Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks, mp3’s of concerten de meeste indruk maakte. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd-spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12. Komende week: Single van de Week: Nasir Jones/Olu Dara - Bridging the Gap (Columbia/import VS) Disque Pop de la Semaine: diverse artiesten - Tiefschwarz Misch Masch/Eleven Remixes (Fine/News) release: 18 oktober 3FM Megahit: Within Temptation - Stand My Ground (Gun/BMG) 3VOOR12/Clipper: Sons And Daughters - Johnny Cash (Domino) 3VOOR12 Top 10: 1. Jaap Boots - Kutwijf (live in Chez Inez, Amsterdam, 7 oktober) Gewoon zo opnemen, niks maar aan doen. (Ron van der Sterren) Een exclusieve voorpremière van dé hit van 2005. (Job de Wit) Gisteren in eettent Inez speelde Japie B. de kokkels uit hun schelpen. (Robert Lagendijk) 2. Styrofoam - Anything (cd: Nothing’s Lost, Morr Music/Lowlands) release: 1 november Lekker dromerig door de lijzige zang en de ingetogen elektropopbeat eronder. (Herman Roggeveen) Met afstand de beste single van de week. (Menno Visser) 3. Client - Radio (Rex The Dog Remix) (Toast Hawaii/Mute/import GB) Mijn centraal zenuwstelsel kon zo door de koptelefoon worden opgeslurpt. (Job de Wit) 4. Britney Spears - My Prerogative (single, Jive/BMG) release: 1 november Zal ze zich dan toch ontpoppen tot de Madonna van deze eeuw? (Herman Roggeveen) 5. Nasir Jones/Olu Dara - Bridging the Gap (Columbia/import VS) Het definitieve bewijs dat Nas met zijn nieuwe album een hoop goed gaat maken. (Kees de Koning) 6. Kubus - Buitenwesten (Top Notch/PIAS) Een nieuw hoogtepunt in het NL-hiphopgenre. (Niels Post) 7. Beans - Shock City Maverick (cd, Warp/Zomba) release: 25 oktober Shocking goed. (Menno Visser) 8. Shikari - 1999-2003 (cd, Level Plane/Sonic Rendezvous) Sneller en harder kan je het niet krijgen. (Joris Wiegersma) 9. Buddy Miller - United Universal House of Prayer (cd, New West/Munich) Ik krijg ’m niet meer uit m’n cd-speler. (Chris Kijne) 10. San-de-Man – Dirty Robot (3voor12.vpro.nl/sandeman) Ja toch! (Ron van der Sterren) De Lijstjes: Ron van der Sterren: San-de-Man – Dirty Robot (3voor12.vpro.nl/sandeman) Ja toch! Jaap Boots - Kutwijf (live in Chez Inez, Amsterdam, 7 oktober) Gewoon zo opnemen, niks maar aan doen. Heb je meteen de clip: de man die alles kwijt was, behalve zijn gitaar. En hij zong en hij zong… Kutwijf!!! Simple Minds - On the Waterfront (7”, Virgin) Gek hoe het nieuws soms richtingbepalend kan zijn als je voor je plaatjeskast staat. Chris Kijne (Down From The Mountain) draait: Buddy Miller - United Universal House of Prayer (New West/Munich) Nog steeds. Ik krijg hem niet meer uit mijn cd-speler. De tien minuten durende versie van Dylan's God on Our Side is de absoluut mooiste versie van het nummer ooit opgenomen, gaat door merg en been en de timing is natuurlijk meer dan in orde. Ook verder is dit Buddy's beste tot nu toe, een prachtig mengsel van de country-rocker, de balladeer en de gospel-zanger. Charlie Robison - Good Times (Dualtone/Bertus) Nog zo'n bewijs, voor wie het nog nodig had, dat er uit Texas meer dan ellende komt. Met deze plaat, ook zijn beste tot nu toe, stapt Charlie definitief uit de schaduw van het jongere broertje Bruce. En bewijst dat hij terecht in één adem wordt genoemd met the likes als Townes van Zandt en Guy Clark. Eric Andersen - The Street Was Always There (Appleseed) Eric was erbij en zag het allemaal, van de beat-poets tot de opkomst van de folkscene in Greenwich Village, tot de meer politieke kant van de hippie-tijd in de Bay Area. Deze nieuwste cd is een tribute aan het erfgoed van die profeten