Heb je even? Grappenmaker Mocky toerde eens niet alleen langs zaaltjes, maar ook onaangekondigd langs de dierentuinen van die steden. De meeste dierentuinen waren ‘not amused’. Bij de Britten is Mocky’s optreden in Top Of The Pops legendarisch: niet als hoofdact maar om in gorilla kostuum het optreden van Belle & Sebastian op te vrolijken, of te verstoren, al naar gelang de lezing van welke partij. Op Mocky’s site staat een inventieve Monty Python style no budget video voor Mickey Mouse Motherf***s waarvan zowel Google als Disney werk gaan maken, mochten ze er achter komen. En op Rotterdam Import vorige week trad hij op voor vier man en een paardenkop met een hilarisch poppentheater. Tsja. Mocky is net als Peaches en Chilly Gonzales een import-Canadees uit de Berlijnse underground scene. Ooit zongen ze zelfs samen in het punkcollectief The Shit. Mocky hielp Gonzales op zijn laatste album nog op de track Take Me To Broadway. Waar Peaches blijft steken in het bedenken van persgenieke statements en Gonzales de nadruk legt op zijn entertainerschap is Mocky degene met het meeste hitgevoelige popgevoel van de drie. Are + Be is evenveel arrenbie als Shakespeare: to arrenbie or not to arrenbie, dat blijft de vraag. Al schmoocht Mocky zich een ongeluk, echt sexy is wat anders, maar daar gaat het de anti-ster ook niet om. Daarvoor ligt de ironie er veel te dik op. Mocky maakt op zijn tweede album -uh- electrofunk met lekker lullige raps en beats. Maar er is wat raars aan de hand. Het resultaat van al zijn geklooi en gepiel in de zolderkamer met keyboards en ritmeboxen is vele malen muzikaler dan je zou verwachten. Deels ligt dat aan Mocky’s muzikale sparring partners. Zo draaft Taylor Savvy op als moderne Marvin Gaye in het soulvolle Catch A Moment In Time, duetteert mejuffrouw Leslie Feist (Broken Social Scene) precies op haar plek in Just Need Time en filtert ex-Super_Collider Jamie Lidell de beats op exact de juiste plaats in How Will I Know. Nee, lepe Mocky strooit met zijn image van grapjas zand in je ogen. Op zijn CV staat namelijk ook ‘ex-bassist van Talvin Singh’. En ik verzeker je, tablacomponist Singh is niet gek. Mocky ook niet. Mickey Mouse Motherfucker kwam alleen voor het DJ-circuit als 12’’ vinylsingle uit. De indianenverhalen over zijn dierentuin escapades en Top Of The Pops inval worden volledig uitgebuit in zijn bio. Eigenlijk zingt Mocky het zelf al in You Mocking Me: “I’m Not A Clown, I’m Just Clowning Around”. Verdomd, dus toch een muzikaal genie vermomd als gek. Wist je trouwens dat Hollywood komieken Jim Carrey en Mike Myers ook import-Canadezen zijn? N.B. Mocky's Are+Be is tijdelijk helemaal te beluisteren in onze Luisterpaal