Slimme jongens, die dansjongens. Want om de 15.000 kaartenkopers zo vroeg mogelijk binnen de hekken van het recreatiepark in Spaarnwoude te krijgen, had de organisatie de line-up geheim gehouden. Dus hoe laat favorieten Dave Clarke, DJ Rush en Jeff Mills zouden draaien was nog maar de vraag. Gelukkig was er op de ochtend van het festival een sympathieke sms-aktie: voor 4,40 euro ontving je in vier berichten het programma per podium.
Awakenings werd dit jaar voor de derde keer in de buitenlucht gehouden. Het motto: Switch from concrete to grass. En ondanks het massale karakter van zo’n festival weet organisator Rocco Veenboer de intieme sfeer van de Amsterdamse Westergasfabriek, waar hij ooit met de Awakenings feesten begon, te behouden. Sommigen zitten op de buitentribune, met uitzicht op het ‘Open Stage’ of dansen een eindje voor zich uit op het gras. Anderen storten zich meteen in het techno geweld in een van de twee donkere tenten (TFS 1 en 2). En dan is er nog de UFO: een kleine tent die meer op elektro gericht is.
Alexander Kowalski (ft. Raz O’hara) weet vroeg op de dag de aandacht van de massa vast te houden. Funky beats met dito vocalen zorgen voor een aanstekelijk uurtje bij het buitenpodium. Op het laatste moment waren er enkele afzeggingen van dj’s, waaronder die van Cari Lekebusch. De verschuivingen in line-up die dit tot gevolg had waren zo verwarrend dat je soms niet eens meer door had wie er draaide. Gelukkig draait in de UFO Kid Goesting met een sigaar in zijn mond en Dr. Lektroluv met een groen masker op zodat daar geen misverstand over kan bestaan. Ook Jeff Mills in TFS 2 is onmiskenbaar zichzelf. Vanaf het moment dat hij de draaitafels overneemt gaat het tempo een tandje hoger en stroomt de tent snel vol. Tegelijkertijd draait in tweelingtent TFS 1 Marco Remus. Zijn aan gabber grenzende tempo vond minder aftrek; de tent is halfvol.
Even later zit Kid Goesting uit te puffen buiten de UFO terwijl Ellen Allien met Duitse punktlichkeit de jaren 80 door de tent slingert. Elektro is in opmars en de kleinste tent van het festival is constant gevuld en gezellig druk. “Ik ben net even bij die andere podia gaan kijken en filmen. Eigenlijk ben ik niet zo techno” zucht Kid Goesting. Dan schalt de klassieker Happy House van Siouxsie and the Banshees in een remake uit de elektrotent.
Met het festivaldiner (of je nu op Lowlands bent of Awakenings: patat blijft patat) nog maar net achter de kiezen is het tijd voor Dave Clarke. Awakeningsorganisator Veenboer staat achter Clarke op het podium. Hij wil zien hoe zijn publiek op het gebeuk van Clarke uit z’n dak gaat. Clarke zet zijn eerste plaat op, toast richting Veenboer en nipt aan zijn champagne. “Effe het geluid checken in de zaal...”, en weg speert Veenboer. Clarke draait de platen in hoog tempo aan elkaar. Soms krijgt het vinyl na een minuut al weer een zwieper om plaats te maken voor de volgende schijf. Clarke geeft het publiek waar het voor komt. Na ruim drie kwartier zijn alle handen in de lucht en dwingt Clarke met lange roffels nog een toegift af.
In TFS 2 draait Surgeon, met gebruik van een laptop, techno met een vette laag effect. “Join In The Chant” galmt de ouwe Nitzer Ebb door de tent. Dat doet iedereen. Na Surgeon mag Steve Rachmad het afmaken. Maar dan verlaten de eerste mensen voldaan het terrein op zoek naar de bussen.
Awakenings 2003 geslaagd
15.000 bezoekers maar intieme sfeer blijft behouden
Awakenings 2003 zal als "uitverkocht" de boeken in gaan. Maar ondanks de 15.000 bezoekers en vier podia ademt het festival een gemoedelijke sfeer uit: alsof organisator Rocco Veenboer nooit de Amsterdamse Westergasfabriek heeft verlaten.