van de jaren zestig: Phil Ochs, Buffy St. Marie, maar ook mindere goden als Peter La Farge en Fred Neil. En ook hier Dylan natuurlijk in de vorm van A Hard Rain is Gonna Fall. Dat het hier en daar een tikje te pathetisch klinkt, vergeven we Eric uit naam van de goede zaak. Joris Wiegersma (stagair) draait: Refused - The Shape of Punk to Come (cd, Burning Heart/Epitaph) Dit is het meest eclectische wat punk ooit heeft voortgebracht. Jazz, dance, metal, punk alles wordt aangegrepen om de revolutionaire boodschap over te brengen. En het rockt als de tering. Zanger Dennis Lyxzen rockt nu in The (International) Noise Conspiracy. Shikari - 1999-2003 (cd, Level Plane/Sonic Rendezvous) In 1999 zag ik het allereerste optreden van Shikari in de Simplon in Groningen en ik werd gelijk weggeblazen door hun op-de-grondschreeuw-emo. Sneller en harder kan je het niet krijgen. Op dit schijfje staat het verzamelde werk uit de periode, je raad het al, 1999-2003. John Coltrane - Giant Steps (cd, Impulse!/Universal) Het gaat me vooral om de titeltrack van deze plaat van de allergrootste jazzheld ooit. John Coltrane bedacht een waanzinnnig akkoordenschema, dat nu bekend staat als het snelste harmonische ritme aller tijden, legde het voor aan zijn sessiemuzikanten en liet het hen inspelen. De take op de plaat is dan ook de eerste take en dat kan je horen want vooral de pianist kan het nauwelijks bijbenen en gaat in de solo finaal de mist in. Werkelijk briljant! Jazz in zijn rauwste vorm. Menno Visser draait: Beans - Shock City Maverick (cd, Warp/Zomba) release: 25 oktober Er kan er maar één de meest avontuurlijke samples hebben. Sorry voor alle Dizzee Rascals van deze wereld, maar de New Yorkse rapper Beans is echt vernieuwender. Shocking goed. Six By Seven - 04 (cd, Saturday Night Sunday Morning/Konkurrent) Six By Seven blijft een van de meest onderschatte Britse bandjes. Het doordreinen als kunst verheven. Wederom kwaliteit. Styrofoam - Anything (cd: Nothing’s Lost, Morr Music/Lowlands) release: 1 november Elektro-Belg met verrassende overgang naar New Order met dameszang. Met afstand de beste single van de week. Herman Roggeveen draait: Britney Spears - My Prerogative (single, Jive/BMG) releae: 1 november In the Zone telde al een aantal sterke songs. En ook de nieuwe single (een cover van Bobby Brown voor haar Greatest Hits album) is weer helemaal raak. Britney flirt met electro en het zeurende refrein blijft door je kop malen. Zal ze zich dan toch ontpoppen tot de Madonna van deze eeuw? Frausdots - Couture, Couture, Couture (cd, Sub Pop/Konkurrent) reease: 11 oktober Fijn gitaarplaatje dat de zomer nog net iets langer laat duren. Doet bij vlagen denken aan Joy Division, maar ook Suede. Geen haute couture, al loopt toch bijna niemand daar in. Styrofoam - Anything (cd: Nothing’s Lost, Morr Music/Lowlands) release: 1 november Liefdesliedje met Belgische inslag. Lekker dromerig door de lijzige zang en de ingetogen elektropopbeat eronder. Maurice Woestenburg draait: Phonophani - Oak Or Rock (cd, Rune Grammafon/Universal) De titel doet al de suggestie wekken. Oak Or Rock, het derde album van Phoniphani, brengt een flinke dosis organische klanken. Gitaar, stem, cello en vibrafoon vormen de basis. De computer doet de rest. Een opmerkelijk verfrissend concept, dat door Espen Sommer Eide - de man achter Phonophani - uiterst verfijnd is uitgewerkt. Dermate uitgekiend, dat klanken soms nauwelijks te herleiden zijn. Een zeer oorspronkelijk geluid. Denk aan een vroege Fennesz of Oval. Sir Richard Bishop - Improvika (cd, Locust/Lowlands) Sun City Girls! Jawel. Sir Richard Bishop is medeoprichter