Elke week vragen we de presentatoren en redacteuren van 3VOOR12 welke drie cd’s, tracks , mp3’s of concerten de meeste indruk maakte. Als de keus maar goed wordt toegelicht. Op vrijdag publiceren we de gehele lijst en destilleren er, op basis van de meest enthousiasmerende teksten, ook nog eens een top 10 uit. Een kijkje in de iPods, cd - spelers, harde schijven en minidiskspelers van 3VOOR12. Komende week: Disque Pop De La Semaine: The Libertines - The Libertines (Rough Trade/Konkurrent) Single van de Week: Nick Cave - Nature Boy (Mute/EMI) 3FM Megahit: Teddybears Sthlm Vs. Mad Cobra - Cobrastyle (Epic/Sony Music) 3VOOR12 Top 10: 1. Lowlands 2004 Het was natuurlijk ook een eer de aanwezigheid van een man als Slash van zo dichtbij te voelen (Niels Post) Het was weer top, het was weer nat, het was af en toe weer ontroerend mooi (Sander Kerkhof) LCD Soundsystem: de beste muzikale drug van het moment (Kevin Moens) 2. The Libertines - The Libertines (Rough Trade/Konkurrent) Plaat van het jaar. Punt (Leonieke Daalder) Waarom is er maar één band zo goed als de Libertines? (Robert Lagendijk) 3. The Go! Team - The Power Is On (single, Memphis Industries/PIAS) Deze hele maand mijn single van de week...Ik ga hem meteen weer opzetten! (Menno Visser) Klinkt als Cibo Matto dat achter de fanfare aanloopt, terwijl ze thuis de soundtrack van The Excorsist aan hebben laten staan (Robert Lagendijk) 4. The Go Find - Over The Edge (cd-singel Morr) Fijngevoelig comateus electronicaliedje in productie van Styrofoam (Luc Janssen) Deze Antwerpse eenmansband past prachtig bij deze zure regenachtige dagen (Menno Visser) 5. Razorlight - Stumble & Fall (Mercury Records) Tijdens het Lowlands optreden van deze nieuwste hype uit Engeland werd ik heen en weer geslingerd tussen oprechte bewondering en afschuw (Leonieke Daalder) Als hij nu wel van de verslavende verleidingen af kan blijven, zou Razorlight wel eens een heel grote kunnen worden (Herman Roggeveen) 6. Voicst - II-II (Duurt Lang Records/Pias) Voicst rules! (Sander Kerkhof) 7. DK7 White shadow/Slipstream (Output 75R) Jesper Dahlback en Mark O¹Sullivan: fucked up oldskool acid house madness!!! 2004: het jaar van de TB 303! (Lady Aida) 8. Fourcolor - Water Mirror (CD Apestaartje) Keiichi Sugimoto is de helft van het elektronica-duo Fonica en een kwart van het improvisatiekwartet Minamo (Maurice Woestenburg) 9. Feist - concert Pukkelpop Meisje in witte regenjas zingt sterren van de hemel (Luc Janssen) 10. Björk - Medulla (Universal, 30 augustus) Björk heeft met Medulla een tamelijk ontoegankelijke plaat afgeleverd, maar ook een heel intiem meesterwerk (Herman Roggeveen) De Lijstjes: Niels Post draait: Lowlands 2004 Het was weer een bonte verzameling aan has-beens, are-nows en gonna-be's die daar in de polder bij mekaar geschraapt waren. Het blijft een mooi fenomeen zo'n groot festival. Persoonlijke favoriet: LCD Soundsystem. En Extince die het festival onbewust omdoopte tot Lauwlands. Het was natuurlijk ook een eer de aanwezigheid van een man als Slash van zo dichtbij te voelen. Metallica - Some Kind of Monster (pleinbioscoop Rotterdam, 24 augustus 2004) Superfilm die een aardig kijkje achter de schermen biedt van een van de grootste rockbands in de wereld. Grappig hoe sommige dingen die voor 'normale' mensen zo gewoon lijken, door rocksterren zo bizar gevonden worden. Veel botsende ego's en de vader van Lars Ullrich die zo uit The Lord of The Rings lijkt te zijn gestapt. Erg emo... Mark Lanegan - live in Tivoli, Utrecht, 25 augustus 2004 Een onverwacht succes is Lanegan's plaat Bubblegum. En ook dit optreden moest verplaatst worden van De Helling naar de Oudegracht. Daar is het ook gezellig. Alhoewel, gezellig is niet het goede woord voor een ML optreden. Het is nogal duister, zowel letterlijk als figuurlijk. Donkere klanken en weinig licht. Zo weinig dat je niet meer dan een de countouren van Lanegan ziet. Desalniettemin een spannende avond. Lady Aïda draait: Duran Duran - 'Reach Up For The Sunrise' (Epic) release 20-9-2004 Na 21 jaar zijn ze weer terug in de originele bezetting van 1980! Noem het jeugdsentiment maar ik kan niet wachten tot het Astronaut album dat 12 oktober verschijnt! 