The Blueskins deelt geen dreun meer uit

Zanger Ryan Spendlove: “Ik denk dat we nergens op lijken”

The Blueskins is typisch zo’n bandje met een hoog ‘klinkt als’-gehalte. Het vuile gitaargeluid is ruim vertegenwoordigd op hun debuutplaat Word Of Mouth. Norbert Pek schoof aan bij bandleden Ryan en Paul die met zonnebrillen op vertellen over hun ‘unieke sound’. “Wij zitten niet in een categorie.”

Zanger Ryan Spendlove: “Ik denk dat we nergens op lijken”

“Ik denk dat we nergens op lijken.” Ryan en Paul van The Blueskins zijn er van overtuigd dat ze een unieke sound hebben. Waar ze dan toch mee vergeleken worden? The White Stipes (“vanwege de live-sound”), Led Zeppelin, The Cramps en The Hot Houseflowers. “Voor veel journalisten is het makkelijker om muziek te categoriseren. Garage of rock is een genre, maar voor ons is het niet zo. Wij zitten niet in een categorie.” Dus vergelijk ze niet met namen als Jim Morrisson, Joy Division, Kings Of Leon, The Yardbirds en The Clash, want je zit er he-le-maal naast. Hun sound kwam ook vanuit het niets aanwaaien. “We wisten dat we het leuk vonden om samen te spelen en te jammen. Dan worden de liedjes geboren. We hadden op een gegeven moment veel nummers en stopten diegenen te spelen waar we niet enthousiast over waren. Zo is onze sound gecreëerd, die kwam vanzelf. We moesten er gewoon op wachten.” Het debuut van The Blueskins komt uit op Domino, het label dat momenteel zegeviert met het debuut van Franz Ferdinand. Ryan en Paul zijn zich er van bewust dat ze het getroffen hebben met deze independent, maar verwachten niet dat ze zo hard gaan als ‘der Franz’. “Dat is de grootste band die ik sinds tijden heb gezien. Je kan niet om ze heen, ook de promotie is perfect. Onze muziek is helemaal anders, dus het wordt ook anders ontvangen.” Ook persoonlijk bestaat er een wereld van verschil tussen beide bands. Waar de bandleden van Franz Ferdinand intelligente, beleefde, en praatgrage jongemannen zijn met een gezonde mode-tic, zitten de Blueskins met zonnebrillen op in een Amsterdamse hotellobby bij te komen van het paddenstoelen-avontuur van de avond ervoor. Maar goed, zo’n eerste keer in Amsterdam is niet niets voor de jonge rock ‘n’ roll sterren. De kans bestaat dat zanger Ryan Spendlove (“Ja, dat is m’n echte naam”) nog moet bijkomen van zijn kortstondige carrière als amateur bokser, wat hij zo’n anderhalf à twee jaar heeft volgehouden. “Ik was best goed, maar eigenlijk weet ik er niet zoveel vanaf.” Boksen deed hij dan ook voor het geld, anders had hij de boksring wel gelaten voor wat het was. “Het is niet leuk om in de boksring te staan. Als sommige mensen vertellen dat het leuk is, liegen ze. Alles kan gebeuren. Je tegenstander kan een woedeaanval krijgen, maar niemand komt de ring in om het te stoppen. Je moet het afronden.” Luister het hele interview van Norbert Pek met The Blueskins.