Dano groeide op in Amsterdam. Omdat moeder nog bezig was voor arts te studeren, hadden ze het thuis niet breed. Dano: “We zaten op sinaasappelkistjes en moesten elk duppie omdraaien.” Geen wonder dus dat het een fikse ruzie opleverde toen Dano tien gulden uit de portemonnee van zijn moeder pikte om de soundtrack van de film Grease van een klasgenootje over te kopen. Thuis werd er veel naar muziek geluisterd: The Beatles en The Eagles. Samen met zijn vader zat hij altijd op tafel te trommelen en dus werden er op een mooie dag bongo’s aangeschaft. Dano was acht jaar. Zijn enthousiasme voor drums en ritme was zo groot dat er al snel een heel drumstel werd geleend. Omdat Pa Dano bij de Telegraaf werkte kon hij zijn helden van The Police ontmoeten. “Ik kreeg allemaal drumtips van drummer Steward Copeland. Hij was heel erg aan de speed, ik nog niet.” Toen Dano op een gegeven moment verhuisde waren de buren zo blij dat ze een straatfeest gaven. Hij woonde tegenover school maar had er een enorme hekel aan. “Hoewel ik mij met een laken vanuit mijn raam op het schoolplein had kunnen laten zakken, kwam ik elke dag te laat.” Toen de house eind jaren tachtig kwam opzetten, had Dano er aanvankelijk een hekel aan. Hij hield van drums en haatte drumcomputers. Toen hij op een avond vijf uur op house-muziek had gedanst was hij verkocht: hij begon zelf dance te maken. “Al snel stond er een paar ruggen op mijn bankrekening.” Maar Dano kon niet echt goed omgaan met geld en midden jaren negentig stortte hij zich in drank en drugs. “Er waren mensen die mij de Herman Brood van de house noemden.” Tegenwoordig werkt Dano in een platenzaak in Hilversum en is hij van plan een opleiding tot geluidstechnicus te doen. Luister naar het hele levensverhaal van deze Hollandse dj uit het ‘dreamteam’ in Ziel & Zaligheid