Lady Aïda komt thuis in Detroit

Voor het eerst is ze op de plek waar al haar helden vandaan komen: Detroit, bakermat van de techno. Een week lang doet Lady Aïda verslag van het Movement festival en haar belevenissen in de ghetto's van Detroit op haar eigen weblog: " En dan hou ik het echt niet meer droog. De magie van Detroit grijpt me letterlijk naar de strot."

Al bijna een week lang doet Lady Aïda dagelijks verslag van haar eerste bezoek aan Detroit, de stad van haar techno helden. Ze is in Detroit voor het door Derrick May georganiseerde Movement festival, maar maakt ook uitstapjes met dj's en kennissen naar de diepste krochten van de stad en ontdekt daar de ziel van Detroit. "Ik ben thuis gekomen", schrijft ze op haar weblog. Als Dubbel Check haar woensdagochtend om tien over negen ochtends belt in het Courtyard Marriott blijkt Aïda een korte nacht achter de rug te hebben. "Zes uur slaap, maar de kater valt gelukkig mee. Gisteravond hebben we ingebroken in de kelder van Derrck May bij Transmat. Ik heb hem helemaal arm geript aan platen." "De meeste muziek die in mijn kast staat komt uit Detroit. Als je van Line Dancen houdt moete je gewoon een keer naar Tennessee. Als je van Techno houdt moet je één keer naar de bakermat: Detroit. Dan snap je de muziek pas eigenlijk helemaal." Ze beschrijft Detroit op haar weblog als een soort spookstad. "Het trefwoord dat me al een week door mijn hoofd spookt: 'abandoned'. Ontzettend veel verlaten gebouwen. Er komen nieuwe bij en de oude worden niet afgebroken. Het contrast is zo verschrikkelijk groot. Ik heb een beetje het zelfde gevoel als in Eindhoven: als er niks is in een stad, dan moet je zelf iets beginnen." Dankzij haar vrienden komt Aida op plekken waar je je als toerist normaal niet durft te vertonen. "De stad is heel heftig, straight in your face. Niet zo mondain als New York. In downtown Detroit loopt hier op dit moment gewoon niemand over straat. Je moet er zijn geweest om de energie te kunnen voelen. Niet beangstigend, maar je moet wel oppassen. Het is een rough city." "Het hoogtepunt was het 'Cabaret' feest in de Baker to Baker Private Club, een vervallen gebouw in de ghetto. "Je ziet hier hoe de zwarte mensen de muziek echt beleven. Want Detroit is voor mij zwart. Ze draaiden booty bass, electro dat soort dingen. Om dan echt bij hun binnen te kunnen kijken en mee te mogen maken, da's te gek. Ik heb daar een waanzinige avond gehad, ben heel erg dronken geworden en heb m'n billen helemaal murw geschud." Lees de belevenissen van Aïda op haar weblog: 3voor12.vpro.nl/rebelbass