2004: Het jaar van de come-backs. The Optic Nerve feat. Wanda Dixon & Black Tony Intergalatic Orgasms (Psychothrill) release september/oktober 2004 Keith Tucker legt zijn ziel bloot aan Wanda Dixon en de rest van de wereld. Detroit mind & soul met een rijke techno historie die ­ ook door de tweede generatie - in ere wordt gehouden. Zou er de doodstraf op staan? DK7 White shadow/Slipstream (Output 75R) Jesper Dahlback en Mark O¹Sullivan: fucked up oldskool acid house madness!!! 2004: het jaar van de TB 303! Hoogtepunten van Lowlands 2004 LCD Soundsystem: rauwer dan ooit!!! Theo!? Who the f*ck is Theo? Ad de Bont maakte er óók nog een hilarisch filmpje over. White Stripes. Na Iggy Pop mijn tweede Detroit punk-rockervaring. Met slechts één gitaar en één drumstel de Alpha tent aan je voeten. Al ging het dáár slechts alleen om Seven Nation Army foei! Luc Janssen draait: Feist - concert Pukkelpop Meisje in witte regenjas zingt sterren van de hemel. Belooft wat voor Bazar Curieux G.Love - The Hustle (cd Brushfirerecords) Voor de special sauce moet je zelf zorgen. Ingredienten als vanouds maar fijn versneden. vingers aflikken. The Go Find - Over The Edge (cd-singel Morr) Ex Orange Blackker resideert op het Duitse kwaliteitslabel. Fijngevoelig comateus electronicaliedje in productie van Styrofoam Maurice Woestenburg draait: Glenn Jones - This Is The Wind That Blows It Out (CD Strange Attractors) Het eerste solo album van Glenn Jones, de gitarist van Cul de Sac, die sinds jaar en dag een bewonderaar van John Fahey is geweest. Dat resulteerde niet alleen tot een vriendschap tussen Fahey en Jones, maar ook tot het album Epiphany of Glenn Jones - een samenwerking tussen Cul de Sac en Fahey. In 2001 overleed John Fahey. En This Is The Wind That Blows It Out is een eerbetoon aan de meester. Een parel naar zijn kroon. Fingerpicking, zoals Fahey voor ogen had. Fourcolor - Water Mirror (CD Apestaartje) Keiichi Sugimoto is de helft van het elektronica-duo Fonica en een kwart van het improvisatiekwartet Minamo. Als Fourcolor verricht Sugimoto alle handelingen zelf. Met behulp van een laptop, waarmee gitaarklanken in Max/MSP worden bewerkt. De bekende methodiek, ambient anno nu. Sugimoto kent de mogelijkheden. Het is de subtiele aanpak die Water Mirror siert. Geen standaard algoritme, maar minuscule en langgerekte modulaties, zoals die ook het werk van Keith Fullerton Whitman, Anderegg en Sebastien Roux kenmerken. Christian Marclay - DJ Trio (CD Asphodel) Rolmodel voor hedendaagse vinylkunstenaars als Philip Jeck en Janek Schaefer is de pionier en oer-’turntablist’ Christian Marclay. DJ Trio is een concept waarin Marclay de dj als legitieme muzikant laat functioneren. Ofwel, de platenspeler als instrument. Want, zo stelt hij, dj’s worden te veel als solist gezien. Te weinig dienstbaar dus. In wisselende trio’s, bestaande uit onder meer DJ Olive, Erik M en Marclay zelf als vaste waarde, wordt getracht de ‘muziek’ centraal te stellen. Het resultaat is een boeiende reis door krakend vinyl met zeer uiteenlopende uitstapjes. Turntablism, maar dan zonder beats. Pieter Franssen