van de Sun City Girls. In 1998 verscheen de eerste solo-cd van zijn hand, op Revenant, het label van John Fahey. Improvika is het vervolg. Het klinkt een beetje cru, dat is het misschien ook, maar 2004 lijkt het oogstjaar van de erven John Fahey te worden. Waar eerder Glenn Jones, Six Organs Of Admittance en Jack Rose waardige erfgenamen bleken te zijn, lijkt ook Sir Richard Bishop in zijn testament te zijn opgenomen. Josephine Foster & The Supposed - All the Leaves Are Gone (cd, Locust/Lowlands) Een merkwaardige schijf. Josephine Foster beschikt over een goud keeltje. Een stem uit duizenden. Behoorlijk aanwezig ook. En dat levert nog wel eens confronterende situaties op. Zoals het voortdurend moeten opboksen tegen een stem die niets blijkt te schuwen: opera, gotiek of folk. En de daarbij behorende begeleiding, die iets te vaak in dissonantie wil ontaarden. Rake klappen. Maar incasseren sterkt, zegt men. Zo ook met All The Leaves Are Gone dat een duidelijke groeiplaat is. Referenties: Shirley Collins, Karen Dalton en Coco Rosie. Job de Wit draait: Client - Radio (Rex The Dog Remix) (Toast Hawaii/Mute/import GB) Mijn Rex The Dog-kick van vorige week is nog niet over, zeker niet na de 3voor12BPM van afgelopen zaterdag 2 oktober. Aan de start van de show meteen een half uur lang van die sequencermassage. Bij de Client-remix had ik helemaal het gevoel dat mijn centraal zenuwstelsel zo door de koptelefoon kon worden opgeslurpt. En dan toch nog enigszins coherent afkondigen en in de maat doormixen. Dat was net iets teveel gevraagd. Want daar kwam alweer een nieuwe Rex. Jaap Boots (live in Chez Inez, Amsterdam, 7 oktober) Of: hoe een van zichzelf bijzonder droeve gebeurtenis (3voor12's afscheid van Sander Kerkhof) nóg vrolijker werd (u moet weten, wij kunnen erg veel lol hebben met z'n allen). Boots met gitaar begon voorzichtig met een Lemonheads-cover, vlak voor het hoofdgerecht werden de vele kwaliteiten van mijn favoriete bijna ex-collega bijzonder treffend bezongen en het nagerecht kreeg als extra garnering een exclusieve voorpremière van dé hit van 2005, Kutwijf. Zal ik die Disque Pop alvast maar even inplannen? Mr. Wix (DJ set Jimmy Woo, Amsterdam, inmiddels officieel 8 oktober) En hoe beter zo'n avond te besluiten in het domein van onze fenomenale dj en collega, Mr. Wix? De hele avond lekker dichtbij dat waanzinnige soundsystem van die meest flitsende danskelder. Een paar hoogtepunten: de nieuwe blues-Nas, trillende armharen van de bas in Timbaland & Magoo's Leavin', U Fucking 2 (het Wat-krijgen-we-nu-gevoel bij de eerste drumroffel althans), Caught Up van Usher (zo moet je die dus horen), Comtron en - als je zó'n doodgedraaide plaat weer zó tot leven kan brengen, ben je een grote - Mylo. Kees de Koning draait: Nasir Jones/Olu Dara - Bridging the Gap (Columbia/import VS) De tweede officiële single van Nas’ nieuwe album Streets Disciple. Het is een samenwerking tussen Nas en zijn vader en behoort tot het beste werk dat we van de rapper uit Queensbridge, New York, de laatste jaren hebben gehoord. Na de vorige single Thief's Theme en het via internet gelekte titelnummer Street Disciple lijkt dit het definitieve bewijs dat Nas met zijn nieuwe album een hoop goed gaat maken. Trick Daddy featuyring Twista & Lil’ Jon - Let's Go (12”, Atlantic/import VS) De nachtburgemeester van Miami, de 'King of Crunk' en de wereldrecordhouder snelrappen samen op een keiharde club-beuker. Ik kan er weinig zinnigs over kwijt behalve dan dat ik er steeds zekerder van wordt dat Trick Daddy Dollars een van de meest onbegrepen rappers in de wereld is. Bloemen voor die man. Kool Keith - Girl