Gisteren leek het druk, vandaag is het echt druk. De rij om naar binnen te komen loopt twee hoeken om, over een plein en dan een steegje in. Binnen is het soms dringen om van de ene naar de andere plek te komen. Sommige zalen zitten zo vol dat er geen mensen meer worden toegelaten. En dat allemaal in de brandende zon bij 30 graden. Gelukkig brengt de drukte ook goede dingen met zich mee. Het zorgt er voor dat de mensen niet de hele dag liggen en zitten, maar ook eens de voetjes van de vloer doen. En dat kan vandaag ook beter, want veel van de geprogrameerde acts zijn een stuk dansbaarder dan gister. Zo staat daar Billy Nasty bij de Electrix showcase in Sonardome. De anders zo chagerijnige Billy staat vrolijk lachend achter de decks. Een verdwaalde strandbal die het podium opkomt wordt vriendelijk teruggegooid, hij zwaait naar het publiek. Ondertussen draait hij een superstrakke electroset. Met hoekige beats en smerige synths krijgt hij de mensen in beweging. Een eindje verderop in Sonarlab houdt DJ Die Electrischen een showcase van zijn Californische label Dielectric Records. Uit wat we te horen krijgen valt op te maken dat dit underground label een sterke catalogus heeft. Distorted beats en blazende bassen, opgefokte breakbeats en door de mangel gehaalde samples worden over het publiek uitgestort. De mixen zijn niet allemaal even perfect maar dat is ook nagenoeg onmogelijk met het grote verschil in tempo´s van de tracks. Dat het ook wat rustiger kan bewijst de Noorse schone Maja Ratkje. Haar manier van musiceren is op z´n zachts gezegd bijzonder te noemen. Uit een laptop en wat randapparatuur tovert ze bassen en wat tikkende en ruisende geluiden. Dan neemt ze de micofoon ter hand en praat, fluistert, zingt en gromt. Dit gaat weer door wat machines heen en resulteert in wonderschone tonen. Met twee bewegingssensors gaat ze die melodieën weer te lijf. Door met haar armen een soort karate bewegingen uit te voeren op de sensor verschieten de tonen van hoogte en intensiteit. Het uiteindelijke geluid is dromerig en zwaarmoedig. IJle melodieën zweven rond om te worden gepakt door de bassen en dan naar beneden te storten. Het publiek luister alsof betoverd door deze bijzondere dame. Het gerespecteerde Ghostly International label uit de VS heeft ook een showcase. Met twee van hun belangrijkste namen laten ze zien waar ze voor staan. Geoff White en Dabrye brengen allebei een liveact van 40 minuten. White brengt ons minimale triphop die soms richting house gaat. Hij heeft warme swingende sound. Dabrye speelt korte triphop/electronica nummers die snel opbouwen en dan even lekker doorstuiteren maar dan abrupt eindigen. Met zijn heerlijke groovy beats en knappe samplewerk laat hij horen waarom hij zo hoog in achting staat. Sonar is niet alleen muziek. Sonar is ook een verzamelplaats voor iedereen die ook maar iets doet in het dance wereldje. Er is een gigantische platenbeurs waar veel labels een standje hebben maar ook bedrijven die in het rondlopende publiek hun potentiële klanten zien. Daarnaast is er mediakunst. In de Sonorama stage worden audiovisuele optredens gehouden en in het CCCB gebouw dat ook door Sonar gebruikt wordt is van alles en nog wat aan videokunst te vinden. Vanavond is de eerste nacht van Sonar By Night. In RAI-achtige hallen zullen mannen als Ritchie Hawtin, Matthew Herbert en Guru van Gangstarr te zien zijn. We zijn benieuwd.