draait: El Gran Silencio (Lowlands 2004) Puike cumbiamuffin in een uitpuilende india : Mucho mas que speedy gonzales! Dadawawakwa (Lowlands 2004) Superswingende afrobeat uit Belgie. Met goeie strakke songs waar Antibalas nog een lesje van kan leren. Gabriel Rios (Lowlands 2004) Ja ook uit den Belgiek Sander Kerkhof draait: Voicst - II-II (Duurt Lang Records/Pias) Humor hebben ze getuige de naam van het nieuwe label Duurt Lang nog niet verloren. Gelukkig maar, want die plaat is natuurlijk het wachten niet waard geweest. Of wel? Ja toch! Eindelijk alle live hits verzameld in een goed geproduceerd doosje. Nog twee weken dan mogen we het echt van de daken schreeuwen: Voicst rules! The White Stripes (Lowlands, zondag 22 augustus) Het was weer top, het was weer nat, het was af en toe weer ontroerend mooi. Vooral op zondagavond, toen het duo drum en gitaar een bomvolle Alpha (en alles ver daarbuiten) anderhalf uur lang geboeid konden houden. Wat een wereldact! Mr.Vegas (Pukkelpop, donderdag 19 augustus) En wat miste Lowlands? Zoals altijd een hele boel, maar daar klagen we altijd alleen vooraf over. Want die goeie dingen staan altijd wel op Pukkelpop. Zoals op de donderdag, waar ik Kelis, Feist en vooral Mr.Vegas even mocht meepikken. De geblokjesbuikte Jamaicaanse ster liet iedereen zweten met zijn opwindende mix van reggae en dancehall. De Chateau tent stoomde nog lang na. Herman Roggeveen draait: Björk - Medulla (Universal, 30 augustus) Eigenlijk hadden we al lang kunnen weten welke kant Björk op zou gaan met haar nieuwe album. Vespertine klonk al een stuk intiemer dan voorganger Homogenic (soundtrack Selma Songs niet meegerekend) en op de bijbehorende toer rukte ze uit met een Eskimo-koor dat toen al innerlijke onwesterse klanken uitstootte die nu weer op Medulla te horen zijn. Ondanks dat Medulla volledig vocaal is klinkt het vaak toch nog erg instrumentaal, want Björk sampelt er met Matmos lustig op los. We horen vrouwenkoortjes, mannenkoortjes, Gregoriaaanse koortjes, menselijke beatboxen en natuurlijk heel veel Björk - zowel in het Engels als in het IJslands. Björk heeft met Medulla een tamelijk ontoegankelijke plaat afgeleverd, maar ook een heel intiem meesterwerk. Miss Kitten live @ Lowlands Op Lowlands heb ik mogen ontdekken dat Miss Kitten een sterke en intrigerende persoonlijkheid heeft. Ze weet niet zo goed waar het nu heen moet met haar leven en ze voelt zich nergens echt thuis. Ze komt pas in haar element als ze draait. Dat hebben we geweten. Kitten tovert op Lowlands een heel strakke set tevoorschijn en eindigt met Radioheads Everything In Its Right Place. Precies, alles komt goed. Razorlight live @ Lowlands Razorlight bruist van energie en enthousiasme. Dat blijkt tijdens de sessie met 3VOOR12, als hij het wachten op het opnamesignaal beu wordt en alvast akoestisch drie nummers ten gehore brengt. En het blijkt nog meer tijdens de show in een slechts half gevulde India. Fris en brutaal wordt zo ongeveer het hele debuutalbum er doorheen gejaagd op groteske wijze. Brein achter Razorlight is Johnny Borrell, die een blauwe maandag bij The Libertines de bas speelde. Dat hoor je wel een beetje terug. Als hij nu wel van de verslavende verleidingen af kan blijven, zou Razorlight wel eens een heel grote kunnen worden. Leonieke Daalder draait: The Libertines - The Libertines (Rough Trade/Konkurrent) Plaat van het jaar. Punt. LCD Soundsystem - live @ Lowlands James Murphey is de perfecte antister. Grote bek. Niet modieus. Net iets te dik, net iets te oud. Maar supermuzikaal en supergoed. Geeft een mens hoop. Razorlight - Stumble & Fall (Mercury Records) Tijdens het Lowlands optreden