Jan Smeets: "Ik heb het gedacht: fuck you all"

Pinkpoporganisator schuift aan voor jaarlijkse 3VOOR12-biecht

Het is - echt waar - 3 minuten voor 12 als Jan Smeets zich meldt voor het afsluitende interview dat inmiddels al net zo'n traditie is geworden als het festival zelf. Smeets is weer gelukkig. "Ik ben door een diep dal gegaan, heb een verbeten strijd tegen het ongelijk gevoerd. Wat doen ze me aan, wat doen ze Pinkpop aan? Soms zelfs hardop gedacht: Fuck you all!"

Pinkpoporganisator schuift aan voor jaarlijkse 3VOOR12-biecht

Alles is al gezegd; ticketverkoop, verkeerde bands, het idee van een 'classic' editie. Toch zijn er altijd feiten achter de feiten. Maar Smeets is op training geweest voor hij zich meldt bij 3VOOR12. Devies: geen nieuwe cijfers noemen. En hij heeft goed opgelet tijdens de les. Het enige cijfer dat valt is "ruim twintigduizend." Het mooiste moment van dit jaar is ook paraat. Een bezoeker vertelt hem maandag hoe de zaken liggen: "Niet het programma, maar wij - de bezoekers - maken het festival." Dat gezegd hebbende geeft Smeets het wel toe: "De kids zeggen me dat ik het zo moet laten. Dat ze al die wegblijvers niet missen. Allemaal leuk en aardig, maar dan moet wel de ticketprijs verdubbeld, of het programma gehalveerd. Dit programma was volgens mij net zo duur als vorig jaar. En vorig jaar moest er al geld bij." Dat programma zou aanvankelijk ook System Of A Down en The Cure bevatten. "Maar System Of A Down kreeg een aanbod uit Duitsland. Vijf optredens in een package. Daar kun je niet tegenop bieden." Bij The Cure liep het anders. "Robert Smith toonde lange tijd interesse. Uiteindelijk gebeurde het toch niet." De wedstrijd om de gunst van het publiek was al snel beslist. Smeets: "Ik heb me verkeken op de trouw van de bezoeker. Die is niet zo groot als het programma achterblijft. Maar dat tekende zich al vroeg af. Het heeft me moeite gekost, maar ik heb er mee leren leven." Niet alleen de trouw van het publiek viel Smeets rauw op het dak. Ook veronderstelde vrienden in de industrie wilden voor Smeets' gevoel niet concreet te hulp schieten. "Mensen waarmee ik nachten in de kroeg heb zitten discussiëren. Ze hadden toch Robert Smith kunnen bellen en hem kunnen zeggen dat de fucker moest gaan spelen op Pinkpop?!" Maar dat gebeurde niet. Het dreef Smeets tot wanhoop: "Nachten over wakker gelegen. Moet ik het vliegtuig inspringen en ze om hulp smeken? Nee, er waren momenten waarop ik hardop dacht: Fuck you all!" Toch is er ook na editie 36 geen twijfel: "Honderd procent zeker, volgend jaar weer een Pinkpop. Het verlies is er, maar het is gedeelde smart tussen Mojo en mij en we kunnen het allebei dragen. Zeker nu ik me fysiek weer sterk voel, wil ik er alles aan doen om Pinkpop voor de toekomst zeker te stellen. Voor het publiek, voor de provincie, voor de popmuziek." Om dat te doen praat hij nog steeds met partner Mojo over een volledige overname: "Er zijn meer geïnteresseerden, maar natuurlijk praat ik in eerste instantie met Leon Ramakers (van Mojo) over een overname. Hij is mijn partner, we hebben een jarenlange relatie waar ik zeer tevreden over ben. Dat is toch logisch?" Met de blik op de toekomst wordt de mediatraining weer losgelaten en aan het eind toch weer een ideetje gelanceerd: "De John Peel stage mag van mij volgend jaar drie dagen." Dan hervindt hij zich: "Maar ik moet voorzichtig zijn met wat ik zeg, straks gaat het weer een eigen leven leiden..... misschien met Manfred Mann...?"