Chitlin Fooks De beste Club Lek van dit seizoen tot nu toe begon met de ingetogen maar loepzuivere klanken van de Chitlin Fooks (spreek uit Kjitlin Fooks), een country & western gelegenheidsproject met toekomstperspectief van Carol (Bettie Serveert) Van Dijk en Pascal (Metal Molly) Deweze. Het Club Lek publiek reageerde aanvankelijk een beetje ongelovig op deze onverwachte klanken van onze indie-rockers met hun gastmuzikanten, maar gaven zich naar het eind toe steeds meer gewonnen, net zoals Van Dijk zelf overigens, die zich op het podium steeds meer in haar element lijkt te gaan voelen en wel eens een geduchte concurrente van Ilse De Lange zou kunnen worden. Coparck Had al eerder in Club Lek gespeeld, en hadden toen slechts een demo-cd waarop ze konden bogen. Nu is hun mooie debuut-cd "Birds, happiness & still not worried" uit, waarop zij het muzikale landschap tussen soundtrack, popsong en jazz verder verkennen. En dus trad Coparck uit Amsterdam opnieuw aan, en wel met een vette blazerssectie van de Elstar Band (ofzoiets). En daarmee voegde zij een nieuw hoofdstuk toe aan hun toch al indrukwekkende live-reputatie, want met die blazers werd hun muziek nog emotioneler geladen dan zij al is. En dan moeten we dat onzin-interview met Odilo en Mark maar snel vergeten, en de muziek het woord laten doen. Prachtig. Hefner Is een viermansband uit Londen rond de sympathieke nerd Darren Hayman, die niet alleen alle muziek en teksten van deze band schrijft, maar ook altijd het prachtige artwork verzorgd op hun hoezen. De nieuwe cd Dead Media is wederom van een intense pracht, voor wie daar voor openstaat, en gelukkig lijken steeds meer mensen te begrijpen hoe leuk en goed Hefner is. En dat zou tijd worden ook, want de band is al sinds 1992 actief. Op die nieuwe cd staat ook de single Alan Bean, een nummer dat Darren schreef over de 4e man op de maan. En...suprise, suprise....wij van de VPRO waren er in geslaagd deze oud-astronaut aan live aan de telefoon te krijgen, tot grote gelukzalige ontzetting van Darren, die bijna een flauwte kreeg en later sprak van 'een van de spannendste momenten van zijn leven'. Misschien dat daardoor de set van Hefner ook zo briljant en geladen was. En nog humoristisch ook, in het nummer over Peter gabriel in de wachthal van een vliegveld. Het was zo mooi dat we het nieuws van twaalf uur vroegen een paar minuten later te beginnen. Hydromatics Kon het daarna nog mooier worden? We hoopten van wel, en het liet zich aanvankelijk goed aanzien met de Hydromatics, een band rond de semi-legendarische vocalist gitarist Scott Morgan uit Detroit, die ooit in de kultste kult formatie ooit zat, de Sonic's Rendezvous Band. Nu treedt de 52-jarige oude rocker weer op met oud en nieuw materiaal, en getuige zijn nieuwe cd Powerglide, konden we ons opmaken voor portie opwindende rock 'n roll. Begeleid door de oude Amsterdamse punkers Tony Slug Leeuwenhoek en Theo Brouwer (die er steeds meer als een Ramone begint uit te zien) en de onstuimig drummende Andrew Frost trok Scott na een informatief interview van leer. Het leer was echter wel van vrij eenvormige kwaliteit en zo hard, dat veel bezoekers het na 2 nummers voor gezien hielden. Bovendien was de band niet echt superstrak, en dat is een must in dit genre. En dat was jammer, want in de rustige nummers bleek Scott nog steeds over een fabelachtige stem te beschikken, en ook een fijne gitarist. Geen onvoldoende derhalve, maar wij hadden op meer gehoopt. Maar na zo'n fantastische avond moet je niet zeuren.