Met zijn debuut Original Pirate Material uit 2002 werd Mike Skinner aka The Streets meteen omarmd door de 2-step/garage scene. Nu vier jaar later zijn derde album The Hardest Way To Make An Easy Living verschijnt, zou je Skinner te kort doen deze labels nog langer te gebruiken. The Streets maakt gewoon hiphop. En Skinner ontpopt zich tijdens de 37 minuten die het album duurt geregeld als een eenmans-boyband. En of Mike Skinner nou een gangster is of een hooligan, ach wat maakt het uit. Een lieverdje is het nog steeds niet. The Hardest Way To Make An Easy Living staat vol donker Brits drama en is deze week Disque Pop. Blader het artwork van de nieuwe Streets door en je weet meteen wat op het verlanglijstje van een beetje Britse hooligan staat: dure maatkleding, dikke Rolls Royce en een jacuzzi. Mocht het gangster gehalte van Skinner dan nog niet helemaal duidelijk zijn, zitten er ook nog een paar verwijzingen naar ieders favoriete ‘gangsta’ Scarface in het hoesje. Zo lijkt de studio van The Streets verdacht veel op het kantoortje waar Al Pacino als gangsterbaas zaken deed. Met fluorescerende palmbomen en al. Hoe de nieuwe, verbeterde wereld van The Streets op The Hardest Way klinkt? In Prangin Out, de openingstrack van het album, lijkt het wel of Dr. Dre een Britse boyband onder handen heeft genomen. En Skinner rapt alsof hij Eminem zelf is. In War Of The Sexes laat Skinner de beats lekker springen zoals je dat van M.I.A of Dizzee Rascal kent: grime dus. Two Nations is een regelrechte pop ballad. Op The Hardest Way zoekt Skinner de breedte op. Laptopwerker Skinner hield ook weer The Hardest Way de productie in eigen hand. Hier en daar krijgt hij een zetje in de rug van een gitarist of een achtergrond zanger. Tekstueel sluit het album overigens beter aan bij de wereld uit films als Snatch, Trainspotting of ‘for that matter’ Billy Elliot dan het Amerikaanse boevengeweld van Scarface. Het donkere, op-en-top Britse drama vloeit bijna continu uit de speakers. Wat Skinner een goudhaantje met een vette platendeal maakt, is zijn vermogen er ieder album weer een paar hitjes uit te poepen. Ditmaal heet de knaller When You Wasn’t Famous. De absurdistische tekst gaat over de relativiteit van bekendheid: “So, when you try to pull a girl, who is also famous too, it feels just like when you wasn’t famous.” De jacht op vrouwelijk schoon stond ook al centraal in de hit Fit But You Know It van het vorige album A Grand Don't Come for Free. Sociaal drama moet voor de hitparade natuurlijk wel een beetje luchtig blijven. Never Went To Church is muzikaal een knipoog naar Bob Marleys No Woman No Cry en The Beatles’ Let It Be. Tekstueel verwerkt Skinner in het nummer het verlies van zijn vader, maar dan opgehangen aan de twee grootste drugs in Europa: alcohol en het Christendom. “I know which one I prefer!” Dat Skinner zich door zijn alcoholgebruik (Brandy!) op het podium niet altijd even goed onder controle heeft bleek in 2004 nog op Lowlands. Maar in de studio ligt de fles hem echter geen strobreedte in de weg. Dat blijkt wel uit de elf tracks op The Hardest Way To Make An Easy Living.