Club 3VOOR12 puilde gisteravond wederom uit. Mensen stonden huilend op straat, vaste gasten werden zelfs teruggestuurd. Een foutje in ons computer-gastenlijst-apparaat; dat teveel mensen had toegelaten. Alsnog onze excuses daarvoor, gaat niet meer gebeuren. Maar het was natuurlijk ook enorm vol omdat we een geweldige line-up hadden met Daryll-Ann, The Riplets en de cd-presentatie van het “More Than A Woman”-project. Daryll-Ann is niet van zins te stoppen blijkens hun nieuwe cd “Don’t Stop”, en woensdagavond bewezen ze nogmaals waarom ze dat ook helemaal niet hoeven. Totaal uit de tijd, slonzig en onhip, eigenlijk non-comformister dan heel veel andere zogenaamd non-comformistische bands, gaan ze de laatste jaren steeds eigengereider hun gang. Hun volgende album moet maar “No Compromise” gaan heten. The Byrds bestaan niet meer, maar gelukkig hebben wij Daryll-Ann. En hoewel er hier en daar een valse noot viel, was het toch weer hartverwarmend om te zien hoe die bebaarde broertjes Paulusma hun nieuwste, op ijle zanglucht voortdrijvende liedjes de zaal in lieten vloeien. Dat de lead-zang op sommige nummers door Anne Soldaat werd gedaan verhoogde het soul-gehalte en de feestvreugde alleen maar. En dan hebben we het nog niet over zijn supervlugge vingers gehad. Niet zo goed als hun legendarische Club 3VOOR12 TV-lancerings-optreden, maar toch wel een vette 8 op de schaal van Club 3VOOR12. De Rotterdamse punkdames The Riplets kwamen voor de tweede keer langs. Uw gastheer zag ze graag komen, al was het alleen maar omdat hun visite de vorige keer zo gezellig uit de hand liep tijdens de after-party. In het interview betoonde zangeres/bassiste Janneke zich nog steeds van haar ad remme kant (haar vriendje Eric Davidson van The New Bomb Turks werd bijvoorbeeld ‘on air’ tot ex gebombardeerd). Maar toen was het tijd voor de muziek. En daar ligt een klein probleem. De tweede cd Love Special Delivery Boy, is net uit, en dan kun je het niet meer van leuke smoeltjes, een grote mond, blote benen en spannende pakjes alleen hebben. Op zo’n moment wordt er muzikaal het een en ander verwacht. Op de nieuwe plaat valt dat door gebrek aan echt goeie songs en noemenswaardige muzikale progressie wat tegen. Live hakten de meiden er, met drumster Valesca voorop, gelukkig nog steeds onbekommerd en vooral charmant op los. En de nieuwe organiste Alice was een aanwinst, vooral omdat ze geen vinger meer bewoog dan haar illustere voorgangster Honey Lovebux. Vooral de single “Hey Mickey” (een cover) kwam er vet en strak uit. Maar Janneke en haar vriendinnen moeten nu snel zelf songs van dat kaliber gaan schrijven en nog beter moeten gaan spelen en zingen, anders zal de lucht sneller uit de mooie veelkleurige Riplets-ballon gaan lopen dan je “pretpunkmeid” kunt zeggen. Aan het eind van de avond werd de door King Me-zanger Michael Milo geïnitieerde cd “More Than A Woman” gepresenteerd, waarop “witte mannen met gitaren” nummers van vrouwen coveren. Verrassend genoeg bleven veel mensen hangen voor de verrichtingen van relatief onbekende Nederlandse bands als Mist, King Me, Coparck en Pfaff. Onder straffe leiding van uw gastheer bouwden zij in rap tempo om, op en af. In gezellige chaos werden songs van Janis Ian, Mary J Blige, Bjork en Pat Benatar uitgevoerd. Het mag een wonder heten dat, bij alle technische moeilijkheden, veel van de songs prima uit de verf kwamen. Mist viel op door viool en orgel, Coparck met een drumloos maar zeer spannende “Venus As a Boy” en King Me met een heel verdienstelijke witte rap/slocore-versie van "Family Affair". Spannende radio was in het in ieder geval. En toen uw gastheer bij wijze van verrassing met de over-enthousiaste Amsterdamse neo-pixel-band Pfaff Nancy Sinatra’s “Boots” door de mangel haalde zag hij, voor het eerst sinds lange tijd niet vanaf de zijlijn, maar vanaf centrale positie op het Club 3VOOR12 podium, dat het goed was. Volgende week wordt het weer heel leuk, maar dan zal uw oude rocker er niet bijzijn. Dolf Jansen heet zijn vervanger en hij krijgt The Undertones, Mr Airplane Man en Wealthy Beggar op bezoek. ‘K zou toch gewoon gaan J.