Wants To Kill Herself (cd: The Personal Album, Kool Keith Enterprises) Mijn favoriete nummer van het legendarische Personal Album van Ultramagnetic MC Kool Keith. Dit album, dat in een oplage van duizend stuks is geperst, verkoopt Keith bij optredens en doet hij kado aan vrienden en bekenden. Een cd voor bij de open haard in een kamerjas met een glas cognac en lsd. Niels Post draait: Kubus - Buitenwesten (Top Notch/PIAS) Het wordt een beetje vervelend om elke drie weken te roepen dat de Nederlandstalige hiphop nu echt volwassen wordt blah-blah-blah. Zal allemaal wel. Buitenwesten is dus een nieuw hoogtepunt in het genre. Het maak je nieuwsgierig wat er de komende jaren gaat gebeuren. Fucking Am - Gold (Drag City/Munich) Dat krijg je dus als je The Fucking Champs en Trans Am samen in de studio stopt. Gold is wellicht de verwijzing naar Mars Volta's drummer Jon Theodore Jon die met de helft van Trans Am, Golden vormde. Het zal allemaal wel. "Balls to the wall rock jams", dat klinkt lang zo heftig niet in het Nederlands, maar dat zijn het wel. The Clash - London Calling (25th Anniversary Edition) (Columbia/Sony Music) Voegt niet superveel toe aan de 'kale' versie... of je moet into beroerd klinkende oefensessies zijn. DVD is alleraardigst; geweldig beelden van stoelen gooiende producer Guy Stevens. Maar tjonge jonge jonge wat een plaat! Cybercase (Darkroom) draait: Y PI Y - Strings of Infinity (cd: Wai Pi Wai, Hands/www.illlektrik-toolz.com ) Briljant nieuw samenwerkingsproject met leden van Ah Cama Sotz en Mimetic/Von Magnet. Met dit album proberen zij een nieuw element toe te voegen aan de industriële breakbeatscene en dat is hun zeer goed gelukt. Luister zelf! Das Ich- Sehnsucht (cd: Lava:Asche, Massacre/www.dasich.de) Nieuw dubbelalbum met daarop een album vol met nieuwe nummers en een album vol met remixen. Op donderdag 14 en vrijdag 15 oktober zal Das Ich live te zien zijn in Nederland in Eindhoven (Effenaar) en Utrecht (Ekko). Zeker niet gaan missen, want het nieuwe album is erg lekker. :) The Rorschach Garden - Consumer Electronics (cd: The Rorschach Garden, Minuswelt/www.minuswelt.com ) Eindelijk is hij er dan. Deze ’80s minimal/electropop band is klaar om de wereld te veroveren en dat zullen zij ook zeker snel gaan doen met hun aanstekelijke minimal electropop. Een aanrader voor liefhebbers van bands als Kraftwerk en Welle:Erdball. Leonieke Daalder draait: The Libertines - The Libertines (cd, Rough Trade/Konkurrent) Overvallen door een zwaar gevoel van melancholie wil ik alleen maar The Libertines draaien. Over wat ooit geweest is, wat had kunnen zijn en wat niet meer is. Sally Timms - High Dosage (cd: In the World of Him, Touch And Go/Konkurrent) Een beeldschone, treurige wals. Harry Merry - So, This Is Another Fine Mess You've Got Me Into (cd, Tocado/Sonic Rendezvous) Een glimlach is niet te stoppen. Robert Lagendijk draait: Silkworm – It’ll Be Cool (cd, 12XU/Konkurrent) Ooit van Matador afgeknikkerd en vervolgens door die ene baas van het label weer opgepikt. En terecht, want ‘old indie rock never dies’. Prince – Musicology (NPG/Sony Music) Niet alles is even sterk op dit album, dat je in Amerika bij een Prince-concertkaartje krijgt. En ‘ons’ Candy doet ook weer mee. Maar er staan ontzettend goeie grooves op Musicology. ‘Old funk never dies’. Jaap Boots – Kutwijf (live in Chez Inez, Amsterdam, 7 oktober) Eén ding weet ik zeker: als ik dood ga zal Jaap Boots wel op mijn begrafenis spelen. Maar gisteren op Sandemans afscheidsetentje in eettent Inez speelde Japie B de kokkels uit hun schelpen met zijn eigen Kutwijf. Goed nummer, leuke tekst, mogelijke hit.