week 16): Spank Rock

Zorgvuldig gesmeden beats en vunzige vocalen werken op zowel bovenkamer als bilpartij

Op het album Yoyoyoyoyo van Spank Rock is een kruisbestuiving te horen tussen Miami bass, UK grime en Berlijnse elektronica. Het gebeurt niet vaak dat een stel kids uit Baltimore zich laten inspireren door Britse muziek als M.I.A. en Dizzee Rascal. Maar dit gaat in de toekomst ongetwijfeld vaker gebeuren.

Zorgvuldig gesmeden beats en vunzige vocalen werken op zowel bovenkamer als bilpartij

Als Baltimore bass een muziekgenre was, dan had Spank Rock de primeur. Op hun album Yoyoyoyoyo (vijf maal) flirten de vier jonge honden uit Maryland met alles van Miami bass en UK grime tot Berlijnse elektronica. Het resultaat is een eclectische verzameling hiphop tracks in de traditie van Pharell Williams en M.I.A. Een aanstekelijke fusie van urbane blanke en zwarte muziek met Noord-Amerikaanse en Europese invloeden. Uitgebracht op Big Dada, een sublabel van het Britse Ninjatunes, ontvangt Yoyoyoyoyo evenveel props uit de hiphop- als uit de indiehoek. En dat is het mooie aan Spank Rock: de zorgvuldig gesmede beats van producer Armani XXXchange en de vunzige vocalen van rapper Naeem Jawan appeleren aan zowel bovenkamer als bilpartij. Om nog maar te zwijgen over de lachspieren... want aan humor ontbreekt het dit viertal ook niet. Een paar jaar terug was er in Baltimore geen bal te beleven, dus trokken de bandleden de wijde wereld in. Jawan, die al vanaf de onderbouw aan het rappen was, eindigde in Philly. Daar begon hij naar punk te luisteren en gooide hij al zijn hiphop cd's weg. Alex Epton, tegenwoordig beter bekend als producer Armani XXXchange, volgde een paar jaar conservatorium in Boston. Hij stopte na een paar jaar en besloot in New York te gaan wonen. Daar bracht hij zichzelf de fijne kneepjes van Pro Tools bij. Terug in Baltimore ontmoetten Jawan en Epton elkaar op een feestje van hun gezamenlijke vriend Chris Rockswell. Deze werd de deejay van de nieuwe groep. Later voegde Ronnie Darko zich nog bij de drie en het viertal was compleet. Gegrond in Baltimore, maar met invloeden uit alle hoeken van de hedendaagse muziek, is Spank Rock het schoolvoorbeeld van een multiculturele grootstedelijke artiestengroep. Het album begint al meteen met het booming Backyard Betty, dat eerder op een gelijknamige EP verscheen. Smerige Dizzee Rascal-achtige bassen met Nintendobliepjes vormen het kader voor de nasale stem van Jawan, die rept over al zijn sexuele fantasieën. Zijn flow is aanstekelijk op de meeste tracks, zijn teksten ranzig en grappig. Af en toe kan hij de snelle beats van Armani XXXchange niet bijbenen, maar dat maakt niet uit. Het geheel blijft overeind staan als een huis. De breakdown op Chilly Will, de baslijn op Bump, de vele koebellen en freaky minimalistische sounds die het album doorspekken, zijn allemaal uitingen Armani XXXchange's productionele kwaliteiten. Ideaal voor al uw feesten en partijen. En daarbij natuurlijk dansen en sjansen op de teksten van Jawad. "Behind my gameboy I got game girl, it goes easy. Let go of your shoulders, my popsicle is so sweet, best believe me." Stuk voor stuk partykrakers voor de betere dansvloeren dezer aardbol. Als kids uit Baltimore een voorbeeld nemen aan de Britse sounds van M.I.A. en Dizzee Rascal, weet je dat het niet langer de Verenigde Staten zijn die de boventoon voeren in de hiphop. Het globalisme is nu ook in die scene toegeslagen en het album van Spank Rock is een voorbode voor de nog vele kruisbestuivingen, die ongetwijfeld in het verschiet liggen.