van deze nieuwste hype uit Engeland werd ik heen en weer geslingerd tussen oprechte bewondering en afschuw. De singel vind ik aardig. Maar in sessie komt John Borrell, door de NME uitgeroepen tot androgyne sexgod, vooralsnog toch het best tot zijn recht. Check http://3voor12.vpro.nl/lowlands Robert Lagendijk draait: The Libertines - The Libertines (cd Rough Trade/Konkurrent) Honkebonke pop-rock die door merg en been gaat. Waarom is er maar één band zo goed als de Libertines? Jens Lekman – You Are The Light (ep Secretly Canadian/Konkurrent) Jonge Zweed Lekman heette eerst nog gewoon Rocky Dennis. Zijn eenmansorkest doet sterk aan dat van Adam Green denken. Maar zijn muziek riekt ook naar cola en popcorn uit de jaren 50 en de loveboat uit die onvergetelijke seventies. The Go! Team – The Power Is On (cds Mi/Pias) Klinkt als Cibo Matto dat achter de fanfare aanloopt, terwijl ze thuis de soundtrack van The Excorsist aan hebben laten staan. Leuk gimmick-plaatje! Menno Visser draait: The Go! Team - The Power Is On (single, Memphis Industries/PIAS) Dit is het helemaal! Hey You van de Rocksteady Crew anno 2004! Nu lach je me nog uit als ik stel dat dit een potentiële top 5 hit is, maar als een slimme reclamejongen deze debuutsingle van dit internationale gezelschap onder zijn spotje plakt, zijn de gevolgen niet meer te overzien. Klinkt alsof je thuis een hiphop plaat met open tuindeuren draait en er net op hetzelfde moment een Japanse actiegroep langsdendert in een demonstratie…echt waar. Een van de true originals van dit jaar…Deze hele maand mijn single van de week...Ik ga hem meteen weer opzetten! Maskes Machine - Plaktang (mini album, Lowlands) Samen met Razor Light de verrassing van Lowlands. Het ontwapenendste en creatiefste optreden van het jaar. Daarom meteen daar dit mini-album gekocht om vast te oefenenen als deze Antwerpse kleuterjufkes in Club 3VOOR12 komen (zijn ze nu al geboekt, Jaap & Niels?). Plaktang, Glasbak, Badpak,Slaapzak, Hangmat, Hartslag, plaktang…Check mijn Lowlandsrecensie op http://3voor12.vpro.nl/18867221 en http//:www.maskesmachine.be The Go Find - Over The Edge (single, Morr Music) Nog meer Belgenvreugd, en ditmaal van een opbeurend karakter. Met vleugjes New Order en Lali Puna drumknorren. Deze Antwerpse eenmansband past prachtig bij deze zure regenachtige dagen. Kevin Moens draait: LCD Soundsystem - live op Lowlands 2004 Er stonden maar drie concerten op mijn Lowlands-lijstje en op voorhand wist ik eigenlijk al dat LCD Soundsystem de optredens van Soulwax en dEUS zou overtreffen. En zo geschiedde: de bezwerende muziek van James Murphy en de zijnen miste zijn uitwerking ook deze keer niet. Extatische gevoelens bij Tribulations en afsluiter Yeah. LCD Soundsystem: de beste muzikale drug van het moment. Soulwax - live op Lowlands 2004 Mijn liefde voor Soulwax zit diep, heel erg diep. Ik bekijk hun optreden op Lowlands door een veel te positieve bril waarbij mij vooral de opbouw van oude en nieuwe songs kan bekoren. Maar alleen danzij mijn persoonlijke kennis van de nieuwe songs kan ik me voorstellen hoe het had moéten klinken, want de band verzoop in een slechte geluidsmix en Stephen's falende vocalen maakten het er niet beter op. De hoogdagen van Much Against Everyone's Advice en de bijbehorende spetterende concerten liggen opeens heel ver achter ons. Razorlight - Stumble & Fall (CD-single, Vertigo) Nog geen week na het Lowlandsfestival is al duidelijk dat ik dit concert niet had mogen missen. Dat is helaas wel gebeurd. Gelukkig is daar deze fijne single (oorspronkelijk al uit 2003), een knappe 3VOOR12sessie en het concert op 3VOOR12 om het alsnog te beleven.