Zo merkwaardig als Club 3VOOR12 vorige week verliep, zo gedegen en uit-gebalanceerd ging het gisteren toe aan de Plantage Middenlaan. Om te beginnen waren daar de Betties, die al voor de tigste keer in de show van uw gastheer aantreden. Toch bleef Bettie weer overeind. En hun vorige bezoek ten tijde van de cd Log 22 was al zo goed verlopen. De nieuwe cd Attagirl van Carol Van Dijk en haar mannen is een hele verrassende en frisse popplaat geworden, die in een rechtvaardig (lees Belgisch) medialandschap onmiddellijk 3 radio-hits zou opleveren. In Nederland moeten we nog maar afwachten, maar feit is, dat Bettie gisteren haar mannetje stond. Carol Van Dijk is als 'Attagirl' (krachtpatsvrouwtje) alle bedeesdheid voorbij, en het spelplezier spat van de gezichten van haar mannelijke kornuiten af. Gitarist en Bettie-brein Peter Visser is spaarzamer met zijn gitaarwerk dan voorheen, en dat pakt steeds beter uit. Want als hij aan de beurt komt, gaat-ie ook. Zijn slide-gitaarspel met cowboyhoed in de 3VOOR12-hit "Don't Touch That Dial" mocht er bijvoorbeeld wezen. En dan hebben we het nog niet gehad over de mooie dwarse samples die Martijn Blankesteijn uit zijn toetsen toverde in dat nummer. Carol was perfect op stem, en het hechte collectief speelde een puike set. De oude bierslogan "Vakmanschap is meesterschap" schoot door mij heen, en daar is alles mee gezegd. Gaat ze zien in het land, op tournee met ander VPRO-favorieten Voicst. Er bleef maar één vraag over: hoe kwam Carol aan die blauwe plek op haar arm waar ze een tattoo-plaatje over heen had geplakt? Was dat een uitschietende vuist van de opvliegende Visser geweest, die nogal moeite had met zijn verse niet-rokerschap? Of had heur minnaar haar iets te enthousiast vastgepakt? Wij hopen op het laatste. Stars is een band uit Montreal, Canada, die niet alleen het label delen met het rare collectief Broken Social Scene, maar ook zangeres Amy en de bassist van die band, die er op in de laatste Club van voor de zomer nog zo'n gezellige pan van maakten ("Geïnspireerde puinhoop" schreef ik toen). Na het aanhoren van hun vrij zoete cd's had ik er een hard hoofd in, maar de pretentieloze houding van voorman Torq (ook bekend uit sommige afleveringen van Sex And The City!) maakte veel goed. Volgens hem maakt Stars gewoon "muziek om koffie bij te drinken of de afwas te doen". En om naar te staan luisteren. En dan houdt Stars de aandacht prima vast. Denk Pulp, denk Phoenix, gemengd met Broken Social Scene natuurlijk. Instrumentaal vakmanschap trouwens ook hier. De drummer mocht dan wel een raar kapsel hebben, drummen kon die wel. Als een metronoom. En toetsenist Chris Seligman kon er ook wat van. Niet qua kapsel maar qua spel. Al met al een prima opwarmer voor The Bloody Hollies. Die uit Buffalo, New York komen en daar als eerste ambitie hadden om in de lokale bar de Mohawk Place aan gratis bier te komen. Dat kon als ze een bandje waren. Zo werd het garage-rock-trio geboren. Inmiddels zijn ze door hun tweede cd heengeraast, die Fire At Will heet en in Groningen in grote getale wordt aangeschaft. En daar gaan ze natuurlijk ook spelen, in de Vera. De toer trapte gisteren echter af in onze eigenste Club en daar waren we trots op. Aan energie ontbrak het de mannen niet; tijdens de soundcheck 's middags speelden ze al alsof hun leven er vanaf hing, en 's avonds vlogen gitarist Wesley en bas-beest Phil er helemaal vol in. Spuug vloog, gitaar-en ja zelfs bas-solo's galoppeerden, stropdassen schudden als zwepen, en tevreden kon uw gastheer vaststellen dat The Bloody Hollies, hoewel enigszins rammelend (drummer Wheeze leek een beetje stroef), de Club op hun kop zetten. Tientallen danslustigen melden zich aan het front, en armen, heupen en zelfs brillen vlogen in het rond. Dat er daarbij ook nogal wat alcohol in het spel was, kon uw broodnuchtere gastheer niet deren, en de Hollies al helemaal niet. Hulde. Volgende week o.a. Zita Swoon: Uitverkocht! Ausverkauft! Sold Out!