Die Anarchistische Abend Unterhaltung Komen uit de omgeving van Antwerpen en hebben onlangs een mooie derde cd afgeleverd, die LIFE TRANSMISSION heet. Gisteren waren de gebroeders Lenski met hun bende echt in een ‘live transmission’ in Club Lek. Na een interview dat verknald werd door ofwel arrogantie, ofwel onzekerheid, of een teveel aan verdovende drugs (allemaal aan de kant van violist Buni Lenski en niet van uw gastheer -althans voorzover hij weet), trad DAAU aan, met nieuwe percussionist Janek. Zeer ge- en bedreven speelde DAAU het Club Lek publiek naar een vet applaus, maar het was wel enigszins teleurstellend dat de dub-, house-, electro- en triphop-invloeden die op de cd zo mooi verweven zijn ‘live’ schitterden door afwezigheid. Victims Family Er zijn tijden geweest dat ik niet graag dood gevonden zou willen worden met een exemplaar van een Victims Family-cd in mijn binnenzak, maar sinds gisteravond is alles anders. De Californische band speelde niet alleen Club lek maar ook uw gastheer helemaal plat. Wat een band! Retestrak! Primus zonder de neuzelzang! Red Hot Chili Peppers zonder die zeikerige ballads! pUnkfunkJazzNoise on a roll! Wat een vermaak, wat een entertainment en wat een vakmanschap! Halluluja, ik ben fan geworden! Tien jaar te laat, maar dan toch! Check hun cd Apocalicious (in de set tevens een van de beste nummers). VF Rule! Lach Is de naam van een zeer bezig New Yorks baasje. In 1982 kwam hij naar de grote appel na het lezen van een Bob Dylan-biografie, om zich in het folkcircuit te storten. Maar het conservatieve folkcircuit kotste hem uit, dus begon hij een volkomen illegale eigen club, die hij The Fort doopte, en waar iedere man of vrouw met een gitaar en stem en een eigenwijze houding welkom was, als ze maar geen geitewollen-sokken-folk speelden: de anti-folk beweging was geboren. De club heeft inmddels een vast adres, en uit de anti-folkscene zijn een aantal mensen voortgekomen die later heel beroemd werden, of een beetje beroemd zoals Beck, Michelle Shocked, John S Hall en The Moldy Peaches. En wat meer is; Lach heeft inmiddels al zijn vierde cd (Kids Fly Free) uitgebracht waarop hij zijn eigen anti-folk speelt. Live bleek dat Lach ongeveer zo net goed gitaar kan spelen als een postduif, maar vermakelijk waren zijn songs over bier drinken met mama en zwarte koffie wel, en met zijn podium-persoonlijkheid zat het ook wel snor. Maar waarom hij in godsnaam die lange zwarte leren jas aan wilde houden? Hot Pockets Het merkwaardige geval wil dat Neerlands beste en meest stomende rock n roll-acts al sinds mijn heugenis veelal uit Goningen komen. Denk aan The Firebirds, Green Hornet, de Krontjong Devils en talloze anderen. Nu zijn er dan ook THE HOT POCKETS, die aanvankelijk slechts 1 plaat en 1 optreden lang zouden bestaan. Maar zoals dat gaat; de grap ging een eigen leven leiden en de Hot Pockets zijn een heusche band met een Canadese snotaap als zanger-gitarist en drie gerenommeerde Grunners als band. Arrogantie en bluf genoeg, zo bleek in het interview, en daar had uw gastheer niet zoveel trek meer in na zijn avonturen met DAAU. Dus werden The Hot Pockets het podium opgeschopt om daar voor eigen parochie het rock ’n roll- wiel nog eens uit te vinden. Jammer dat dat wiel een beetje vierkant bleef, omdat de heren niet echt strak speelden (de drank was waarschijnlijk in de man) en de zanger vrij hopeloos te kort kwam. Gemiste kans.