Het Amsterdams/Nijmeegse kwartet Zomotta timmert al sinds 1998 aan de weg. Ze maakten aardig naam onder insiders door in de finale te spelen van onze eigen Roos van Nijmegen en het voorprogramma te verzorgen van diverse acts. Maar van een echte doorbraak wil het maar niet komen. Toch is Zomotta's muziek echt niet voor de poes. De pers vergeleek ze al terecht met grootheden als Sonic Youth, Strokes en Velvet Underground. Daar horen zeker ook The Dream Syndicate (in de tijd van de klassieker 'Days of Wine & Roses') en Yo La Tengo bij. Muziek die zich kenmerkt door degelijke songs, eigenwijze gitaarpartijen, af en toe een lekkere dissonant en vooral geen galm. Met enige ironie vermeldt het spuuglelijke hoesje: "Songs from their 2004 Hit Album 'Call for Glory'." Een hit staat er volgens mij niet op. Wel vijftien leuke, gedegen en prima geproduceerde songs. Of het ooit tot een doorbraak komt, is maar zeer de vraag. De muziek van Zomotta leent zich niet voor TMF en grote festivals. Daarvoor is het te avontuurlijk. Maar met de opkomst van bands als The Hives, Jet, Kings of Leon en Franz Ferdinand, zou het er zomaar van kunnen komen in 2005. Onterecht zou dat niet zijn. Dit is een van de leukste Nederlandse cd's van het afgelopen jaar.